Het effect van inspanning op de angiotensine 2 concentratiein het serum

Een belangrijk doel van de huidige farmacologische behandelingen tegen hoge
bloeddruk is remming van ACE (angiotensine-converting enzyme). Dit medicijn
zorgt voor een verlaging van de serumconcentratie van de vasoconstrictor
angiotensine II (AngII) en heeft een algemeen positief effect op
sterftecijfers. Gebaseerd op slechts een studie wordt er beweerd dat
ACE-remmers zelfs sarcopenie en fysieke achteruitgang bij ouderen voorkomen.
Deze recente overtuigingen komen niet overeen met de fysiologische effecten die
worden gevonden bij mensen. Verschillende studies laten zien dat genetische en
farmacologische remming van de ACE-activiteit de fysieke conditie verslechtert.
ACE-remming veroorzaakt een verminderde dwarsdoorsnede van spiervezels en
genetische remming van ACE kan verminderde trainbaarheid van het aërobe systeem
tot gevolg hebben.
Het negatieve effect van ACE remming op metabole functie bij mensen kan worden
verklaard door de dubbele rol van angiotensine 2. In rust is de functie van
angiotensine 2 vasoconstrictie bij niet actieve spieren. Bij het begin van een
contractie komt AngII in de spier door middel van flow-geïnduceerde dilatatie
van de arteriën en arteriolen. Op dat moment heeft AngII angiogenesis tot
gevolg door het activeren van de endotheelcellen van de capillaire wand.
Verschillende studies ondersteunen het idee dat AngII capillaire groei
stimuleert in de desbetreffende spier.
Een interactie tussen lichamelijke activiteit en angiotensine 2-gemedieerde
angiogenese kan verklaren waarom er zoveel verschil is in efficiëntie van de
huidige therapeutische behandeling van hoge bloeddruk. ACE komt voor in
verschillende genotypes (ACE-II, ACE-ID en ACE-DD). Personen met ACE met een
I-allele hebben een lagere angiotensine 2 concentratie in het serum en hebben
tevens een kleinere toename in de VO2 na revalidatie. Transcript expressie van
pro-angiogene factoren na inspanning is daarnaast minder bij mensen met ACE-II
en ACE-ID genotypes.
Een dergelijk mechanisme zou grote economische en klinische gevolgen kunnen
hebben, Farmacologische remming van angiotensine 2 kan ongewenste
neveneffecten. Dit activiteit-afhankelijke mechanisme wordt zelden genoemd in
farmacologische studies over hoge bloeddruk.

Het doel van dit onderzoek is om te weten te komen op welk moment tijdens of na
korte inspanning op hoge intensiteit of langere intensiteit op een hoge
intensiteit er significante toename is van de Angiotensine 2 concentratie in
het serum.

Hierdoor willen we te weten komen hoe afhankelijk de angiotensine 2 productie
is van de intensiteit van inspanning en de tijd van inspanning.
Wij streven ernaar om het mechanisme van angiotensine 2 bij inspanning in
relatie met de groei van capillaire te ontdekken. Onze hypothese is dat een
remming van de angiotensine 2 productie in combinatie met inspanning ervoor
zorgt dat er een minder grote vooruitgang is door een belangrijke stimulus voor
de aanmaak van capillaire weg te halen in de getrainde spieren.

Aan de hand van dit onderzoek kunnen we bij mensen ook onderzoeken wat het
resultaat is van een toename angiotensine 2 productie zonder deze personen een
maximale inspanningstest te laten uitvoeren.

De studie is een cross-sectionele studie.

De proefpersonen voeren maximale inspanningstest, een lage intensiteit test en
een hoge intensiteit test op verschillende dagen. De latere twee testen zullen
uitgevoerd worden in willekeurige volgorde. De duur van de gegevensverzameling
fase zal ongeveer 3 weken.

Proefpersonen zullen drie keer een inspanningstest ondergaan. Een maximaaltest,
een submaximaaltest op hoge intensiteit en een submaximaaltest op lage
intensiteit. Per test zal er 6x 2ml bloed worden afgenomen door een hiertoe
gecertificeerde internist.