Inhibitie tijdens unilaterale en bilaterale contracties in jonge en oudere volwassenen

Naarmate mensen ouder worden, vinden er veranderingen plaats in de hersenen.
Eén van deze veranderingen is de mate van cortical inhibitie. Het is nog
onduidelijk of de inhibitie toe- of afneemt naarmate mensen ouder worden. De
corticale inhibitie kan gemeten worden met transcraniele magnetische stimulatie
(TMS) tijdens unilaterale en bilaterale contracties. Van een unilaterale naar
een bilaterale contractie, lijkt er een verhoogde inhibitie te zijn
(Soteropoulos and Perez, 2011).
Tevens vindt bij veroudering een toename van geassocieerde activiteit plaats.
Geassocieerde activiteit is de activiteit in spieren contralateral van het
ledemaat dat de taak uitvoert. Als de taak meer moeite kost, is er meer
geassocieerde activiteit zichtbaar, ook in jongeren. In een eerdere studie
hebben we een verhoogde geassocieerde activiteit gevonden in mensen van
middelbare leeftijd (Heetkamp et al., 2014). We denken dat de verhoogde
geassocieerde activiteit het gevolg zou kunnen zijn van verlaagde inhibitie bij
ouderen. Daarom willen we bepalen wat de relatie is tussen inhibitie en
geassocieerde activiteit, welke hemosfeer betrokken is bij de geassocieerde
activiteit en of en hoe de relatie verandert naarmate mensen ouder worden.

We willen het effect van leeftijd op corticale inhibitie onderzoeken. Daarnaast
willen we de relatie tussen geassocieerde activiteit en inhibitie bepalen en
uitzoeken welke hemisfeer (contra- of ipsilateral) betrokken is bij de
geassocieerde activiteit.

Dit is een interventie studie waarbij de bilaterale interactie tussen de
handen, de oorsprong van de geassocieerde activiteit, de inhibitie tijdens
krachttaken en de leeftijdsgerelateerde veranderingen van bovenstaande worden
bestudeerd. Hiervoor gebruiken we verschillende TMS uitkomstmaten.
We laten een groep jongeren en een groep oudere volwassenen krachttaken
uitvoeren met beide wijsvingers. Tijdens de contracties, stimuleren we de motor
cortex met behulp van TMS om zowel de exciteerbaarheid van de cortico-spinale
baan te bepalen als de inhibitie in de contralateral hersenhelft en de
inhibitie tussen de hersenhelften.

Proefpersonen moeten kracht leveren met 1 en/of beide wijsvingers. Tijdens de contracties stimuleren we de motor cortex met transcraniele magnetische stimulatie (TMS).

De TMS en elektrische stimulatie kennen geen risico's. De elektrische
stimulatie voelt vervelend, als een speldenprik, maar duurt erg kort en wordt
slechts enkele keren gegeven. Proefpersonen moeten 2 keer naar het lab toekomen
waarbij de meting 2 uur duurt. De tijdsinvestering is dus ook gelimiteerd.