Implementatie van een diffusiesequentie in het MRI pancreasprotocol

Pancreascarcinoom heeft een slechte 5-jaars overleving, wat mede komt doordat
de diagnose vaak pas (te) laat wordt gesteld. Bij het stellen van de diagnose,
komt nog slechts 10% van de patiënten in aanmerking voor een curatieve
behandeling, een pancreasresectie.
Daarom is het erg belangrijk dat er een nieuwe methode wordt toegepast om
pancreascarcinoom eerder op te kunnen sporen.

Aanleiding voor de wens om een diffusiesequentie te ontwikkelen voor het
pancreasprotocol is het probleem dat een tumor of een ontsteking van de
pancreas met geen enkele techniek (CT/MRI) goed van elkaar te onderscheiden
zijn. Ook is een tumor niet altijd goed te onderscheiden van normaal
pancreasweefsel.

Het onderzoeken van de optimale geometrie parameters en B-waarden, waarbij een
voldoende signaal ruis verhouding wordt geëvenaard, middels zowel
literatuuronderzoek als praktijkonderzoek, voor een MRI diffusiesequentie van
de pancreas, welke kan worden geïmplementeerd binnen het bestaande
pancreasprotocol op de 3T MRI van het UMC St Radboud. Dit zal worden gedaan in
de periode september 2012- januari 2013.

De te ontwikkelen diffusiesequentie zal standaard in het pancreasprotocol
worden opgenomen. Deze toegevoegde sequentie mag maximaal 5 minuten toevoegen
aan de totale onderzoekstijd. De diffusiesequentie zal ontwikkeld worden voor
een 3T MRI. Het diffusie protocol van de lever zal hiervoor als uitgangspunt
genomen worden. Geometrie parameters en B-waarden worden zowel in de literatuur
als in de praktijk onderzocht, waardoor de parameters in de pancreas
diffusiesequentie geoptimaliseerd worden. Tevens wordt hierbij als
uitgangspunt genomen dat er een zo optimaal mogelijke signaal/ ruis verhouding
geëvenaard wordt.
De diffusiesequentie zal getest worden op gezonde vrijwilligers.

Literatuurstudie: achtergrondinformatie DWI pancreas verkrijgen
- Hoe ziet een normale pancreas er uit op het DWI beeld?
- Welke geometrie parameters zijn van belang bij een diffusiesequentie van de
pancreas?
- Welke invloed hebben deze geometrie parameters op de signaal/ruis verhouding?
- Welke contrast parameters zijn van belang bij een diffusiesequentie van de
pancreas?
- Welke invloed hebben deze contrast parameters op de signaal/ruis verhouding?
- Welke B- waarden moeten gekozen worden bij een diffusiesequentie van de
pancreas?
- Welke invloed hebben de verschillende B- waarden op de signaal/ ruis
verhouding?

Praktijkonderzoek: Hierbij wordt het volgende onderzocht:
- Welke geometrie parameters, waar men in de literatuur geen eenduidigheid over
heeft bereikt, moeten gebruikt worden om een voldoende signaal/ ruis verhouding
te verkrijgen om de pancreas optimaal af te beelden op een DWI scan?
- Welke contrast parameters, waar men in de literatuur geen eenduidigheid over
heeft bereikt, moeten gebruikt worden om een voldoende signaal/ ruis verhouding
te verkrijgen om de pancreas optimaal af te beelden op een DWI scan?
- Welke ADC map geven de beelden bij het scannen van gezonde vrijwilligers met
bepaalde B-waarden?
- Welke B-waarden moeten gekozen worden om een voldoende signaal/ ruis
verhouding te krijgen om de pancreas optimaal af te beelden op een DWI scan?

De proefpersonen komen 1 keer naar het UMC St Radboud voor een MRI scan van
maximaal 5 minuten. Zo nodig zal de scan meerdere malen herhaald kunnen worden.
De maximale onderzoeksduur bedraagt 30-45 minuten.
Bij veilig gebruik van de MRI scan, zijn de risico's voor de proefpersonen
nagenoeg nihil. Er wordt gewerkt met magneetgolven.

Een gemiddeld MRI onderzoek heeft een tijdsduur van 30-45 minuten. Voor het
scannen van de proefpersonen wordt hierom als richtlijn een maximale
onderzoeksduur van 30-45 minuten aangehouden. Uiteraard mits de SAR limiet niet
overschreden wordt, in dat geval zal de onderzoeksduur verkort worden om de SAR
limiet niet te overschrijden

Wij zullen er als onderzoekers zorg voor dragen dat het onderzoek op een zo
veilig mogelijke manier uitgevoerd wordt en de risico's nagenoeg nul zijn.