Diagnostische nauwkeurigheid van urine biomarkers voor acute nierschade na een grote operatie

Acute nierschade (AKI) wordt gedefinieerd als een plotselinge afname van de
nierfunctie met een daling van glomerulaire filtratiesnelheid. AKI omvat een
breed spectrum van verschillende soorten en mate van nierinsufficiëntie.
Mogelijke oorzaken van AKI zijn ischemie, blootstelling aan nefrotoxische
stoffen, sepsis, volumedepletie met als gevolg een verminderde renale perfusie,
urineweg obstructies, glomerulonefritis en acute interstitiële nefritis. AKI
komt in 5-15% van alle ziekenhuisopnamen voor en in 20-45% van de gevallen bij
patiënten die een zware operatie ondergaan. AKI wordt op de korte termijn
geassocieerd met een verhoogde kans op sterfte en een verlengde opname in het
ziekenhuis. AKI wordt op de lange termijn ook geassocieerd met verhoogde
mortaliteit en verhoogde kans op chronische nierinsufficiëntie, zelfs bij
patiënten die in eerste instantie een goed herstel van de serum kreatinine
concentratie hadden. De ernst van AKI is evenredig met de kans op sterfte op
korte termijn. Ook kleine verhogingen van serum kreatinine zijn geassocieerd
met deze verhoging van mortaliteit en morbiditeit. Verlies van de nierfunctie
kan worden gediagnosticeerd door een toename van serum kreatinine en een afname
van de urineproductie te constateren. De huidige diagnose van AKI is gebaseerd
op een toename van serum kreatinine in de eerste dagen na het renale insult en
kan dus niet worden gebruikt bij vroegdiagnostiek van AKI. In de afgelopen tien
jaar zijn er verschillende biomarkers in de urine geïdentificeerd, die mogelijk
waarde kunnen hebben in de vroegdiagnostiek van AKI. Deze biomarkers zijn tot
nu toe alleen bij kleine groepen patiënten op de intensive care unit of na
hartoperaties onderzocht. De biomarkers zijn niet onderzocht bij de grote groep
patiënten die grote algemeen chirurgische ingrepen ondergaan.

Met dit onderzoek willen we de diagnostische nauwkeurigheid van veelbelovende
urine biomarkers bestuderen voor vroegtijdige opsporing van acute nierschade
bij patiënten die een electieve grote chirurgische operatie moeten ondergaan.
Het onderzoek is bedoeld om eerdere bevindingen te valideren in een grote groep
patiënten om het gebruik van deze biomarkers in de algemene chirurgie te kunnen
introduceren en de biomarkers toe te passen in de klinische zorg. Als de
diagnostische nauwkeurigheid van de biomarkers voor vroegdiagnostiek voldoende
hoog is, kunnen deze worden gebruikt voor eerdere diagnose en behandeling van
AKI.

Het onderzoek is een predictief diagnostisch onderzoek. De onderzoeksgroep
bestaat uit patiënten die electief een grote chirurgische operatie zullen
ondergaan in twee centra: Maastricht Universitair Medisch Centrum en
Zuijderland Ziekenhuis (lokatie Heerlen en lokatie Geleen). De concentratie van
urine biomarkers voor acute nierschade zal worden gemeten bij aankomst op de
postoperatieve recovery unit. In de eerste 48 uur na het starten van de
operatie zullen veranderingen van serum kreatinine concentraties ten opzichte
van pre-operatief worden gemeten om de gouden standaard van AKI te kunnen
beoordelen. De diagnostische waarde van de biomarkers voor vroegdiagnostiek zal
worden beoordeeld en geanalyseerd met behulp van receiver operator
characteristics (ROC) curves. De achteruitgang van nierfunctie op lange termijn
zal een jaar na de operatie worden gemeten.

Patienten worden blootgesteld aan het verwaarloosbaar kleine risico van een of
twee additionele bloedafnames (elk 5mL bloed). De urineverzameling en
venapunctie bij aankomst op de recovery zal 15 minuten duren. De venapunctie op
10-14 maanden na de operatie zal ongeveer 15 minuten kosten (exclusief
reistijd).