De fysiologie van de glucagon-like peptide-1 receptor expressie bij patienten met endogene hyperinsulinisme: correlatie met histopathologie

We denken dat we de gevoeligheid en specificiteit kunnen verbeteren van
pre-operatieve beeldvorming voor de localisatie van focale lesies in
congenitale hyperinsulinisme en het maken van onderscheid tussen diffuse en
focale congenitale hyperinsulinisme. Dit door gebruik te maken van een nieuwe
tracer die bindt aan de glucagon-like peptide-1 receptor (GLP-1R):
68Ga-NODAGA-exendin-4.

Het primaire doel is het onderzoeken van de in vivo en ex vivo expressie en
distributie van de GLP-1R in de pancreas van kinderen (<16 jaar) met bewezen
endogene hyperinsulinisme die kwalificeren voor chirurgie gebaseerd op reactie
op behandeling met medicatie en genetische analyse (alleen patienten met
genetisch bewezen diffuse CHI zullen geexcludeerd worden).
68Ga-NODAGA-exendin-4 PET/CT beelden zullen vergeleken worden met
autoradiografie en histologie uitgevoerd of weefselfs die verworven zijn bij de
operatie.

Multicenter prospectieve beeldvormings (pilot) studie waarin we GLP-1R
beeldvorming vergelijken met de standaard-beeldvormingstechniek voor
pre-operatieve beeldvorming in patienten met CHI.

68Ga-exendin PET/CT scan

Injectie van de radioactief gelabelde tracer zou kunnen resulteren in
misselijkheid en hoofdpijn, zoals gerapporteerd voor (zeer hoge doses (10-100
ug)) Byetta® in therapie-studies. Hiernaast is een afname in bloedsuikerniveaus
(0.8-2.1 mmol/l) beschreven na injectie van 8-14 ug 111In-DTPA-exendin 4 in
patienten met volwassen hyperinsulinemische hyperglycemie (AHH). Van belang,
regelmatig monitoren van glucose concentraties leidde tot geen serieuze
episodes van hypoglycemie. Daarom verwachten wij geen bijwerkingen bij injectie
van 0.032 ug/kg van het radioactief gelabelde exendin. Patienten zullen toch
zorgvuldig in de gaten gehouden worden, vooral omdat de compound nog niet
eerder gebruikt is in kinderen. Verder zal een profylactisch glucose-infuus 15
minuten voor toediening van het radioactief gelabelde exendin gestart worden.
De verwachtte stralingsdosis zal niet hoger zijn dan 13.2 mSv in pasgeboren
kinderen en neemt snel af met leeftijd. In relatie tot het verwachtte voordeel
voor diagnostische beeldvorming door het verbeteren van pre-operatieve
niet-invasieve vaststelling van het type CHI en de lokalisatie van de focus van
zieke beta cellen met hogere sensitiviteit en specificiteit en het daaruit
volgende impacr op de behandeling van CHI, is deze stralingsbelasting
acceptabel. Vooral wanneer meegenomen wordt dat de huidige moeilijkheden bij
pre-operatieve lokalisatie van focale CHI resulteert in aanzienlijke
morbiditeit van de chirurgische ingreep die ervoor zorgt dat deze kinderen
ernstige bijwerkingen ervaren en de rest van hun leven afhankelijk blijven van
medicatie.