Onderzoek naar de inhibitoire processen in the motor cortex tijdens het oplossen van conflict met behulp van transcraniele magnetische stimulatie

In het dagelijks leven, hebben we vaak te maken met situaties waarin een aantal
acties mogelijk zijn en in conflict met elkaar, situaties waarin het zogenaamde
' response conflict' optreedt. Ons brein moet tussen deze concurrerende
mogelijkheden kiezen en ongewenste acties onderdrukken. Er is een aanzienlijke
literatuur over welke hogere hersengebieden bij dit proces van respons-selectie
betrokken zijn. Echter het is nog onbekend hoe en door middel van welke
fysiologische mechanisme deze gebieden zorgen voor selectie en suppressie van
ongewenste acties in de primaire motor cortex bewerkstelligen. Een mogelijk
mechanisme is de betrokkenheid van inhiberende interneuronen in de motor
cortex. Deze hypothese kan worden getest met behulp van transcraniële
magnetische stimulatie ( TMS ).

Wij streven ernaar om te testen hoe inhibitoire processen binnen de primaire
motorische cortex veranderen over tijd tijdens het oplossen van een visuele
conflict situatie.

Om inhibitoire processen binnen de primaire motorische cortex te meten, zal
deze studie enkelvoudige en dubbele (*paired*) TMS pulsen geven. Een TMS spoel
zal worden gepositioneerd boven de primaire motorische cortex van de linker
hersenhelft. De afhankelijke variabele voor het meten van inhibitoire processen
is de verandering in amplitude van een motor evoked potential (MEP) die wordt
opgewekt als gevolg van de enkelvoudige en gepaarde TMS pulsen. Deze
verandering wordt kortweg aangeduid als intra-corticale inhibitie of *SICI*. De
MEP wordt door de TMS pulsen opgewekt in de spier van een van de responshanden,
nl de rechterhand. De TMS pulsen worden toegediend terwijl de deelnemers een
eenvoudige keuze reactietijd taak uitvoeren. De stimuli zijn zodanig dat zij of
een enkele response opwekken (geen conflict ) of twee concurrerende responses
waarvan slechts een is correct (conflict). Vier verschillende tijdstippen
worden gebruikt voor stimulatie waarbij er per trial maar een puls wordt
gegeven. Op deze manier kunnen we het specifieke fysiologische patroon van het
inhibitie proces tijdens het kiezen van een actie met of zonder conflict in
kaart brengen.

De deelnemers zullen in totaal 864 TMS trials ontvangen. De helft van de pulsen zijn een enkelvoudige puls TMS en de andere helft van de pulsen zijn gepaard.

Er is geen direct nut van dit onderzoek voor de deelnemers. Transcraniële
magnetische stimulatie (TMS) is een vaak gebruikte, niet-invasieve techniek,
die is gebaseerd op het principe van elektromagnetische inductie. Tijdens de
stimulatie zou de proefpersoon waarschijnlijk een klik-geluid van de TMS pulsen
horen en een stimulatie van de zenuwen en spieren op de hoofd waarnemen. De
meest voorkomende bijwerking is een zachte en snel voorbijgaande hoofdpijn
(2-4% optreden). Sterke hoofdpijn is buitengewoon zeldzaam (0.3-0.5% optreden).
In TMS studies bij specifieke patiëntgroepen (bv. met epilepsie) of in studies
die van het standaardprotocol afwijken (bv., in intensiteit of frequentie) is
in uitzonderlijke gevallen epilepsie gerapporteerd. In deze studie wordt gewekt
met gezonde deelnemers en is de stimulatie volledig in overeenstemming is met
de standaard veiligheidsmaatregelen. Alle proefpersonen worden voorafgaand aan
het experiment gescreend op relevante medische gebeurtenissen in het verleden
en andere aan TMS gerelateerde veiligheidsaspecten (bv. metaal in of op het
hoofd. Er zijn geen ernstige voorkomenissen (serious adverse events) te
verwachten tijdens het experiment; risico en belasting door deelname aan deze
studie worden gering tot minimaal geacht.