Het gemodificeerde Atkins dieet bij patiënten met farmacoresistente epilepsie en een ernstige verstandelijke beperking: een randomized controlled trial.

Het ketogeen dieet (KD) is een effectieve behandeling bij farmacoresistente
epilepsie bij kinderen. Wegens de striktheid ervan, wordt dit dieet bij
volwassenen vrijwel niet toegepast. Sinds 2003 zijn er verschillende
onderzoeken gepubliceerd over het gemodificeerde Atkins dieet (MAD), een minder
strikte vorm van het KD, bij kinderen en enkele volwassenen met
farmacoresistente epilepsie. Deze studies laten een vergelijkbare effectiviteit
zien van beide diëten en minder bijwerkingen van het MAD.

Bij patiënten met een verstandelijke beperking (Eng: intellectual disability,
ID) is er vaker sprake van farmacoresistente epilepsie dan bij
epilepsiepatiënten met een normaal IQ. Patiënten met ID komen eveneens minder
vaak in aanmerking voor andere non-farmacologische therapie, zoals
epilepsiechirurgie of een nervus vagus stimulator. Er is daarom behoefte aan
andere evidence-based therapeutische opties. Voor zover wij weten is er nog
geen onderzoek gedaan naar het effect van het MAD bij patienten met ID en
refractaire epilepsie. Onze hypothese is dat het MAD een positief effect zal
hebben op de aanvalsfrequentie van patiënten met farmacoresistente epilepsie en
een verstandelijke beperking.

Vaststellen van de effectiviteit, veiligheid en tolerantie van het MAD bij
patiënten met farmacoresistente epilepsie en een verstandelijke beperking.

Open-label randomized controlled trial.

De interventiegroep zal gedurende tenminste 4 maanden behandeld worden met het MAD, met een totale follow-up van tenminste 6 maanden. Na de 4 maanden onderzoeksperiode, kan de controlegroep ook op het MAD worden gestart (tenzij de studie eerder gestopt is wegens ineffectiviteit of bijwerkingen).

Het MAD is minder strenge vorm van het ketogeen dieet, een bekende en
wereldwijd geïmplementeerde behandeling van refractaire epilepsie bij kinderen.
Gebaseerd op de huidige bevindingen in de literatuur lijkt het MAD goed
verdragen te worden en is er sprake van minimale bijwerkingen. Deze studie
wordt daarom beschouwd als een laag-risico studie. De belasting voor de
patiënten en zorgverleners zal tot een minimum worden beperkt. De belasting
voor zorgverleners en wettelijk vertegenwoordigers betreft het strikt bijhouden
van aanvalskalenders, niet verschillend van de alledaagse klinische praktijk in
de instelling, het bijhouden van de lijsten met bijwerkingen, het wekelijks
controleren van ketose en gewicht en het invullen van de HIS vragenlijsten na
de run-in periode en na de 4 maanden onderzoeksperiode.
De last voor de patiënten omvat de naleving van het dieet regime en het
ondergaan van laboratoriumonderzoeken, die tot een minimum beperkt zullen
worden. Patiënten zullen zorgvuldig worden gecontroleerd op mogelijke
bijwerkingen.