Klinische evaluatie van Hemospray: HALT: hemostase van actief luminaal darmkanaal bloeden

De anatomie van het bovenste deel van het maag-darmkanaal kan kronkelig zijn,
waardoor het moeilijk kan zijn de gangbare standaardtherapieën toe te passen
die, met uitzondering van argonplasmacoagulatie (APC), direct contact met het
weefsel op de plaats van de bloeding noodzakelijk maken. Voorts vormt de zure
omgeving van de maag en de twaalfvingerige darm een probleem voor het in stand
houden van hemostase. Zelfs bij aanwezigheid van protonpompremmers (PPI*s)
en/of histamine-H2-receptorantagonisten (H2-RA) kunnen van nature voorkomende
stolsels worden afgebroken, waardoor er geen langdurige hemostase in stand
wordt gehouden. Daarom kunnen spuitende en druipende maag-darmzweren beschouwd
worden als slechtste-geval-scenario van bloeding van het maag-darmkanaal als
gevolg van de problematische anatomie en omgeving. Bewijs van de
doeltreffendheid van het product bij maag-darmzweren met een hoog risico van
recidiverende bloeding (bijv. spuitende zweren, druipende zweren) zal gebruikt
worden om het gebruik van het Hemospray materiaal in het maag-darmkanaal steun
bij te zetten.

Er werd een prospectief, eenarmig, klinisch proefonderzoek met 20 patiënten in
een enkel centrum uitgevoerd in Hongkong. Het onderzoek was opgezet ter
evaluatie van de veiligheid en de doeltreffendheid van Hemospray voor hemostase
bij actieve bloedingen van maag-darmzweren (spuitende of druipende zweren). In
dit onderzoek werden twintig patiënten gerekruteerd (18 mannen, 2 vrouwen,
gemiddelde leeftijd 60,2 jaar). Bij 95% (19/20) van de patiënten werd acute
hemostase bewerkstelligd; 1 patiënt bij wie geen acute hemostase werd
bewerkstelligd, werd volgens de zorgstandaard behandeld. Nadat 3 opeenvolgende
pogingen om hemostase teweeg te brengenmet een epinefrine-injectie en met
hemostatische klemmen waren mislukt, werd de patiënt doorverwezen voor
angiografie. Tijdens de angiografie werd op de plaats van de bloeding een
pseudoaneurysma geïdentificeerd dat arteriële embolisatie noodzakelijk maakte.
Van de 19 patiënten met een geslaagde acute hemostasewerd aanhoudende hemostase
gedurende 72 uur bewerkstelligd bij 17 (89,5%) patiënten. Twee patiënten
voldeden aan de in het onderzoek gebruikte definitie van recidiverende
bloeding. Bij één patiënt werd op dag 3 ondanks een bloedtransfusie een daling
in de hemoglobine van meer dan 2 g/dl geconstateerd. Bij herhaalde endoscopie
na 72 uur was geen actieve bloeding te zien. Er werd geen verdere behandeling
toegepast en de patiënt herstelde zonder verdere voorvallen. Bij de tweede
patiënt deden zich op dag 2 tachycardie en hypotensie voor met een daling in de
hemoglobine > 2 g/dl. Bij herhaalde endoscopie was geen actieve bloeding te
zien. Bij deze beide patiënten werd bij de second-look endoscopie na 72 uur
geen actieve bloeding waargenomen op de plaats van de behandelde laesies, wat
aanduidde dat Hemospray hemostase op de plaats van behandeling in stand hield.
Gedurende de follow-upperiode van 30 dagen waren er geen sterfgevallen en
werden er geen ingrijpende ongewenste voorvallen en geen met de behandeling of
de ingreep verband houdende ernstige ongewenste voorvallen gemeld. De
resultaten van dit proefonderzoek duidden aan dat Hemospray veilig en
doeltreffend is voor gebruik in het maag-darmkanaal.

Dit onderzoek heeft tot doel om aan te tonen dat Hemospray doeltreffend is voor
het teweegbrengen van initiële hemostasepercentages equivalent aan de in de
zorgstandaard toegepaste behandeling en een lager percentage verdere bloedingen
in vergelijking met de zorgstandaard tot 72 uur na de behandeling. Daarnaast
zal dit onderzoek gegevens verzamelen met betrekking tot het gemak van het
aanbrengen en de tijd tot hemostase, die wellicht klinisch voordeel kan
vertonen bij gebruik van deze single-modality behandeling.

Dit prospectieve, eenarmige, open-label onderzoek zal dedoeltreffendheid van
Hemospray voor hemostase bij patiënten met niet-variceale bloeding van het
maag-darmkanaal evalueren. Gegevens kunnen worden verzameld bij maximaal 80
patiënten in maximaal 15 centra in de Verenigde Staten, Europa, Canada en
Hongkong. De Hemospray-behandeling zal worden vergeleken met een historische
controlegroepwaarbij een op een grondige bestudering van de literatuur
gebaseerd prestatiedoel wordt gebruikt.

Bij de endoscopische controle van een bloedende maagzweer, wordt Hemospray poeder endoscopisch toegepast bij de bloedende maagzweer totdat hemostase is bereikt, of tot 3 spuiten of 2 applicaties zijn gebruikt. Indien hemostase niet wordt bereikt door gebruik van de Hemospray, dan volgt een standaardbehandeling door de arts.

Ondanks het feit dat het Hemospray-materiaal in aanraking is geweest met
geschonden of aangetast weefsel, blijkt het geen risico van systemische
toxiciteit te hebben en vertoonde het geen tekenen van irritatie/intracutane
reactiviteit na tests die conform ISO 10993-10 (samenvattend verslag van NAMSA)
zijn uitgevoerd.

Er zijn risico*s met inbegrip van klinische complicaties of complicaties ten
gevolge van ingrepen die zich kunnen voordoen als gevolg van endoscopische
behandeling met Hemospray. Endoscopische ingrepen worden in het algemeen als
veilig beschouwd, maar brengen bekende risico*s met zich mee waaronder zonder
beperking: perforatie, hemorragie, aspiratie, koorts, infectie, allergische
reactie op medicatie, hypotensie, ademdepressie of -stilstand en
hartritmestoornissen of hartstilstand. Het aanbrengen van Hemospray tijdens een
endoscopische ingreep brengt geen aanvullend risico met zich mee voor de
endoscopische ingreep. Er zijn ookklinische complicaties die zich kunnen
voordoen als gevolg van de behandeling met Hemospray. Hoewel deze risico*s als
zeer onwaarschijnlijk worden geacht, omvatten de risico*s die als ernstige
ongewenste voorvallen in het maag-darmkanaal worden geclassificeerd: arteriële
embolisatie van Hemospray en impactie van het Hemospray-materiaal in de dikke
darm.