Tumor heterogeniteit voor [11C]erlotinib: een in vivo onderzoek met behulp van whole body positron emissie tomografie bij niet-kleincellige longkanker patiënten.

In een eerdere farmacokinetiek studie hebben we erlotinib, een EGFR TKI, met de
positron emitter C-11, radioactief gelabeld en aangetoond dat [11C]erlotinib
accumulatie in TKI-naïeve niet-kleincellige longkanker (NSCLC) tumoren kon
kwantificeren mbv positron emissie tomografie (PET) onderzoek. [11C] erlotinib
toonde een correlatie met de EGFR mutatie status en ook tumor respons op
erlotinib therapie. Om deze techniek te kunnen gebruiken bij patiënten die
ziekte progressieve hebben, moeten we de resultaten van de eerdere studies ook
onderzocht worden met behulp van whole body scans om heterogeniteit tussen
tumorlesies te vergelijken in verschillende therapeutische scenarios.

Het doel van deze studie is de tumor heterogeniteit van [11C]erlotinib te
bestuderen bij NSCLC patiënten (met activerende EGFR mutaties) in verschillende
therapeutische scenarios. Er zullen 3 groepen van patiënten gescand worden: 1.
TKI naieve patienten, 2. patienten die na een TKI behandeling progressie
ontwikkelen en 3. patienten die na een TKI vrije periode weer TKI behandeling
zullen krijgen. Er zullen PET scans gemaakt worden van het gehele lichaam om
een vergelijking te kunnen maken tussen verschillende tumorlesies.

Een observationele studie met invasieve metingen.

Er zal een veneuze canule worden ingebracht, waaruit afname zal plaatsvinden
van bloed (nooit meer dan 42mL) en het inspuiten van radioactief erlotinib
([11C]erlotinib). Een CT thorax vooraf aan de inspuiting van erlotinib (totale
stralingsbelasting 5 mSv) zal worden vervaardigd, gevolgd door een PET scan met
een tijdsbelasting van 1.5 uur, waarvan ongeveer 48 min ligtijd.