Identificatie van een risicoprofiel dat geassocieerd is met falen van de hybride ablatie bij atriumfibrilleren.

De uitkomst van 'rhythm control' therapie (therapie gericht op het behoud van
sinusritme) is afhankelijk van de ernst van het boezemfibrilleren. De ernst van
het boezemfibrilleren kan worden uitgedrukt in veranderingen in de boezems van
het hart. Naast enkele echografische markers van deze structurele veranderingen
in de hartboezems, lijken er tevens biomarkers in het bloed te bestaan waarmee
deze veranderingen kunnen worden aangetoond. Pulmonaal vene isolatie, met name
bij patiënten met persisterend boezemfibrilleren, is slechts matig effectief.
Vaak zijn er meerdere procedures nodig om sinusritme te behalen. De verminderde
kans op succes bij patiënten met persisterend boezemfibrilleren is mogelijk te
wijten aan het onderliggend substraat van de ritmestoornis. Recent is de
hybride AF ablatie geïntroduceerd. Dit betreft een gecombineerde benadering
waarbij zowel de chirurgische ablatie als de endocardiale ablatie in één
procedure worden uitgevoerd. De hybride AF ablatie heeft al excellente
resultaten laten zien bij patiënten na een eerder gefaalde endocardiale ablatie
bij paroxismaal boezemfibrilleren, als ook bij patiënten met persisterend
boezemfibrilleren. We verwachten dat de ernst van de veranderingen in de
hartboezems, zijn uit te drukken middels klinische factoren,
echocardiografische parameters, circulerende biomarkers en de genetische
achtergrond, en dat deze factoren gebruikt kunnen worden bij de identificatie
van een risicoprofiel waarmee het falen van de hybride AF ablatie kan worden
voorspeld.

Het doel van het onderzoek is om een risicoprofiel te ontdekken waarmee we
kunnen voorspellen bij wie de hybride boezemfibrilleren ablatie al dan niet
succesvol zal zijn. Dit profiel zal een samenstelling zijn van onderliggende
(hart-) ziekte en risicofactoren, metingen verkregen door middel van
hartecho*s, biomarkers en vragenlijsten. Uiteindelijk zal dit risicoprofiel
gebruikt kunnen worden om in de toekomst te bepalen voor welke patiënten met
boezemfibrilleren de hybride boezemfibrilleren het meest geschikt is. Naast de
hoofdstudie zullen we proberen met de *assessment van perifeer en lokaal
vetweefsel* substudie de relatie tussen het vet in het lichaam (onder de huid
en rondom het hart) en de ernst en behandelbaaarheid van boezemfibrilleren
beter te kunnen begrijpen.

Prospectieve single-center registratie studie

De extra belasting voor de patienten in dit onderzoek bestaat uit met name een
lichte tijdsinvestering zonder belangrijke risico's voor de gezondheid. Het
betreft: 1) Bloedafname op baseline en na 1 jaar voor biomarkers en eventueel
DNA onderzoek (als hiervoor apart toestemming is verleend). De bloedafnames
worden gecombineerd met bloedafnames voor de reguliere zorg. 2) Deelnemers
wordt gevraagd op baseline, na 1 jaar en na 5 jaar een kwaliteit van leven en
lichamelijke activiteit vragenlijst in te vullen (ongeveer 30 minuten per
keer). 3) Holtermonitoring wordt 3x verlengd van 1 dag naar 3 dagen. Tijdens
Holter registraties kunnen patiënten hun dagelijkse activiteiten voortzetten.
Bloedafnames (venapuncties) kunnen kleine hematomen veroorzaken of in zeldzame
gevallen zenuwbeschadiging. Aan de overige onderzoeken zijn geen specifieke
risico's verbonden. Holter stickers kunnen huidirritatie veroorzaken of in zeer
zeldzame gevallen een allergische huidreactie. 4) Voor patiënten die meedoen
aan de substudie (en hier een aparte toestemming voor geven): vetbiopten kunnen
in zeldzame gevallen tot minimale bloeding leiden (tijdens de afname) die snel
onder controle gehouden kan worden door de chirurg.