Verschil in vroege post-operatieve stijfheid en pijn bij arthroscopisch herstel van de rotator cuff: bio-oplosbare versus niet oplosbare kunststof of titanium hechtankers.

De incidentie van rotatoren cuff laesies ( d.w.z. een scheur in de spieren),
varieert tussen de 10-35%. Deze laesies kunnen aanleiding geven tot
pijnklachten, beperking van de functie van de schouder en zelfs invaliditeit.
Goede resultaten van arthroscopische behandelingen van de rotatoren cuff worden
beschreven in de literatuur. Echter, er wordt weinig geschreven over de
complicaties van deze ingreep, en met name niet veel over de mate van
postoperatieve stijfheid van de schouder.
In onze kliniek hebben wij ervaren dat bij het gebruik van biologisch oplosbare
botankers, welke een voordeel zouden kunnen geven bij postoperatieve
beeldvorming en bij revisie chirurgie, wij mn in de 3de - 6 de maand
postoperatief meer stijfheid en pijnklachten van de schouder zien dan wanneer
er gebruikt wordt gemaakt van kunststof of titanium botankers.
In dit onderzoek willen wij dan ook aantonen dat bio-oplosbare ankers meer
postoperatieve stijfheid van de schouder (en dus postoperatieve beperking)
geven dan niet oplosbare botankers. Tevens willen wij inzicht krijgen in de
kosteneffectiviteit van de betrokken bot ankers.

Aantonen dat bio-oplosbare ankers meer stijfheid en pijn van de schouder en dus
meer postoperatieve beperking geven in de vroeg postoperatieve periode dan dan
niet oplosbare titanium en PEEK botankers.Secundair willen wij inzicht krijgen
in de kosteneffectiviteit van de betrokken bot ankers.

Prospectieve, gerandomizeerde gecontroleerde en geblindeerde studie

Supraspinatus laesies worden arthroscopisch gehecht, waarbij gebruik wordt gemaakt van een gestandaardiseerde benadering. De pees wordt gehecht met de dubbele anker rij techniek. Patiënten worden gerandomiseerd en daardoor verdeeld in drie patiënten groepen, elk bestaande uit 30 patiënten. De ene groep wordt behandeld met bio-oplosbare, de tweede groep met titanium, en de derde groep met kunststof botankers.

Deelname zou in theorie een verhoogde kans op postoperatieve stijfheid van de
schouder kunnen geven wanneer patiënt loot voor het bio-oplosbare anker, verder
zijn er geen toegevoegde risico's. Patiënten worden blootgesteld aan de normale
risico's die een dergelijke ingreep met zich meebrengt.
Gezien de risico's niet verhoogd zijn en de belasting voor de patiënten onzes
inziens beperkt blijft tot het verlies van 1/2 uur vrij tijd en er slechts
sprake is van non-invasieve onderzoeken denken wij dat de inspanningen die
gevraagd worden van de patiënten niet opwegen tegen de voordelen die het zal
hebben voor patiënten die in de toekomst geopereerd zullen moeten worden.