Sociaal kijkgedrag tijdens ouder-kind interactie: een duaal eye-tracking onderzoek.

Kijkgedrag naar gezichten is een belangrijk onderdeel van sociale interacties.
In onze dagelijkse ontmoetingen met anderen zijn de ogen en het menselijke
gelaat belangrijk voor het overdagen van sociale signalen. Bijvoorbeeld,
kijkgedrag naar gezichten draagt bij aan het het voeren van een gesprek, het
signaleren en herkennen van emotionele uitdrukkingen, en het volgen van iemands
kijkrichting. Kijkgedrag is ook belangrijk voor sociaal leren, bijvoorbeeld,
als een kind de kijkrichting van de ouder volgt om aan de hand daarvan de
omgeving te leren ontdekken.Omdat de de relatie tussen ouder en kind de basis
vormt voor de latere psychosicale ontwikkeling zal deze pilot-studie gericht
zijn op het kijkgedrag naar gezichten tijdens ouder-kind interacties. Tot op
heden zijn er nog geen studies bekend die met behulp van 'eye-tracking'
technologie onderzoek hebben gedaan naar gezichtsperceptie tijdens ouder-kind
interactie. Met behulp van een nieuwe methode hopen wij hier een belangrijke
bijdrage aan te leveren. Onze unieke opstelling maakt het nu mogelijk om
oogbewegingen tijdens sociale interacties te onderzoeken en daarmee een
significante bijdrage te leveren aan kennis over de ontwikkeling van
gezichtsperceptie en sociale aandacht. Verder biedt deze unieke opstelling de
mogelijkheid om nieuwe inzichten te verwerven op het gebied van abnormale
psychosociale ontwikkeling, bijvoorbeeld, bij kinderen met risico of autisme
spectrum stoornissen en sociale angststoornissen.

Deze pilot studie heeft als doel om de haalbaarheid en bruikbaarheid van een
nieuwe dual-eye tracking opstelling te onderzoeken. Deze methode is ontworpen
om kijkgedrag tijdens sociale interacties te meten. Deze methode is reeds
getest en gevalideerd in onderzoek met volwassenen en nu willen we deze methode
gebruiken om onderzoek te doen naar kijkgedrag tijdens ouder-kind interacties.
De bruikbaarheid van deze methode zal vooral samenhangen met de datakwaliteit
van de metingen.

Daarnaast zijn we vooral geintresseerd in hoe sociaal kijkgedrag bijdraagt aan
de regulatie van gesprekken, en hoe kijkgedrag is gerelateerd aan de
ontwikkeling van sociale vaardigheden en sociaal gedrag. Maar eerst moet deze
opstelling worden uitgetest tijdens ouder-kind interacties. Hierom is het
belangrijk eerst de data kwaliteit te onderzoeken voordat we de methode kunnen
toepassen.

Deze pilot-studie zal daarom de eerste basis bieden om vast te stellen hoe goed
deze nieuwe methode werkt voor deze leeftijdsgroep (8-11 jaar), en in welke
mate de oogbewegingsdata gerelateerd is aan de psychosociale ontwikkeling van
kinderen, met name hun sociale vaardigheden en gedragscontrole.

Deze pilot-studie zal worden geincorporeerd in het longitudinale YOUth puber
cohort. Ouders en kinderen van YOUth kunnen zich aanmelden voor een extra
'eye-tracking' experiment waarbij hun oogbewegingen worden gemeten terwijl ze
twee korte gesprekjes zullen voeren. Het experiment duurt ongeveer 15-20
minuten. De taakjes zijn vergelijkbaar met ouder-kind interacties die al worden
uitgevoerd bij YOUth. Het verschil is dat voor deze pilot een nieuwe
onderzoeksmethode zal worden gebruikt.

Tijdens de conflict-taak worden ouder en kind gevraagd om een gebeurtenis te
bespreken waarin er een conflict bestond tussen ouder en kind. Om ouder en kind
te assisteren in het vinden van een geschikte gebeurtenis hebben we een lijst
met mogelijke onderwerpen, bijvoorbeeld: hoe lang het kind TV mag
kijken/computerspelletjes spelen, schoolcijfers, huiswerk maken, huishoudelijke
taken, kamer opruimen, geld, bedtijden, verzorging, etc. Nadat er een
gebeurtenis/onderwerp is vastgesteld moeten ouder en kind kort uitleggen aan de
onderzoeker waarom ze dit onderwerp hebben gekozen (om te checken of het
onderwerp overeenkomt met een van de thema*s van de voorgestelde lijst aan
onderwerpen), voordat het gesprek wordt gehouden.

Tijdens de coöperatie-taak krijgen ouder en kind samen de specifieke opdracht
om een feestje organiseren. Om hen te assisteren bij deze taak kan de
test-onderzoeker hen enkele vragen stellen zoals: wie wordt er uitgenodigd?
Waar wordt het feestje gehouden? Wat gaan ze doen? Hoeveel taart en frisdrank
moet er worden ingeslagen?

Het doel van beide taken is om een gesprek op gang te krijgen tussen ouder en
kind om te onderzoeken hoe deze interactie tussen ouder en kind verloopt.

De belasting voor participanten: kind + ouder is het ondergaan van een eye
tracking experiment van 15-20 minuten. Er is geen direct voordeel of
significant risico geassocieerd met deze studie, aangezien eye tracking een
non-invasieve techniek is om oogbewegingen te meten.