Behandeling van trombocytopenie ter overbrugging naar een operatie met eltrombopag vs IVIG bij patienten met ITP.

Immuun trombocytopenie (ITP) is een heterogene aandoening gekenmerkt door de
aanwezigheid van plaatjes antilichamen, lage bloedplaatjesaantallen en
verhoogde afbraak. Dit resulteert in een verhoogde kans op bloedingen.
De kliniek van ITP kan wisselen van asymptomatisch tot ernstige bloedingen. De
meeste patienten hebben een milde vorm van ITP waarbij het bloedplaatjes aantal
stabiel laag is zonder bloedingen. Echter, wanneer er operatieve ingreep plaats
moet vinden, hebben deze patienten vaak een te laag aantal bloedplaatjes voor
adequate hemostase. Alhoewel een richtlijn mist, is er consensus onder
hematologen voor de gewenste hoogte van het aantal bloedplaatjes gebaserd op de
richtlijn voor transfusie. Internationaal wordt een hoogte van 50x10^9/L
bloedplaatjes geadviseerd voor kleine ingrepen en operaties, en voor grotere
operaties wordt een ondergrens aangehouden van 100x10^9/l bloedplaatjes.

IVIG wordt vaak gegeven om de bloedplaatjes tijdelijk op te hogen voor een
invasieve procedure. In ongeveer 80% van de gevallen is IVIG geassocieerd met
het verhogen van het bloedplaatjesaantal in 2 tot 4 dagen, voor gedurende 4
weken. Dit is voldoende m de operatie door te komen en postoperatief adequate
stolling te bewerkstelligen. IVIG heeft echter ook nadelen. Ten eerste is er
een (zeer kleine) kans op het overbrengen van infecties daar het een
bloedproduct betreft. Ten tweede zijn er bijwerkingen, zoals hoofdpijn in 10%
van de gevallen varierend van mild tot ernstig waarvoor opname noodzakelijk kan
zijn. Hemolyse treedt op in 1,6% van de patienten behandeld met IVIG door een
hoge titer anti-A of anti-B in het IVIG product. Zeldzamere thromboemlische
complicaties, zowel veneus (diep veneus trombose en longembolie) als arterieel
(myocardinfarct of herseninfarct) zijn in ongeveer 1% van de gevallen
gerapporteerd. Nierfalen is een zeldzame bijwerking en zou zijn geassocieerd
met sucrose geinduceerde osmotische nefropathie, waardoor dit monitoring
behoeft bij diabetici, ouderen en patienten met pre-existent nierfalen. Ten
derde kost het tijd en personele diensten om IVIG toe te dienen. Dit gebeurt op
de dagopname en kost 3-6 uur. Geregeld is er een tweede gift IVIG nodig om het
aantal bloedplaatjes hoog genoeg te houden voor de operatie.
IVIG toediening is duur doordat het zowel als los product kostbaar is, als de
tijd die het personeel en de dagopname kost. Dit maakt het gerechtvaardigd om
te zoeken naar alternatieven voor IVIG als overbrugging voor lage bloedplaatjes
bij ITP-patienten die een operatie moeten ondergaan.

Resulaten uit eerdere fase III studies laten zien dat eltrombopag de
bloedplaatjes verhoogt in continue behandelingsmethoden. Bijwerken komen weinig
voor vergeleken met placebo. Zowel de kosten als de veiligheid van eltrombopag
lijken gunstig, en daarom is het zinnig om onderzoek te doen naar korte termijn
behandeling met eltrombopag om te overbruggen naar een operatie als een
alternatief voor IVIG.

Vergelijken van het effect van eltrombopag en IVIG op het verkrijgen van een
hoog genoeg bloedplaatjes voor en na operatie.

Twee-armig, gerandomiseerd, open label, non-inferiority studie.

Dagelijks eltrombopag als oraal geneesmiddel voor het verkrijgen van een hoog genoeg bloedplaatjes aantal in ITP patienten, vergeleken met IVIG.

Participerende patienten zullen 2 keer extra op de polikliniek moeten komen om
te controleren of het bloedplaatjes aantal voldoende hoog is, 1 maal extra voor
de operatie en 1 maal extra na de operatie. Verder wordt aan iedere patient
gevraagd 2 maal de TSQM-vragenlijst in te vullen.
Patienten die gerandomiseerd worden in de eltrombopag-arm zullen geen
intraveneuze toediening krijgen, gezien dit middel per os wordt genomen.