Rode oortjes bij slaperigheid: de relatie tussen oortemperatuur en slaperigheid bij patiënten die een EEG ondergaan.

Lichaamskern- en huidtemperatuur zijn nauw verbonden met slaap en alertheid. De
combinatie van een relatief hoge lichaamskerntemperatuur en een relatief lage
huidtemperatuur is geassocieerd met waakzaamheid, terwijl het tegenovergestelde
patroon juist geassocieerd is met slaap. The verandering van een dag- naar een
nachtpatroon verloopt via toegenomen perfusie van de distale huid (bijv. handen
en voeten), wat afkoeling van het lichaam faciliteert. Interessant genoeg
faciliteert het omgekeerde, een hoge distale huidtemperatuur vergeleken met een
lage lichaamskerntemperatuur, juist de overgang van waak naar slaap.

Bekende anekdotes beschrijven de relatie tussen rode oortjes en slaperigheid,
vooral bij kinderen. Om deze veronderstelde relatie uit te diepen, zijn wij van
plan de oortemperatuur te meten van volwassenen die poliklinisch EEG onderzoek
ondergaan bij de afdeling Klinische Neurofysiologie van het Leids Universitair
Medisch Centrum. Deze groep is interessant, omdat een deel van deze patiënten
gevraagd wordt de nacht voorafgaand aan het EEG onderzoek niet te slapen, omdat
dat de kans op het vinden van epileptiforme afwijkingen vergroot. Deze
patiënten zullen dus slaperiger zijn en kunnen zo vergeleken worden met de
groep die de nacht voorafgaand aan het onderzoek wel de hele nacht heeft
geslapen. Verder is het ook interessant om te kijken of patiënten tijdens het
onderzoek daadwerkelijk in slaap vallen en hoe snel dat gebeurt.

Onderzoeken of een hogere oortemperatuur samenhangt met objectieve en
subjectieve slaperigheid, en sleep onset in patiënten die een standaard EEG
onderzoek ondergaan. Een tweede doel is te onderzoeken of oortemperatuur
samenhangt met distale en/of proximale huidtemperatuur.

Patiënten worden ingedeeld in twee groepen: een slaapgedepriveerde groep (de
beslissing voor slaapdeprivatie is zoals eerder genoemd geheel gemaakt op basis
van de kliniek en op generlei wijze beïnvloed door deelname aan dit onderzoek)
en een niet-slaapgedepriveerde controlegroep, die beide een standaard EEG
onderzoek ondergaan. Oortemperatuur zal worden gemeten met een infraroodcamera
voor en na het EEG onderzoek, dat niet beïnvloed wordt door de metingen.
Distale en proximale huidtemperatuur worden gemeten met muntvormige draadloze
registratie apparaten, iButtons. De mate van slaperigheid wordt objectief
bepaald door de slaaplatentie en subjectief bepaald door een gevalideerde
vragenlijst (Stanford Sleepiness Scale).

Lasten en risico's van de handelingen in deze studie zijn nihil.
Transportkosten worden niet gecompenseerd, omdat er geen extra bezoek aan het
ziekenhuis noodzakelijk is. De duur van de gehele studie zorgt ervoor dat de
duur van het EEG onderzoek wordt verlengd met grofweg 15 minuten.