MYOcardiale ischemie detectie door circulerende bioMARKERs: 'de MYOMARKER-studie'

Coronairlijden is een van de belangrijkste oorzaken van morbiditeit en
mortaliteit in Nederland en de prevalentie van angina pectoris in westerse
populaties is hoog. Vroege diagnose van coronairlijden is essentieel, gezien
tijdige behandeling de prognose verbetert. Anderzijds is recuceert vroege
uitsluiting van coronairlijden de kosten (bijv. aanvullende diagnostiek,
ziekenhuisopnames)
en de belasting voor de patient. Echter, het huidige diagnostische beleid in
het geval van verdenking op ischemisch coronairlijden is gebaseerd de
individuele a priori kans op de aanwezigheid van coronairlijden, en aldus
heterogeen, door afhankelijkheid van de accuraatheid van de diagnostische
tests. Daarom is er klinische vraag naar sensitieve biomarkers voor ischemisch
coronairlijden. Recent is beschreven dat zowel de expressie en inhoud van
extracellulaire vesicles in bloedplasma en gen-expressie van circulerende
cellen verandert in ischemisch myocardweefsel. Onze hypothese is daarom dat
extracellulaire vesicles en circulerende cellen potentieel waardevolle
diagnostische en/of prognostische biomarkers kunnen bevatten voor ischemisch
coronairlijden

Het onderzoeken van de diagnostische en prognostische waarde van nieuwe
biomarkers (extracellulaire vesicle eiwitten/miRNA en genexpressie profielen
van in het bloedplasma circulerende cellen) voor ischemisch coronairlijden in
patienten met symptomen verdacht voor angina pectoris.

Prospectieve diagnostische en prognostische cohort studie.
Direct voorafgaand aan het door de eigen behandelend cardioloog ingeplande
myocardscintigram, zal via een driewegkraantje op het perifere intraveneuze
infuussysteem dat reeds (protocollair) ter voorbereiding voor het
myocardscintigram wordt ingebracht, eenmalig 60mL veneus bloed wordt afgenomen.
Het bloed wordt geanalyseerd op eiwit en miRNA expressie op extracellulaire
vesicles en genexpressieprofielen op circulerende cellen. Deze waarden worden
gerelateerd aan de uitkomstmaat: myocardiale ischemie bij myocardscintigram.
Middels berekenen van sensitiviteit, specificiteit, positief/negatief
voorspellende waarde en area under the curve van de ROC curve, wordt de
kwaliteit van de biomarkers bepaald.

Daarnaast wordt aan proefpersonen gevraagd een korte vragenlijst in te vullen,
betreffende de aanwezigheid van cardiale risicofactoren en de aard en
intensiteit van de symptomen. Wanneer proefpersonen daar toestemming voor
geven, worden er 1 en 2 jaar na het myocardscintigram contact met hen opgenomen
in verband met follow up (primaire en secundaire cardiovasculaire
complicaties). De biomarkers worden ook gerelateerd aan deze follow up data, om
de prognostische waarde van de biomarkers te kunnen bepalen.

Bij elke proefpersoon zullen 7 buisjes (5x10cc en 2x4.5cc) veneus bloed worden
afgenomen middels een driewegkraantje op een reeds bestaand veneus
infuussysteem. Grote risico's voor de proefpersonen worden niet verwacht, maar
elke doorbreking van de huid brengt een klein risico op infectie of
hematoomvorming met zich mee. Het perifere intraveneuze infuussysteem wordt
echter al in de standaardvoorbereiding voor een myocardscintigram ingebracht,
waardoor patiënten bij deelname aan het onderzoek geen extra risico op
hematoomvorming of infectie lopen. Proefpersonen hoeven niet extra naar het
ziekenhuis te komen, en de studie zal de medische behandeling van de
proefpersonen door de eigen cardioloog niet beïnvloeden. Wanneer proefpersonen
daar toestemming voor geven, zullen ze 1 en 2 jaar na het myocardscintigram
worden gecontacteerd (telefonisch of schriftelijk) voor follow-up.