Paracetamol intraveneus bij neonaten met een zwangerschapsduur minder dan 32 weken

In de neonatologie zijn de therapeutische opties voor pijnbestrijding schaars.
Opiaten hebben bijwerkingen als hypotensie, een verminderde werking van het
maagdarmkanaal, ademdepressie, gewenning en ontwenningsverschijnselen. Voor een
systemische behandeling van pijn is het enige alternatief (niet opioid)
paracetamol.
Farmacokinetische data toont aan dat de absorptie van rectaal toegediend
paracetamol hoogst onvoorspelbaar is. Voor rectale toediening is manipulatie
van de neonaat vereist, en manipulatie is juist een belangrijke oorzaak van
neonatale pijn.
Onbekend is bij welke hoeveelheden orale voeding medicatie veilig oraal kan
worden gegeven. In de dagelijkse praktijk wordt een grens van 60 ml/kg/dag
orale voeding aangehouden. Bij prematuren betekend dat dat op zijn vroegst na
de vierde levensdag kan worden begonnen met orale medicatie. Bij prematuren,
geboren na een zwangerschap korter dan 28 weken is die grens op zijn vroegst
aan het einde van de eerste levensweek bereikt.
Dit betekend dat de enige therapeutische opties om pijn in de eerste 5
levensdagen bij prematuren met een zwangerschapsduur korter dan 32 weken
opioiden intraveneus of paracetamol rectaal zijn.

De intraveneuze (i.v.) vorm van paracetamol (Perfalgan®) is recent beschikbaar
gekomen in Nederland. Studies naar het gebruik van paracetamol i.v. zijn
grotendeels verricht met propacetamol, óf bij prematuren met een
zwangerschapsduur langer dan 32 weken. Propacetamol is een pro-drug van
paracetamol en wordt na i.v. toediening gehydroliseerd door plasma esterases. 1
gram propacetamol wordt gehydroliseerd tot 0.5 gram paracetamol. Er is weinig
data over de farmacokinetiek van propacetamol en paracetamol. Er is geen data
over de effectiviteit van parecetamol intraveneus.

Primair doel: het bestuderen van de farmacokinetiek en farmacodynamiek van
paracetamol intraveneus bij prematuren met een zwangerschapsduur korter dan 32
weken

Secondair doel: het bestuderen van de veiligheid en dosis-effect relatie.

Prospectief, observationeel, longitudinaal onderzoek

Bij patienten in deze cohort wordt vanwege de zwangerschapsduur en de
morbiditeit die daarmee samenhangt vaak bloed afgenomen met behulp van een
arteriele catheter. De enige extra belasting wordt gevormd door een aantal
bloedafnames, nodig voor bepaling van paracetamolspiegels, glutathion,
ongeconjugeerd bilrubine, AST en ALT die maximaal 2 ml bedragen. Het risico op
leverschade als gevolg van hoge paracetamolspiegels wordt op grond van een
eerdere studie naar de waarden van leverenzymen bij toediening van paracetamol
intraveneus bij prematuren als laag ingeschat. Ook wijzen case-studies van
accidentele overdoseringen bij prematuren op een laag risico.