Een prospectief methodologie onderzoek met stabiele isotopen in gezonde vrijwilligers om potentiele biomarkers voor de dynamiek van myeline te identificeren in liquor..

Demyeliniserende ziektes zoals multipele sclerose (MS) en metabole
leukodystrofie worden gekarakteriseerd door een verhoogde
afbraak van myeline met daaropvolgend het falen van spontane remyelinisatie. De
huidige behandeling van multipele sclerose
is gericht op het remmen van de ontstekingscomponent die zorgt voor de
demyelinisatie. Verbetering van remyelinisatie zou herstel na
een exacerbatie kunnen verbeteren. De mogelijkheid om het proces van
demyelinisatie en remyelinisatie te monitoren is van belang voor het
kwantificeren van de reactie op therapeutische interventies gericht op
remyelinisatie. en zou daarnaast ook een nieuwe biomarker kunnen bieden om
ziekteprogressie te volgen. Het doel van deze studie is om een metabole
labeling methodologie te ontwikkelen, met gebruik van niet-radioactieve
stabiele isotopen gecombineerd, met massa spectrometrie om de turnover van
myeline-specifieke vetten, galactosylceramides (GalC) en -sulfatiden te
analyseren. Hiervoor zullen gezonde proefpersonen D2O (deuterium water, 2H2O of
zwaar water) drinken, wat zal
leiden tot de inbouw van het stabiele isotoop deuterium (2H) in biomoleculen
inclusief vetten die gemaakt worden gedurende de
periode van blootstelling.
Om biomarkers voor myelinisatie te ontwikkelen voor klinische toepassingen, zal
de kinetiek van myeline componenten gemeten worden in liquor. De labeling van
myeline afbraakproducten in de liquor zal gemeten worden met behulp van massa
spectrometrie.

Primaire doelen:
- Laten zien dat het meten van deuteriuminbouw in galactosylceramide in liquor,
binnen de quantificatielimieten van de testen, mogelijk is na doseren van D2O.
- Het ontwikkelen van een wiskundig model om een schatting te maken van de
kinetiek van mueline turnover, gebaseerd op afbraakproducten in de liquor na
chronische labelling van deuterium.

Secundaire doelen:
- De fractionele opbouwsnelheid van sulfatide bepalen.
- Het percentage D2O in lichaamswater bepalen in urine.
- De totale concentratie van galactosylceramide en sulfatide in liquor meten.
- De intra-individuele variabiliteit van galactosylceramide en sulfatide in de
liquor van gezonden proefpersonen bepalen.
- Het evalueren van de veiligheid en verdraagbaarheid van D2O voor een langere
periode.

Verkennende doelen:
- Het evalueren van dynamische proteomics van andere eiwitten en vetten in de
liquor en plasma samples.
- Het bepalen van galactosylceramides in urine.

Een studie bij 6 proefpersonen om te onderzoeken of D2O toediening leidt tot
deuterium labelling van myeline. Quantificatie van absorptie zal worden bepaald
in liquor, plasma en urine.
- 6 proefpersoenn die aan de wervingseisen voldoen zullen gevraagd worden twee
keer per dag 60 mL 70% D2O te drinken gedurende 10 weken. Iedere week zal urine
worden verzameld om het percentage D2O in lichaamsvocht te meten.
- De proefpersonen zullen 4 lumbaalpuncties (LP) krijgen om liquor te
verzamelen, en ook zal gelijktijdig veneus bloed worden verzameld voor een
plasma sample. De ruggenprikken zijn gepland op dag 35, 70, 94 en 167 na start
van de studie.

- Blauwe plek op de plaats van de venapunctie.
- Bijwerkingen van een lumbaalpunctie, zoals hoofdpijn, lage bloeddruk,
misselijkheid en duizeligheid).
- Bevinden tijds standaard testen (bevoorbeeld positieve uitslage voor
hepatitis B, C of HIV)
- Het drinken van D2O kan duizeligheid geven. Omdat de hoeveelheden klein zijn,
is de kans hierop gering (gebaseerd op literatuur).

De mogelijkheid om het proces van demyelinisatie en remyelinisatie te monitoren
zou belangrijke biomarkers kunnen bieden die ziekteprogressie kunnen volgen, en
daarnaast ook de de reactie op therapeutische interventies gericht op
remyelinisatie.