Ontwikkeling van een patiënt specifieke radiotherapeutische planningsstrategie middels herhaalde MRI scans tijdens de chemoradiotherapie bij patiënten met slokdarmkanker.

De rol van chemoradiotherapie (CRT) binnen de behandeling van slokdarmkanker
groeit. De standaard behandeling bij het operabele oesofaguscarcinoom is 5
weken neoadjuvante chemoradiotherapie (nCRT) gevolgd door een oesofagusresectie
6 tot 8 weken nadien. De nCRT zorgt voor significante tumorregressie en
downstaging, wat leidt tot een verhoogde mate van microscopische radicale
resecties, minder locoregionale recidieven en een pathologische complete
respons (pCR) die bij 28-38% van de patiënten wordt gezien. Voor patienten bij
wie de slokdarmtumor inoperabel is of die door comorbiditeiten niet fit genoeg
zijn om een operatie te ondergaan, is definitieve chemoradiotherapie (dCRT) de
eerste keus behandeling. Echter gaat de huidige bestralingsbehandeling van
slokdarmtumoren gepaard met verschillende complicaties zoals;
radiatiepneumonitis, slokdarmstenose, hartfalen, ischemische hartziekte en
postoperatieve complicaties zoals naadlekkage, pneumonie en ARDS. Deze
complicaties worden voornamelijk veroorzaakt door de bestraling van gezonde
omliggende organen en kunnen direct worden gerelateerd aan de hoeveelheid dosis
bestraling op deze organen.

Het toepassen van kleinere bestralingsvelden zou het aantal korte-termijn en
lange-termijn complicaties mogelijk verminderen. Echter is het verkleinen van
de bestralingsvelden alleen te rechtvaardigen indien volledige bestraling van
de tumor gegarandeerd is. Om nauwkeurigere bestralingsvelden te ontwikkelingen
en daarmee minder toxiciteit te bewerkstelligen moeten de bestralingsvelden
worden aangepast aan de tumor. Echter is er tot op heden weinig bekend over het
gedrag van slokdarmtumoren tijdens de CRT. Meer informatie over tumor beweging
en regressie tijdens de CRT is daarom noodzakelijk. Magnetic resonance imaging
(MRI) heeft bewezen slokdarmtumoren accuraat en niet-invasief te kunnen
visualiseren.

Daarnaast is er behoefte aan een test die nauwkeurig de respons van de tumor op
de nCRT kan bepalen om patiënten met pCR te identificeren. Recent onderzoek
heeft laten zien dat functionele MRI van slokdarmtumoren in de 2e week van de
nCRT vrij nauwkeurig pCR kan identificeren. Echter is de optimale timing van
het verrichten van een functionele MRI tijdens de nCRT voor het identificeren
van pCR nog onduidelijk.

Met de combinatie van informatie over tumor regressie en beweging gedurende
therapie en betrouwbare respons evaluatie (bij operabele slokdarmtumoren) wordt
een eerste stap gezet naar een veilige adaptieve radiotherapeutische planning
strategie en de mogelijkheid voor individuele behandelingen voor patiënten met
een oesfaguscarcinoom.

Met informatie over tumor regressie en beweging en betrouwbare respons
evaluatie gedurende de nCRT kan een nieuwe stap worden gezet naar een veilige
adaptieve radiotherapeutische planning strategie en een individuele
behandelingen voor patiënten met slokdarmkanker.

Primaire doel:
- Ontwikkelen van een adaptieve radiotherapeutische planning strategie met
nauwkeurige en kleine bestralingsvelden voor het slokdarmcarcinoom.

Secundaire doel: (alleen van toepassing voor patiënten met een operabel
oesofagusca)
- Bepalen van de optimale timing voor het voorspellen van pathologische
complete respons met behulp van functionele MRI tijdens de neoadjuvante
chemoradiatie.
- Bepalen van de waarde van *Dynamic contrast-enhanced MRI* voor het
vroegtijdige voorspellen van pathologische complete respons tijdens de
neoadjuvante chemoradiatie

Single-center prospectieve diagnostische studie met wekelijks MRI tijdens en
vóór de preoperatieve chemoradiatie voor het oesofaguscarcinoom. Het MRI
protocol bestaat uit anatomische MRI voor evaluatie van tumor beweging en tumor
regressie en functionele MRI voor tumor respons evaluatie. De klinisch
geëvalueerde tumor respons wordt gecorreleerd met de pathologische tumor
regressie graad.

Voor de studie zullen patienten zes extra MRI scans ondergaan. Na goede
screening is het gebruik van een MRI scan veilig. Vijf scans zullen worden
uitgevoerd gedurende de behandeling en één scan voorafgaand aan de nCRT.
Tijdens de eerste en derde scan krijgen patiënten een contrastmiddel
(Gadovist) intraveneus toegediend. Dit kan kan leiden tot milde bijwerkingen
van hoofdpijn, misselijkheid, huidreactie op de injectieplaats, een verstoorde
smaak en een warm gevoel. Het gebruik van contrastmiddel geeft een zeer laag
risico op een allergische reactie op het contrastmiddel (ca. 0,1%).