Niet-belastende metingen van veranderingen in het longvolume en efficiëntie van teugvolumes van pasgeborenen

De transitie die noodzakelijk is om de pasgeborene te laten ademen bij geboorte
is vitaal voor de overleving van het kind. Om gasuitwisseling te laten
plaatsvinden moeten de luchtwegen geklaard worden van alle vloeistof waarmee ze
gevuld zijn. Lucht die achterblijft aan het einde van de expiratie vormt de
functioneel residuale capaciteit (FRC). Preterm geboren kinderen hebben vaak
moeite met het creëeren van FRC omdat zij moeite hebben met het klaren van de
vloeistof uit de longen. Ook is er onvoldoende surfactant productie in de
longen. In Nederland worden jaarlijks ongeveer 2500 extreem premature kinderen
geboren (<32 weken gestatie duur), 60% van hen moeten vlak na de geboorte
geresusciteerd worden. Ondanks het toenemen van onze kennis de afgelopen jaren,
zijn huidige resuscitatie richtlijnen gebasseerd op weinig harde data en is
onze kennis van de neonatale transitie vooral gebaseerd op observaties,
aannames en extrapolatie.

Er is consensus dat een succesvolle resuscitatie begint met adequate ventilatie
met positieve druk. De effectiviteit van de gegeven druk wordt traditioneel
gezien beoordeeld door het observeren van voldoende thorax excursies. Dit is
echter zeer subjectief en inaccuraat. Als tweede parameter wordt hart slag
frequentie gebruikt. Er is echter nog weinig kennis over het effect van onze
ventilatie op veranderingen in long volume en de opbouw van FRC. Om het effect
van onze interventies te kunnen begrijpen is meer kennis op dit gebied
noodzakelijk, zeker omdat niet volledig uitgerijpte longen van een prematuur
geboren kind zeer kwetsbaar zijn. Schade die vlak na de geboorte veroorzaakt is
kan lange-termijn morbiditeit en mortaliteit beïnvloeden. Dierenstudies hebben
ons laten zien dat resuscitatie reeds schade aan de longen kan veroorzaken
wanneer slechts enkele grote inflaties worden gegeven.

Observationele studies hebben aangetoond dat prematuur geboren kinderen
specifieke mechanismen gebuiken voor het recruteren en handhaven van hun FRC
bij geboorte. De exacte mechanismen blijven echter speculatief. De metingen die
worden gedaan tijdens de opvang van de pasgeborene geven onvoldoende informatie
over het effect van ventilatie op FRC. Tot op heden wordt gesuggereerd dat een
adequate gas uitwisseling en ventilatie is bereikt bij een ventilatie van 4-6
mL/kg. Dit is echter geëxtrapoleerd van gegevens verzameld een langere tijd na
de geboorte (bij opname in de NICU).

Recent onderzoek met proefdieren heeft laten zien dat gedurende gasuitwisseling
in de long het percentage CO2 in uitgeademde lucht toeneemt wanneer de distale
luchtwegen wordt geventileerd. Dit wordt verklaard doordat wanneer deze
longdelen met longvloeistof zijn gevuld er geen CO2 uitgewisseld kan worden.
CO2 is hierdoor de grootste determinant voor verandering in FRC tijdens de
initiële ademhaling.

Wanneer wij de respiratoire ondersteuning van de premature pasgeborene willen
verbeteren zullen wij de effecten van respiratoire ondersteuning op de
verandering van FRC en teugvolumes moeten begrijpen.

1) Het onderzoeken van het effect van de huidige respiratoire ondersteuning op
de veranderingen in FRC bij geboorte door het verrichten van non-invasieve
metingen.
2) Het onderzoeken van de grootte van teugvolumes tijdens de respiratoire
ondersteuning bij de geboorte en de adequaatheid van deze teugvolumes. .

Prospectieve observationele studie uitgevoerd in het Leids Universitair Medisch
Centrum.

Het meten van de hoeveelheid CO2 in de uitgeademde lucht en het gebruik van
respiratoire plethysmografie worden beschouwd als niet belastend voor de
patient. De metingen zullen niets veranderen aan de behandeling noodzakelijk
voor het kind, of aan de tijdsduur die deze behandeling in beslag neemt.
Wanneer de toestand van het kind dusdanig is dat de neonatoloog of
arts-assistent, belast met de opvang van het kind, dit noodzakelijk acht zullen
de opnames worden beëindigd.