Gevoelige huid en huidirritatie. Karakteristieken en diagnostische middelen.

Rationale: De prevalentie van gevoelige huid is hoog in de Westerse wereld. Het
fenomeen is onduidelijk gedefinieerd en er zijn geen morfologische en
fysiologische kenmerken geidentificeerd. Gevoelige huid wordt vooral gekenmerkt
door overdreven perceptie van branden, steken, jeuk en pijn. Vertaling van deze
subjectieve kenmerken naar objectievere biofysische meetmethoden zou inzicht in
gevoelige huid kunnen doen toenemen. Het is niet duidelijk of hevige
huidreacties op licht- of mechanische schade gerelateerd zijn aan een
universeel 'gevoelige huid'.

Het primaire doel van de studie is het bepalen van verschillen tussen normale
huid en gevoelige huid.
Er wordt gepoogd om morfologische en functionele karakteristieken van gevoelige
huid te identificeren door middel van provocatie met verschillende stimuli en
evaluatie met noninvasieve methoden en immunohistochemische analyse van
biopten. Identificatie van kenmerken van gevoelige huid zou mogelijk kunnen
resulteren in een diagnostische test om gevoelige huid aan te tonen.
Door chemische, mechanische en photostimulatie, worden huidreacties uitgelokt.
De reacties die optreden bij een niet gevoelige huid en de reacties die
optreden bij een gevoelige huid worden met elkaar vergeleken. Zijn er
verschillen te ontdekken tussen deze twee populaties? Lokken verschillende
stimuli een versterkte reactie uit bij de populatie die zegt een gevoelige huid
te hebben?

Dit is een exploratieve observationele pilot studie. Proefpersonen met en
zonder gevoelige huid worden met elkaar vergeleken.

Deelname aan het onderzoek leidt niet tot voordeel voor de proefpersoon.
Voordat de proefpersonen informed consent tekenen, wordt hen uitgelegd dat
deelname niet tot voordeel leidt. Als een vrijwilliger besluit om deel te nemen
aan het onderzoek, doet hij of zij dit waarschijnlijk met de overtuiging om een
bijdrage te leveren aan de wetenschap. Deze studie met een korte follow-up tijd
en slechts minimaal invasieve stimuli is volgens de onderzoekers
gerechtvaardigd. Vrijwilligers worden door middel van een vragenlijst
geidentificeerd als wel of niet gevoelig.
In totaal komen de vrijwilligers drie keer naar het onderzoekscentrum. Het
eerste bezoek houdt stimulatie van de huid in en twee evaluatiemomenten, 30
minuten en 8 uur na de stimulus. Het eerste bezoek is daarom tijdrovend.
Vrijwilligers worden blootgesteld aan een van de drie gekozen stimuli, welke
allen kunnen resulteren in tijdelijk discomfort. Dit ongemak kan ervaren worden
als een prikkelen, een brandend, een jeukend en/of een pijnlijk gevoel. De huid
kan rood worden. De huidrespons wordt geevalueerd door middel van noninvasieve
methoden, die geen significante interactie met de huid hebben. Stansbiopten van
de huid worden genomen na lokale verdoving. De verdoving kan pijnlijk zijn en
de biopten kunnen een klein litteken achterlaten.