De Neurale Dynamiek van Concurrent Multitasking

We zijn op een punt beland waarbij de invloed van multitasking zich heeft
doorgedrongen tot bijna elk aspect van ons dagelijks leven. Daarom is ons
begrip van het multitasking fenomeen een zeer belangrijk onderzoeksgebied
geworden. In het onderzoek wat wij voorstellen is ons doel om onze kennis van
multitasking uit te diepen door te kijken hoe multitasking zich plaatsvind in
de hersenen.
Verscheidene neuroimaging studies hebben de hersenactiviteit tijdens single
tasks en dual tasks met elkaar vergeleken. In de meeste studies wordt de
opgetelde activatie tijdens twee single tasks vergeleken met de activatie van
het uitvoeren van de twee taken in parallel. De resultaten verschillen:
verschillende studies vinden verschillende hersengebieden. Zelfs in termen van
activatie kan men het niet eens worden: sommige studies vinden meer activatie,
terwijl andere studies juist minder activatie rapporteren.

Het nadeel van de traditionele fMRI analyse - zoals die in voorgaande studies
gedaan werden - is dat het moeilijker wordt om specifieke cognitieve functies
te isoleren na mate de taken meer complex worden, omdat elke variate van de
taak altijd meerdere functies combineert. Wij stellen voor om (naast de
standaard analyses) een aantal numerieke methoden de gebruiken voor het in
kaart brengen van de neurale dynamiek die in multitasking gevonden wordt.

Hoewel het identificeren van de neurale correlaten een grote stap is richting
het begrijpen van multitasken, geeft het ons geen antwoord op de vraag hoe
mensen taken selecteren. Om te begrijpen hoe en wanneer multitasken gevaarlijk
kan zijn moeten we begrijpen hoe mensen beslissen om met taken te beginnen en
te stoppen. Wij geloven dat in veel multitasking situaties cognitieve factoren
een belangrijke rol spelen. Daarom is ons tweede doel om de imaging data te
gebruiken om uit te zoeken wat de mechanismen zijn achter taak selectie in
multitasking gedag.

Ons hoofddoel is om de neurale dynamiek van multitasking en de mechanismen van
taak selectie te identificeren. Verder willen we een model ontwerpen dan
verklaard hoe het menselijk brein de prioriteit van taken bepaald, en deze
taken tegelijk uitvoert, op basis van de neuroimaging resultaten.

Wij gaan MRI gegevens verzamelen terwijl participanten bezig zijn met het
uitvoeren van combinaties van cognitieve taken. Deze take gebruiken allemaal
andere cognitieve bronnen (visuele perceptie, motor controle, werkgeheugen,
etc.), die mogelijk met elkaar overlappen.

Functionele MRI is een zeer veilige techniek; er zijn geen risico's gevonden
die geassocieerd zijn met het verzamelen van fMRI data. Boven bepaalde grenzen
bestaat er een kans op opwarming en/of jeuk. Echter, de magnetische intensiteit
die gebruikt wordt in dit onderzoek is ver onder deze grens. De data die
tijdens de functionele en anatomische MRI scans verzameld zal worden zal alleen
gebruikt worden voor onderzoeksdoeleinden. Echter, als er abnormaliteiten in de
hersenen worden gevonden, dan zal de huisarts, die aangegeven is door de
participant, genotificeerd worden. Het sterke magnetische veld dat gebruikt
wordt bij fMRI kan ferromagnetische deeltjes in de hersenen en ogen loswerken,
interfereren met elektronische apparaten binnen het lichaam (pacemakers,
insuline pompen, etc.), en kan leiden tot het verhitten van kunstmatige,
metaalrijke gebieden (rode tattoos, metalen versteviging van voorheen gebroken
botten, protheses). Om de risico's van de genoemde situaties te voorkomen
moeten participanten een vragenlijst beantwoorden, en alleen als aan geen
enkele van de exclusie criteria voldaan wordt zal de participant toegelaten
worden tot het experiment. Verder heeft de studie geen directe voordelen voor
de participant.