Correlatie van voedselcontaminanten en de corresponderende biomarkers in gepaarde 24-uurs duplicaatmaaltijden / 24-uurs urine monsters

Beoordeling van humane blootstelling aan chemische stoffen relevant in het
kader van voedselveiligheid is voornamelijk gebaseerd op gehalten van deze
stoffen in voeding gecombineerd met consumptiegegevens. Human biomonitoring
(HBM) is een alternatieve optie om inzicht te krijgen in blootstelling. Hierbij
worden biomarkers gerelateerd aan de chemische stoffen in biologische
materialen gemeten, vaak is dit urine. HBM is completer in de zin dat ook
onbekende of onverwachte blootstelling via voeding, en blootstelling via andere
routes (milieu, opname via huid, of lucht) wordt meegenomen. Om deze reden is
er een toenemende belangstelling voor biomonitoring in de EU, ook specifiek
voor stoffen in het kader van voedselveiligheid.

Het meten van urinaire biomarkers geeft informatie over recente blootstelling
van een persoon aan niet-persistente chemische stoffen. Om HBM data te kunnen
gebruiken in risicobeoordelingen op het gebied van voedselveiligheid is het
essentieel daadwerkelijke blootstelling via voeding te kunnen koppelen aan
gehalten biomarkers in urine. Dergelijke data zijn (vrijwel) niet voor handen
en dienen dus gegenereerd te worden. Dit kan door simultaan duplicaatmaaltijden
en 24-uurs urines (tot de ochtend urine van de volgende dag) te verzamelen en
te analyseren.

Het onderzoeken van verbanden tussen 24-uurs inname van voedselcontaminanten
(specifiek bepaalde mycotoxinen) en hun biomarkers in urine, om zodoende
inzicht te krijgen in de toepasbaarheid van (idealiter: validatie van) HBM voor
risicobeoordeling voor voedselveiligheid.

Cross-sectional observational study. Deelnemers worden geworven onder de
algemene bevolking in de regio Wageningen. Het gaat om gezonde consumenten
tussen 18-65 jaar, waarbij gestreefd wordt naar een evenwichtige verdeling in
geslacht en leeftijd. Deelnemers wordt gevraagd om gedurende één dag
duplicaatmaaltijden te verzamelen, een 24-uurs urinemonster van diezelfde dag,
en om een vragenformulier, een voedingsdagboekje en een urineformulier in de
vullen. De duplicaatmaaltijden worden in eerste instantie geanalyseerd op
deoxynivalenol en zearalenon (incl. conjugaten) en de urine op de daarmee
corresponderende biomarkers. Het monstermateriaal wordt bewaard voor toekomstig
onderzoek op andere voedingscontaminanten indien de deelnemer daarvoor
toestemming heeft gegeven.

Deelnemers wordt gevraagd een vragenlijst in te vullen, om gedurende één dag
duplicaatmaaltijden te verzamelen, en om een 24-uurs urine monster te
verzamelen van diezelfde dag. Er zijn geen specifieke risico's voor deelname
aan de studie.