Cellulitis Severity Score betrouwbaarheid studie

Er zijn voor onderzoek naar de behandeling van cellulitis weinig goede
uitkomstmaten. Mortaliteit is laag, dus dat kan niet gebruikt worden.
Bacteriologische genezing ook niet, omdat kweken vaak negatief of vals positief
zijn. Subjectieve uitkomst maten als "klinisch genezen" zijn onbetrouwbaar,
omdat (daar is de DANCE studie op gericht) een cellulitis laesie nog rood en
gezwollen kan zijn terwijl er mogelijk geen bacterien meer zijn. Ook is er een
deel wat in de eerste paar weken recidiveert, wat de vraag opwekt of het wel
écht genezen was. Momenteel wordt slechts roodheid nog gebruikt als primaire
uitkomstmaat (therapie zou aanslaan als de roodheid niet verder uitbreidt),
maar dit is een afgeleide uitkomstmaat. Een numerieke uitkomstmaat, zoals
bijvoorbeeld de bloeddruk bij de behandeling van een hoge bloeddruk, is er
niet. Voor onderzoeksdoeleinden is het wenselijk om gaandeweg therapie, zowel
in een vroeg als laat stadium, te kunnen zien of therapie aanslaat.

Ons onderzoek zal verschillende symptomen/aspecten van cellulitis meten, zoals
roodheid, zwelling, warmte, pijn, fluctuatie, ulceratie en uitvloed. Elk van
deze aspecten krijgt een score van 0-3, met een totaal score van maximaal 21.
Er wordt gekeken bij 10 patienten door 3 artsen, op 3 tijdspunten. Op deze
manier kunnen we kijken naar de inter- en intra-rater variabiliteit, en zien we
of het instrument veranderingen kan waarnemen. Dit is de eerste stap bij het
ontwikkelen van een nuttig instrument voor in het onderzoek.

Patienten worden tijdens de eerste 24u van opname in het AMC gevraagd of ze mee
willen doen, zo ja, dan:
- komen er binnen 3 uur 3 artsen de cellulitis laesie beoordelen
- 3-12 uur na de eerste beoordeling vinden nog eens 3 beoordelingen plaats door
dezelfde artsen
- op de 3e dag vinden binnen 4 uur tijd nog eens 3 beoordelingen plaats

Gezwachtelde benen worden tijdens deze periodes ontzwachteld.

Zo worden er per patient 9 scores verzameld. Deze kunnen met elkaar worden
vergeleken om zo intra- en inter-rater variabiliteit en responsiviteit te
berekenen.

Er is in principe geen risico dat proefpersonen iets overkomt, behalve dat het
pijnlijk kan zijn bij onderzoek. Dit zal niet bij alle proefpersonen het geval
zijn.