De invloed van GABA variabiliteit op de amygdala en angstleren

Beperkingen in de mechanismen om angst aan en af te leren spelen een kritische
rol bij de kwetsbaarheid voor en ontwikkeling van angst- en
stemmingsstoornissen. Grote interindividuele verschillen in amygdala
responsiviteit worden verondersteld de variabiliteit in angstresponsen te
verklaren. Recente dierstudies hebben aangetoond dat GABAerge interneuronen het
functioneren van de amygdala controleren, wat suggereert dat het GABAerge
systeem ook angst bij mensen reguleert. Daarnaast hebben dierstudies aangetoond
dat het GAD1 gen de beschikbaarheid van GABA controleert. Het doel van dit
onderzoek is om de invloed van individuele verschillen in GABA concentratie in
de amygdala op neurale en gedragsmatige correlaten van angst te onderzoeken
(met klassieke angstconditionering en extinctie) door verschillende
neuroimaging en psychofysiologische technieken te combineren

Het testen van de invloed van het GABAerge system op angstresponsen door het
meten van het effect van genetisch bepaalde GABA concentraties in de amygdala
op psychofysiologische en neurale correlaten van angst aan- en afleren.

Cross-sectioneel

Het risico van deelname kan als verwaarloosbaar worden beschouwd en de
belasting als minimaal. Er worden geen farmacologische of (anderzins) invasieve
interventies toegepast. Deelnemers krijgen een angstconditionerings en een
extinctie sessie tijdens een MRI sessie. Van deze standaard angstconditionering
procedure maakt milde elektrische stimulatie van de vingers deel uit.