Continue metingen voor zelfmoordpreventie en onderzoek (CASPAR): een haalbaarheidsonderzoek van een mobiel veiligheidsplan en zelfmonitoren voor suïcidale patiënten in de geestelijke gezondheidszorg

Suïcidaal gedrag speelt zich vaak af buiten de behandelkamer, wat kan
resulteren in suïcides, crisis interventies en ziekenhuisopnames.
Veiligheidsplanning en zelfmonitoring via smartphones kunnen belangrijke tools
zijn voor patiënten om risicovolle situaties te vermijden, hulp te roepen
tijdens een crisis en terugval te voorkomen.

Het primaire doel is proefimplementatie van een elektronisch veiligheidsplan en
zelfmonitoring voor depressieve patiënten met suïciderisico in de geestelijke
gezondheidszorg. Als secondair doel zullen we de monitoringsdata analyseren om
a) bestaande theorieën betreft psychologische processen en stagering van
suïcidaliteit te valideren, b) individuele routes naar suïcidaal gedrag te
identificeren, en c) subtypes te identificeren onder suïcidale patiënten.

Dit haalbaarheidsonderzoek heeft een single-cohort opzet onder patiënten van 3
GGZ instellingen. Er zijn 3 meetmomenten: T0 (baseline), T1 (1 maand na
baseline) en T2 (3 maanden na baseline). Dit onderzoek heeft een adaptieve
opzet, wat inhoudt dat de apps constant kunnen worden aangepast op basis van
patiëntenfeedback.

We voegen twee mobiele apps toe aan de reguliere behandeling van patiënten. We kijken enkel naar de haalbaarheid van implementatie en doen dit zonder een therapeutisch oogpunt. Hierdoor is het CASPAR onderzoek geclassificeerd als haalbaarheidsonderzoek en geen standaard implementatieonderzoek. - Het elektronische veiligheidsplan is een elektronische vorm van het bestaande, reguliere veiligheidsplan. - Elektronisch zelfmonitoren is een elektronische vorm van de registratie van klachten van patiënten.

Dit onderzoek zal laten zien of een mobiel veiligheidsplan en zelfmonitoring
een bruikbare toevoeging zijn aan de behandeling van depressieve en suïcidale
patiënten. We verwachten dat tenminste enkele patiënten baat hebben bij deze
apps. Bovendien kunnen de secundaire analyses waardevolle informatie geven over
de psychologische processen die samen gaan met suïcidaliteit. Het toegevoegde
risico kan worden beschouwd als minimaal. On protocol interfereert nauwelijks
met de bestaande behandeling. Het wordt aanbevolen in de nationale
suïcidepreventierichtlijnen om veiligheidsplannen op te stellen met risicovolle
suïcidale patiënten, dus vele patiënten zullen al een veiligheidsplan hebben en
het enige verschil is dat het elektronisch wordt ingevuld in plaats van op
papier. Zelfmonitoring is vergelijkbaar met het bijhouden van een
stemmingsdagboek, wat vaak wordt toegepast in de GGZ. Een uitgebreid
literatuuronderzoek laat zien dat er geen bewijs is dat het invullen van vragen
over suïcidaliteit leidt tot verergering van de suïcidaliteit. Bovendien laat
bestaand onderzoek naar EMA van suïcide ideatie geen nadelige effecten zien.