KIRS-studie: een studie naar de rol van remmende receptoren tijdens sepsis bij kinderen

Sepsis is een potentieel levensbedreigende systemische inflammatoire reactie
van het lichaam op een infectie. Het immuunsysteem reageert met een ontstekings
cascade om de infectie te kunnen bestrijden. Echter, het grootste deel van de
pathologie geassocieerd met sepsis wordt niet veroorzaakt door een pathogeen
maar door de extreme intensiteit van de immuunreactie. Ondanks de samengestelde
internationale behandelingsrichtlijnen is sepsis een van de meest voorkomende
doodsoorzaken wereldwijd bij kinderen en volwassenen. Recente pogingen om een
nieuwe therapeutische target te vinden zijn tot nu toe mislukt. Om een goede
behandeling te kunnen vinden moet de balans tussen het klaren van de infectie
en het niet beschadigen van de lichaamseigen cellen hersteld worden.
Sepsis bij kinderen is niet hetzelfde als sepsis bij volwassenen, kinderen
hebben andere comorbiditeiten en hun lichamen reageren heel anders op sepsis.
Er zijn significante verschillen in de immuunreactie, vooral ontsteking speelt
een grotere rol in sepsis pathologie bij kinderen dan bij volwassenen. Dit
wijst erop dat vooral kinderen met sepsis profijt kunnen hebben van het dempen
van het immuunsysteem.
Inhibitoire receptoren functioneren als dempers van het immuunsysteem. Het
identificeren van de specifieke dempende receptoren die aanwezig zijn tijdens
sepsis kan de eerste stap zijn naar een nieuwe therapeutische target. Signal
Inhibitory Receptor on Leukocytes-1 (SIRL-1) en Leukocyte-associated
immunoglobulin-like receptor 1 (LAIR-1) zijn tyrosine-based inhibitory motif
(ITIM)-bearing immuun receptoren die voorkomen op monocyten en neutrofielen bij
mensen. Neutrofielen spelen een centrale rol in de pathologie van sepsis.
Remmen van het immuunreactie van neutrofielen door deze inhibitoire receptoren
kan sepsis morbiditeit en mortaliteit verminderen.
Onze hypothese is dat verminderde expressie van inhibitoire receptoren een
centrale rol speelt in de disproportionele ontsteking zoals in sepsis. Deze
hypothese is relevant omdat inhibitoire receptoren een potentiele nieuwe
therapeutische target kunnen zijn.

Primair doel: vergelijken van expressie van inhibitoire receptoren SIRL-1 en
LAIR-1 op neutrofiele granulocyten bij patienten onder de 12 jaar opgenomen met
sepsis op de paediatrische intensive care met gezonde controles en pediatrische
intensive care patienten zonder sepsis.

Secundair doel: het onderzoeken van de relatie tussen inhibitoire receptor
expressie en sepsis ziekte ernst bij kinderen onder de 12 jaar.

Dit is een monocentrum observationele studie. Inclusie zal plaatsvinden van
01-08-2013 tot 01-07-2017. Patienten onder de 12 opgenomen op de intensive care
afdeling van het Wilhelmina Kinderziekenhuis (WKZ) in Utrecht, gediagnostiseerd
met hevige paediatrische sepsis of paediatrische septische shock, kunnen worden
geincludeerd. Controle groepen zullen bestaan uit patienten onder de 12
opgenomen op de intensive care afdeling voor niet-infectieuze pathologie en
patienten onder de 12 die electieve hartcatheterisatie ondergaan (gezonde
controles).
Nadat toestemming (informed consent) is verkregen, zal zo snel mogelijk bloed
worden afgenomen. Zo mogelijk zal dit worden gecombineerd met een reguliere
bloedafname of uit een centrale veneuze of arteriele lijn worden afgenomen.
Daaropvolgend zal ongeveer 6 uur later, 1 dag later, 2 dagen later en 3 dagen
later opnieuw bloed af worden genomen. Echter, deze bloedafnames worden alleen
gedaan als extra bij een reguliere bloedafname of als de patient een centrale
veneuze of arteriele lijn heeft.
Ziekte ernst wordt bepaald aan de hand van de PRISM-III score, PELOD-2 score en
Inotropica score. Fysiologische variabelen, leeftijd, en biochemische
bevindingen van elke patient nodig om de ziekte ernst scores te berekenen zijn
onderdeel van normale zorg voor sepsis patienten en worden overgenomen uit het
medisch dossier of opgevraagd bij de dienstdoende arts.

Er zal maximaal een keer apart van diagnostische procedures bloed worden
afgenomen, zo mogelijk wordt ook deze afname gecombineerd met een reguliere
afname. Daaropvolgende bloedafnames worden alleen afgenomen als extra bij een
reguliere bloedafname of uit een centrale veneuze of arteriele lijn.
Bloedafname door venapunctie is licht pijnlijk en van korte duur. De
hoeveelheid bloed die zal worden afgenomen is zorgvuldig bepaald aan de hand
van WHO richtlijnen en de patient wordt gemonitord om risico tot een minimum te
houden. Door het type studie, observationeel met geen aanvullende invasieve
procedures bovenop routine diagnostiek, worden geen study related adverse
events, serious adverse events, of suspected unexpected serious adverse
reactions verwacht.