11C-erlotinib opname in de hersenen bij diffuus intrinsieke ponsgliomen met PET beeldvorming

Diffuus Intrinsiek Pons Glioom (DIPG) heeft een extreem slechte prognose met
een gemiddelde overleving van minder dan één jaar. Eerdere studies hebben
aangetoond dat de DIPG patiënten een overexpressie hebben van 'epidermal growth
factor receptor' (EGFR), betrokken bij de tumorgroei, metastasering en
tumorangiogenese. Erlotinib, een tyrosine kinase remmer (TKI), remt de
intracellulaire fosforylering van EGFR en daarmee dus de tumorgroei. Erlotinib
is een veilig geneesmiddel en wordt goed verdragen door kinderen met een
hooggradig glioom. Zonder de structurele integriteit ervan in gevaar te
brengen, kan erlotinib radioactief gelabeld worden met koolstof-11 (11C).
Hiermee kan op een niet-invasieve manier de erlotinib distributie in het
lichaam bestudeerd worden. PET beeldvorming met 11C-erlotinib is eerder veilig
en succesvol toegepast bij volwassenen met NSCLC. In de huidige studie zal
gelabeld erlotinib in een microdosis toegediend worden, waardoor systemische
bijwerkingen onwaarschijnlijk zijn. Doel hiervan is aan te tonen of, en in
welke mate erlotinib wordt opgenomen in de tumor in de hersenstam.
Met deze studie wordt voor het eerst in de wereld in kinderen gekeken of een
'small molecule' de tumor bereikt.
Samenvattend, met PET beeldvorming kan aangetoond worden of bepaalde medicatie
daadwerkelijk de tumor bereikt. Hiermee kunnen we in de toekomst meer werken
naar geïndividualiseerde zorg, 'precision medicine', niet alleen voor kinderen
met een ponsglioom, maar ook met andere tumoren waarvoor erlotinib / andere
'small molecules 'worden gebruikt.

Het doel van deze studie is de de mate van erlotinib opname in het brein van
kinderen met DIPG te bepalen.

Dit is een single-center, niet-gerandomiseerde, open label diagnostische
imaging studie. Patiënten krijgen tenminste 2 weken na de aanvang van de
behandeling met erlotinib,10 ml 11C-erlotinib; 370 MBq / 16,2 µg intraveneus
toegediend. 40 minuten na toediening van de [11C]-erllotinib wordt een low dose
CT scan gemaakt, gevolgd door een statische PET-scan die 20min duurt. Direct
voor en na de PET-CT scan wordt een veneus bloedmonster genomen.

Risico's:
Dit is een diagnostische beeldvormende studie bij patiënten met een zeer
slechte prognose. Gelabeld erlotinib wordt toegediend in een microdosis van
16,2 µg (therapeutische dosis 85-125 mg / m2). Door het gebruik van een
microdosis worden geen bijwerkingen van erlotinib verwacht.
Alle patiënten worden of zijn bestraald, meestal met een totale dosis van 54
Gy. Patiënten krijgen een totale dosis van 370 MBq / 16,2 µg [11C]-erlotinib,
een verwachte stralingsdosis van 2 mSv. Een extra 1,5 mSv wordt toegevoegd door
de low dose CT scan voor het PET onderzoek. De totale stralingsbelasting van
deze studie bedraagt **3,5 mSv. De extra stralingsbelasting door deze studie is
daarom verwaarloosbaar t.o.v. de eerder gegeven / nog te geven stralingsdosis.

Belasting:
Bij alle patiënten worden twee infusen geprikt en dienen zij 30 minuten stil
liggen voor een PET/CT scan. Er wordt geen anesthesie toegepast. Met ons
gestandaardiseerde trainingsprogramma met hiertoe speciaal opgeleide
pedagogisch medewerkers, kunnen kinderen vanaf vier jaar zonder grote problemen
een MRI ondergaan. Een voordeel van PET is dat de kwaliteit van de beelden
minder beïnvloed wordt door kleine bewegingen vergeleken met MRI. De
wetenschappelijke waarde van deze studie overstijgt naar onze mening de
belasting van de studie. Door het bepalen van de erlotinib opname in de tumor,
kunnen we werken naar een effectievere geïndividualiseerde kankerbehandeling.
Niet effectieve behandelingen, en de daaraan verwante bijwerkingen, kunnen
hierdoor vermeden worden. PET-erlotinib studies zijn nog niet eerder toegepast
bij kinderen met DIPG. Deze studies zijn echter wel noodzakelijk aangezien de
biologische achtergrond van deze tumoren duidelijk verschilt van die van
volwassen gliomen.