Pijn-motor interacties en schouderpijn.

Wetenschappelijk onderzoek naar de interactie tussen pijn en bewegen laat zien
dat beiden elkaar wederzijds beïnvloeden; pijn leidt tot bewegingsstoornissen
en beweginsstoornissen leiden tot pijn. Inzicht in deze *pain-motor
interactions* is van belang voor de fysiotherapeutische behandeling van mensen
met musculoskeletale pijnklachten waaronder subacromiale pijnklachten.
Verschillende auteurs brengen schouderpijn in verband met stoornissen in het
bewegen van het schouderblad ten opzichte van de romp en de bovenarm. Deze
*scapulaire dyskinesie* geeft een vergrote kans op het ontstaan van pijn en
functiestoornissen van de schouder. Oefentherapeutische interventies gericht op
het herstellen van deze *scapulaire dyskinesie* leiden tot het verminderen van
pijn en het verbeteren van de armfunctie. Het is echter onduidelijk onder welke
omstandigheden deze interventies het sterkste effect sorteren. De aanwezigheid
van pijn speelt een belemmerende rol in processen van motorisch leren en dus in
het herwinnen van optimale scapulaire bewegingsfuncties.

Het primaire doel van deze studie is antwoord te geven op de onderzoeksvraag:
Geeft een activatie van descenderende nociceptief-inhiberende mechanismen door
middel van centrale pijnmedicatie een veranderde kinematica en/of musculaire
activiteit in het scapulothoracale gewricht?

Randomized Clinical Trial, with a cross-over design.

Voorafgaand aan de metingen worden demografische gegevens als leeftijd, geslacht, werk en lichamelijke activiteit (sport, hobby>s) van de deelnemers vastgelegd. Intensiteit van schouderpijn en de hieraan verbonden beperkingen in functies wordt vastgesteld door middel van een VAS-vragenlijst (>Visual Analogue Scale>) en een DASH-vragenlijst (>Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand>). Scapulabewegingen en musculaire activiteit in spiergroepen van het schouderblad wordt tijdens het zijwaarts heffen van de aangedane arm/schouder tot boven het hoofd (een abductie-elevatie beweging) gemeten door middel van een driedimensionaal camerasysteem (Optotrack) en EMG-activiteit. Metingen worden 1 maal na inname van een pijnmedicament (Oxynorm, 5 mg) en 1 maal na inname van een placebo uitgevoerd op twee verschillende dagen (interval tussen 2 en 7 dagen).

Participanten met schouderpijn worden twee maal getest op twee verschillende
testdagen (1 maal na inname van het pijnmedicament, 1 maal na inname van het
placebo). Beide keren wordt een lichamelijk onderzoek van de schouder
uitgevoerd (4 tests gericht op het aantonen van subacromiale pijnklachten en 1
test om te verifiëren of participanten de testbeweging - abductie-elevatie van
de schouder kunnen uitvoeren) en worden er twee vragenlijsten (*Visual Analogue
Scale (VAS) en *Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH) ingevuld. Na
het plaatsen van Optotrackmarkers en EMG-electroden op verschillende delen van
de schoudergordel voeren participanten driemaal een abductie-elevatie beweging
van de aangedane schouder uit. Totale tijdbelasting per testmoment bedraagt
ongeveer twee uur. Aan het testprotocol zijn geen risico*s verbonden.