Nauwkeurigheid van de lymfeklier beeldvorming bij prostaatkanker: Een prospectieve cohort studie naar de overeenstemming tussen twee beeldvormende modaliteiten te bepalen, "Combidex" Nanopartikel-Magnetic Resonance lymfografie (Nano MRL) en 68Ga-PSMA positron emissie tomografie (PET)

Na een in opzet curatieve behandeling voor prostaatkanker, laat een groot deel
van de patienten (circa 25%) een terugval zien met lokaal en/of verspreid
recidief van de ziekte [1]. De metastasering in een lymfeklier van een patient
met prostaatkanker betekent dat de ziekte systemisch is geworden met een
verhoogde kans op porgressie van de ziekte. Om deze reden is het belangrijk
deze lymfekliermetastasen aan te kunnen tonen met het oog op prognose van de
ziekte en behandelopties. In het verleden, hadden patienten met
lymfekliermetastasen een slechte prognose als gevolg van het ontbreken van
accurate stadieringstechnieken en toxische behandelregimes, zoals
radiotherapie. Voor patienten met een gemiddeld tot hoog risico op
lymfekliermetastasen, vormt de huidige behandeling een bilaterale
lymfeklierdissectie van het bekken (PLND). Dit is de standaard procedure
voorafgaand aan een in opzet curatieve behandeling met radicale prostatectomie
of radiotherapie. Echter, deze procedure is niet optimaal omdat het vaak lastig
blijkt om alle positieve lymfeklieren te verwijderen in het operatiegebied. 41%
van de lymfekliermetastasen wordt niet gevonden [2], omdat deze lymfeklieren
buiten het standaard operatiegebied gelokaliseerd zijn. Als gevolg hiervan,
voeren sommige urologen een uitgebreide lymfadenectomie (e-PLND) uit, wat
resulteert in verlengde operatietijden en een verhoging van de kans op
complicaties [3]. Ook de behandeling van lymfekliermetastasen kent limitaties:
meer dan 50% van de lymfekliermetastasen zijn buiten het standaard (RTOG-CTV)
bestralingsveld gelokaliseerd [4]. Het effect van standaard lymfeklier
radiotherapie is beperkt [5]. De momenteel gebruikte imaging technieken, zoals
CT en conventionele MRI zijn niet sensitief genoeg om metastasen van
prostaatkanker te detecteren als gevolg van de beperkte grootte van de klieren
(< 8mm) [6]. Ook 11C-Choline PET/CT is vaak niet in staat lymfekliermetastasen
te detecteren wanneer deze kleiner zijn dan 6 mm [7] omdat een minimale
hoeveelheid van de tracer in de lymfeklier moet worden opgenomen om deze te
kunnen detecteren.

Echter, patienten met lymfekliermetastasen *8 mm hebben een significant betere
5-jaars overleving voor wat betreft uitgebreide metastasen (79% vs 16%) en
overall (81% vs 36%), dan patienten met grotere positieve lymfeklieren [8].
Detectie en lokalisatie van de kleinste lymfekliermetastasen en de
daaropvolgende patient-specifieke behandeling van deze kleine
lymfekliermetastasen kan de kans op bijwerkingen verminderen en de kans op
genezing verhogen [9-10].

Een accurate niet-invasieve imaging modaliteit in combinatie met de bestaande
behandelingsmogelijkheden, kunnen mogelijk leiden tot een verschuiving van de
behandeling van patienten die in het verleden alleen nog in aanmerking kwamen
voor een in opzet palliatieve behandeling. Sinds kort ontwikkelde imaging
technieken die in staat zijn kleine lymfekliermetastasen op te sporen, omvatten
Nano Magnetic Resonance (Combidex) Lymphography (Nano MRL) and
68Gallium-Prostate Specific Membrane Antigen (PSMA) Positron Emission
Tomography (68Ga-PSMA PET).

1. Het vergelijken van onderstaande nieuwe imaging technieken met de huidige
procedure van histologische lymfeklierdissectie van het bekken:
a. PSMAGa68 PET
b. Nano MR Lymphografie en een enhanced arterial map (Nano MRL / EAM) om de
plaats van de lymfeklieren te localiseren

2. Het bepalen of de overeenstemming van beide imaging technieken (PSMAGa68 PET
- functionele imaging en Nano MR - anatomische imaging) slechter, beter of
gelijk is aan lymfeklierdissectie, de huidige gouden standaard.

Dit onderzoek betreft een prospectieve, een arm, niet-gerandomiseerde
cohortstudie, uitgevoerd in het Radboudumc, Nijmegen, NL.

Zie paragraag E9. De inschatting van het risico van deze studie wordt op basis
van het Normenkader (NFU) verwaarloosbaar geacht.