Emotionele modulatie van aandacht: Een transcraniële magnetische stimulatie studie

Emotionele stimuli, zoals bedreigende stimuli hebben een invloed op aandacht
selectie. Het is echter nog niet duidelijke wat de onderliggende neurale
mechanismen zijn van deze aandachts modulatie. In de huidige studie zullen we
de rol van de rechter parietale cortex onderzoeken, een gebied dat nauw
betrokken is bij stimulus gedreven aandachts processen. We gaan dit doen dmv
1Hz repetatieve magnetische stimulatie (rTMS) op de parietale cortex. Dit zal
resulteren in een tijdelijke verstoring van de lokale corticale activiteit.
Verrvolgens gaan proefpersonen een visuele zoektaak uitvoeren waarbij ze
distractoren, die bedreigend of niet niet bedreigend kunnen zijn, moeten
negeren. We meten reactietijden van manuele responsen op de target stimulus
terwijl er wel of geen distractoren aanwezig zijn. Dit verschil (present min
absent) nemen we als maat voor "attentional capture". Zo kunnen we meten of de
parietale cortex betrokken is bij aandachtsprocessen voor bedreigende stimuli.
De resultaten zullen onze kennis en inzicht in de onderliggende mechanismen van
emotionele modulatie van aandacht vergroten. Daarbij zullen de resultaten ook
bijdragen aan methodes die ontwikkeld kunnen worden voor preventie en
behandeling van angststoornissen.

Primaire doelstelling: De belangrijkste vraag die deze studie wil beantwoorden
is of de rechter posterior pariëtale cortex (PPC), waarvan bekend is dat deze
betrokken is bij stimulus gedreven aandachtsprocessen, ook betrokken is
emotioneel gedreven aandachtsprocessen. Door reactietijden te meten in een
visuele zoektaak met en zonder distractoren (bedreigend en niet bedreigend),
kunnen we afleiden in hoeverre de distractoren de aandacht trekken
(*attentional capture*). We verwachten een interactie te vinden tussen TMS
(sham rTMS, linker rTMS en rechter rTMS) en distractor type (bedreigend,
niet-bedreigend). Voor niet-bedreigende distractoren verwachten we dat
attentional capture verdwijnt met rechter PPC rTMS. Voor bedreigende
distractoren verwachten we attentional capture te vinden voor alle drie TMS
condities.
Secundaire doelstelling(en): Naast onze primaire doelstelling verwachten we een
correlatie te vinden tussen de mate van angst zoals gemeten door de VAS en
attentional capture zoals geïndexeerd door het RT verschil tussen distractor
aanwezig minus distactor afwezig.

De studie is een gerandomiseerd *sham* gecontroleerd design. Elke proefpersoon
voltooit een intake sessie van maximaal 30 minuten, gevolgd door drie
experimentele sessies op drie afzonderlijke dagen van ongeveer 60 minuten.
Tijdens de intake sessie worden de experimentele procedures uitgelegd, de
schriftelijke geïnformeerde toestemming overlegd, en de standaard gezondheids-
en veiligheid-screening afgenomen. Bovendien zal de individuele motor drempel
(MT) van de linker primaire motorische cortex met behulp van de visualisatie
methode worden gemeten om de intensiteit van de stimulatie te bepalen (Schutter
& Van Honk, 2006).

In elke experimentele sessie zullende proefpersonen eerst de visuele zoek taak
oefenen en de vreesconditionering procedure ondergaan zoals beschreven in
sectie 8.3 van het onderzoeksprotocol. Vervolgens ontvangen ze 20-min 1-Hz
pulsen sham rTMS (links of rechts wordt gecounterbalanced tussen
proefpersonen), of rTMS op de linker of de rechter pariëtale cortex. Eerdere
studies hebben aangetoond dat deze parameters tijdelijk lokale corticale
activiteit verstoren (bijvoorbeeld Zie Hilgetag, Theoret & Pascual-Leone, 2001;
Mevorach, Humphreys, Shalev, 2005; Schutter et al., 2001; Van Honk et al.,
2002). De stimulatie lokatie zal hetzelfde zijn als de lokatie in de studie van
Hodsoll et al., 2009, wat overeenkomt met posities P3 (links pariëtale) en P4
(rechts pariëtale) op het 10-20 elektro-encefalografie coördinatensysteem.
Intensiteit van de stimulatie zal worden vastgesteld op 10% onder de rust motor
drempel van elke proefpersoon. Na de rTMS stimulatie, zullen de deelnemers de
taak uitvoeren zoals beschreven in het onderzoeksprotocol (sectie 8.3).

Er zijn geen onmiddellijke voordelen verbonden aan deze studie. TMS kan
enigszins ongemakkelijk zijn en kan een lichte hoofdpijn veroorzaken tijdens de
stimulatie. Wanneer TMS wordt toegepast met snelle frequenties (>= 25 Hz)
verhoogt het risico op een toeval. Echter, met de thans voorgestelde TMS
parameters is het risico op het voorkomen van ongewenste voorvallen, zoals
misselijkheid, duizeligheid of een toeval te verwaarlozen. De totale duur van
de sessie per proefpersoon is niet meer dan 1 uur. Het luide geluid is
ongemakkelijk, maar gezien de huidige parameters is de kans op ongewenste
voorvallen te verwaarlozen. De proefpersonen zullen worden betaald voor
deelname. Zij kunnen zich ten alle tijden terugtrekken uit de studie.