Obinutuzumab monotherapie voor rituximab-refractair folliculair lymfoom

Gezien preklinische data waarin superieure antilichaam-afhankelijke cellulaire
cytotoxiciteit (ADCC) en directe celdood inductie werd aangetoond voor
obinutuzumab vergeleken met rituximab, is de hypothese dat obinutuzumab
klinisch voordeel biedt aan rituximab-refractaire patienten. Dit is de eerste
studie om de klinische respons op obinutuzumab monotherapie te meten bij
patienten met een rituximab-refractair folliculair lymfoom. Daarbij wordt met
immuno-PET met 89Zr-obinutuzumab onderzocht als potentiele predictieve imaging
biomarker om in een vroeg stadium patienten te selecteren die baat hebben van
behandeling met obinutuzumab. Deze studie geeft inzicht in de haalbaarheid van
89Zr-obinutuzumab PET en geeft informatie voor toekomstige studies met
89Zr-obinutuzumab.

Het primaire onderzoeksdoel is:
- vaststellen van de respons (overall response rate = ORR) op 4 wekelijkse
giften obinutuzumab monotherapie (Inductie I) bij patienten met een
rituximab-refractair folliculair lymfoom.

De secundaire onderzoeksdoelen zijn:
- vaststellen van de werkzaamheid (gedefinieerd als progressie vrije
overleving, overall survival, duur van de respons, duur van stabiele ziekte,
tijd tot de volgende behandeling) van 4 wekelijkse giften obinutuzumab
monotherapie (Inductie I), gegeven aan rituximab-refractaire folliculair
lymfoom patienten.
-vaststellen van de werkzaamheid (gedefinieerd als progressie vrije overleving,
overall survival, duur van de respons, duur van stabiele ziekte, tijd tot de
volgende behandeling) van 4 maandelijkse giften obinutuzumab monotherapie
(Inductie II), gegeven aan rituximab-refractaire folliculair lymfoom patienten.
- onderzoeken van de relatie tussen tumoropname op immuno-PET en tumor respons
op obinutuzumab
- vergelijken vna tumoropname op immuno-PET, als nieuwe imaging biomarker,
vergeleken met standaard imaging techniek (18F-FDG-PET).
- vaststellen van de waarde van 18F-FDG-PET-CT scans in de respons beoordeling
van folliculair lymfoom patienten
- verkrijgen van safety data door het monitoren van adverse en serious adverse
events (AEs/SAEs) volgens de NCI CTCAE.

Fase 2, single-cohort, niet-geblindeerd, single-agent, interventie single
center studie. Het Simon two-stage ontwerp wordt gebruikt: 12 tot maixmaal 25
geschikte patienten worden geincludeerd in de studie, afhankelijk van het
aantal geobserveerde patienten met een respons op de behandeling. De totale
studieduur wordt geschat op 37 maanden.

Inductie I: behandeling met obinutuzumab - week 1 dag 0 (100mg) - week 1 dag 1 (900 mg) + 10mg 89Zr-obinutuzumab - week 2 dag 1(1000mg) - week 3 dag 1 (1000mg) - week 4 dag 1 (1000mg) Voor patienten die klinisch baat hebben van deze behandeling (gedefinieerd als complete remissie, partiele remissie of stabiele ziekte op de PET-CT in week10-12): Inductie II: behandeling met obinutuzumab - maand 3 (1000mg) - maand 4 (1000mg) - maand 5 (1000mg) - maand 6 (1000mg) Voor patienten die klinisch baat houden van deze behandeling (gedefinieerd als complete remissie, partiele remissie of stabiele ziekte op de PET-CT op maand 6, CT op maand 9 en/of CT op maand 12): Onderhoudsbehandeling met 1000mg obinutuzumab elke 2 maanden, gedurende maximaal 2 jaar.

Bij inclusie in de studie wordt een baseline FDG-PET-CT scan verricht.
Patienten worden gepland voor 5 poliklinische bezoeken, waarbij obinutuzumab
intraveneus toegediend wordt. Patienten met klinisch voordeel van de
studiebehandeling komen in aanmerking voor continueren van de
studiebehandeling.Tijdens therapie en follow-up wordt poliklinisch standaard
laboratorium onderzoek verricht en worden PET-CT scans gemaakt. De
stralingsbelasting is niet verwaarloosbaar, maar patienten kunnen therapeutisch
voordeel hebben door deelname aan deze studie. Patienten hoeven niet
afgeschermd te worden na injectie met 89Zr-obinutuzumab.