Validatie van het diffusie MRI signaal in niertumoren: een pilot

De organisatie van de microstructure van de nieren, met name de tubuli en het
vasculair netwerk, wordt geassocieerd met nierfunctie. Met diffusie MRI
methodes kunnen maps van de diffusie van water moleculen worden gemaakt. Water
diffusie in medullair nierweefsel is beperkt tot de radiale organisatie van de
tubuli, ducti en bloedvaatjes, en is daarom groter in de radiale richting dan
in andere richtingen (in andere woorden, de diffusie is "anisotropisch").
Recent onderzoek heeft aangetoont dat de anisotropie in de nier medulla kan
worden gemeten met "diffusie tensor imaging" (DTI). Bovendien kan met "fiber
tractografie" de radiale orientatie van de nierstructuren worden
gevisualiseerd. Daarnaast kan met "intravoxel incoherent motion (IVIM) analyze"
verschillende waterbewegingsprocessing (bijvoorbeeld perfusie en diffusie)
worden onderscheiden op basis van verschillen in deze processen.

In een voorgaande studie hebben wij een uitgebreid protocol voor diffusie MRI
van de nieren ontwikkeld en getest, inclusief DTI en IVIM analyze en
visualisatie met behulp van tractografie. Het doel van deze follow-up pilot is
het vergelijken van parameters verkregen uit diffusie MRI scans met de
histologisch vastgestelde niertumor type. In dit onderzoek worden voor de
eerste keer beide diffusie methodes (DTI en IVIM) gecombineerd en toegepast op
een nierpathologie. Dit levert een brede range aan diffusi informatie op. Deze
informatie zal, aan de en kant, resulteren in een beter begrip van het diffusie
signaal. Aan de andere kant zal het een eerste stap zijn in het gebruik van
diffusie MRI methodes voor de in vivo categorisatie van niercelcarcinoom type.

Het primaire doel van deze studie is het vergelijken van de diffusie-MRI
verkregen parameters met de op histologie gebaseerde categorisatie van nier
tumoren.

Pilot onderzoek in 15 patienten met niertumor en 5 gezonde proefpersonen

De belasting voor patienten en proefpersonen zijn verwaarloosbaar. Van MRI zijn
geen risico's bekend, naast tijdelijke duizeligheid en claustrofobische
gevoelens. Het onderzoek is niet invasief en er wordt geen contrasmiddel
gebruikt. De (geringe) belasting voor proefpersonen is de tijdsinvestering van
1 uur voor het maken van de MRI. Tijdens het maken van de MRI zullen
proefpersonen zo stil mogelijk moeten liggen.