verbeteren van de (kosten-)effectvitiet en veligheid van pemetrexed door biomarkers

In Nederland worden meer dan 10.000 mensen gediagnosticeerd met longkanker. Een
groot gedeelte van deze mensen zal op een moment in hun ziekte behandeld moeten
worden met chemotherapie. Een zeldzamere thoracale maligniteit is het pleurale
maligne mesothelioom, waarmee ongeveer 500 mensen per jaar gediagnosticeerd
worden. Ook bij deze maligniteit wordt een groot deel van de patiënten
behandeld met chemotherapie. Een van de nieuwere effectiefste soorten
chemotherapie voor de behandeling van deze maligniteiten is pemetrexed. Het
betreft hier een duur nieuw geneesmiddel.
Bepaalde patienten reageren beter dan anderen op het middel. Het is echter niet
bekend welke mensen goed op het medicament zullen reageren. Op dit moment kan
dit slechts achteraf worden bepaald door patienten eerst te behandelen en dan
de respons van de therapie te bepalen.
Hierbij kan er sprake zijn van een ongevoeligheid van de tumor voor deze soort
chemotherapie waardoor patienten onnodig behandeld worden met dit middel en een
andere effectieve behandeling niet of te laat wordt gestart.

Wij hebben reeds onderzoek gedaan naar de bestudering van de gevoeligheid van
een tumorcel voor pemetrexed ( Hou et al, J Thor Oncol 2012). Tevens hebben wij
onderzoek gedaan naar de mogelijkheid van het meten van bloedspiegels en
intracellulaire spiegels van medicamenten (Meesters et al 2011).

Het doel van de studie is om te onderzoeken of door het gebruik van biomarkers
(intracellulaire pemetrexed spiegels en/of genetische loci) voor respons en
toxiciteit op pemetrexed de effectiviteit en de kosten-effectiviteit verbeterd
kunnen worden. Het doel bestaat uit de volgende onderzoeksvragen:

1 wat is de associatie tussen tevoren bepaalde farmacokinetische determinanten
en tumor respons, tijd tot progressie, toxiciteit en overleving bij patienten
behandeld met pemetrexed.

2 Wat is de associatie tussen cellulaire farmacokinetica en tumor respons, tijd
tot progressie, toxiciteit en overleving bij patienten behandeld met pemetrexed.

3 wat is de verbetering in effectiviteit en kosteneffectiviteti als non
responders en patienten gevoelig voor toxiciteit niet behandeld worden met
pemetrexed.

4. wat is de relatie tussen vooraf bepaalde immunohistochemische kleuringen op
beschikbaar tumorweefsel van patienten en tumor respons, tijd tot progressie,
toxiciteit en overleving bij patienten behandeld met pemetrexed.

het betreft hier een prospectieve cohort studie waarbij de eerste 200 patienten
die starten met pemetrexed en die geschreven toestemming geven worden
geincludeerd. Zij worden gevolgd vanf de eerste chemokuur tot een van de
volgende events optreedt: dood van de patient, discontinuering van de
pemetrexed, toxiciteit of het einde van de studie follow-up periode van 2
jaren.

De beslissing om te starten met een behandeling met pemetrexed wordt genomen
door de behandelende arts. Indien een patient deelneemt aan de studie zal
gevraagd worden gedurende een reguliere bloedafname extra bloed af te staan.
Hierbij geldt geen extra risico. Tevens wordt aan patienten gevraagd om een
kwaliteit van leven vragenlijst in te vullen. Hierbij is een tijdsbelasting en
tevens kan het voor mensen met kanker met klachten extra belastend zijn om
vragen te beantwoorden die gaan over kwaliteit van leven.