Onderzoek naar TCS als voorspeller van de gezichtsscherpte na een staaroperatie

Indien de visus bij patiënten met cataract verlaagd is, dan is visusverbetering
één van de doelstellingen van een cataractoperatie. Co-morbide oog- of
hersenaandoeningen (zoals glaucoom, leeftijdsgebonden maculadegeneratie (AMD),
retinitis pigmentosa of amblyopie) kunnen een optimale visus na een
cataractoperatie in de weg staan. Er is momenteel geen objectieve meting
beschikbaar waarmee kan worden vastgesteld of de verminderde visus alleen te
wijten is aan het cataract, of dat ook pathologie van de retina of neuronale
verwerking eraan bijdragen. Als er een dergelijk meting zou zijn, zou de
postoperatieve visus na een cataractoperatie wellicht beter voorspeld kunnen
worden.
Temporele contrastsensitiviteit (TCS) is de gevoeligheid van het visuele
systeem voor contrastveranderingen in de tijd (in tegenstelling tot ruimtelijke
contrastveranderingen). Eerder onderzoek heeft laten zien dat TCS verslechtert
bij retinale pathologie, maar bij verstoringen van de brekende media gelijk
blijft. Dit suggereert dat TCS een hoge gevoeligheid en specificiteit zou
hebben voor pathologie van retina en neuronale verwerking en dat er een relatie
bestaat tussen de preoperatieve TCS en de optimale visus die na een
cataractextractie is te behalen. Als dit waar is, zou TCS gebruikt kunnen
worden om de postoperatieve visus bij een cataractoperatie te voorspellen.

De primaire doelstelling van dit onderzoek is om te onderzoeken of TCS bij
cataractpatiënten gebruikt kan worden als voorspeller van de postoperatieve
visus en zo ja, of het een betere voorspeller is dan momenteel gebruikte
voorspellers, zoals preoperatieve visusmeting door meerdere stenopeïsche
openingen. Secundaire doelstellingen zijn (1) onderzoeken wat de invloed is van
verstoringen van de brekende media (cataractpatiënten) en retinale pathologie
(AMD-patiënten) op TCS, en (2) vaststellen wat de (intraobserver) repeatability
and reproducibility van de TCS-meting is.

Prospectieve non-interventionele cohortstudie.

Er zijn geen voordelen verbonden aan deelname. Risico*s zijn verwaarloosbaar.
De belasting bestaat uit twee niet-invasieve meetmomenten met een duur van ca.
30-60 minuten per sessie.