Immunologische analyse van de lange termjn veranderingen op moleculair en cellulair niveau door insectengif immunotherapie bij patiënten met indolente systemische mastocytose.

Bij wespengifallergie treedt er een IgE gemedieerde reactie op wespensteken op,
die potentieel ernstige, levensbedreigende reacties uit kan lokken.
Allergeen-specifieke immunotherapie met wespengif (VIT) heeft een hoge
effectiviteit in het induceren van perifere tolerantie tegen wespengif.
Daardoor biedt dit een betrouwbare, lange termijn bescherming tegen toekomstige
steken.

Bij sommige patiënten met wespengifallergie is er sprake van onderliggende
indolente systemische mastocytose (ISM). Bij patiënten met ISM zijn de reactie
op wespensteken vaak heviger en bij hen is VIT minder effectief.

Onze hypothese is dat deze afgenomen effectiviteit van VIT bij ISM patiënten
ofwel het gevolg is van het uitblijven van een immunologische verandering
t.g.v. de VIT, ofwel dat een dergelijke verandering wel plaatsvindt, maar niet
afdoende is gelet op het mestceloverschot.

Het primaire doel van de studie is om de Th2 cel respons op VIT bij
wespengifallergie patiënten mét en zónder mastocytose te analyseren na het
bereiken van de onderhoudsdosering (na 13 weken) en onder de onderhoudsdosering
(na 7 maanden).

Secundair wordt gekeken naar het verschil in T en B cel responsen op VIT tussen
wespengifallergie patiënten mét en zonder mastocytose.

Prospectieve cohort studie.
Patiënten en controlepatiënten worden gerekruteerd en behandeld in het UMCG.
Hier wordt driemaal bloed afgenomen waaruit perifere mononucleaire bloodcellen
(PBMC's) worden geïsoleerd en gecryopreserveerd. Deze cellen worden naar het
SIAF in Davos, Zwitserland vervoerd. Aldaar worden de T cel kweken en analyses
uitgevoerd.

In het geval van studiedeelname wordt er bij patiënten en controlepatiënten
driemaal bloed afgenomen (bij start VIT, na 13 weken en na 7 maanden), 5 buizen
van 4.5mL per keer.

Er is geen sprake van extra vragenlijsten of interventies bij deelname aan deze
studie.

Voor patiënten met mastocytose brengt deelname aan het onderzoek geen extra
ziekenhuisbezoeken met zich mee. Deze patiënten ontvangen VIT altijd in het
UMCG aangezien zij een hoger risico op bijwerkingen van de therapie hebben.

Bij patiënten zónder mastocytose wordt de behandeling na 13 weken normaliter
overgenomen door de huisarts. Deelname aan de studie betekent dat de patiënt
een extra ziekenhuisbezoek moet brengen, na 7 maanden. De tussenliggende
injecties kan de patiënt al wel bij de huisarts ontvangen.