Immunologische reactie in een recidief prostaatkanker na HDR-brachytherapy.

Immunotherapie (IO) is momenteel een revolutie op het gebied van oncologie.
Prostaatkanker reageert echter tot nu toe niet op klassieke IO, zoals PD-1- en
CTLA-4-remmers.
Verschillende redenen worden genoemd:
Ten eerste bestaat de micro-omgeving van de tumor uit een hele reeks normale
immuun cellen, samen met endotheel cellen en uiteindelijk kankercellen. Dit is
een dynamisch immunosuppressief netwerk: een gebrek aan dit netwerk zou een
belangrijk obstakel kunnen vormen voor immunotherapeutische interventies bij
prostaatkanker.
Ten tweede, de expressie van de geprogrammeerde dood 1 (PD-1) receptor en zijn
ligand, PD- (L) -1, worden gedetecteerd bij extreem lage niveaus (> 1%), wat
duidt op lage anti-tumor T-celactiviteit in combinatie met lage mutatie-indices
als de meest waarschijnlijke verklaring voor falende therapie.
Ten derde, een mogelijk resistentiemechanisme is opwaartse regulatie van
verschillende immuunregulerende mechanismen die betrokken zijn bij
carcinogenese (zoals CXCL12 ook bekend als van stroma-cel afgeleide factor-1*,
SDF-1*).
Ten vierde worden andere processen geïdentificeerd zoals IL-23, CXCL12
geproduceerd door de van myeloïde afgeleide suppressorcellen die werken als een
aanjager van metastatische potentie die is bewezen in diermodellen.

Radiotherapie (RT) toegediend aan de primaire tumor beïnvloedt zowel
tumorcellen als omliggende stromale cellen. Door RT geïnduceerde
kankercelschade stelt tumor-specifieke antigenen bloot die deze zichtbaar maken
voor het immuunsysteem en leidt tot verbeterde priming en activering van
cytotoxische T-cellen. RT-geïnduceerde modulatie van de tumor micro-omgeving
kan ook de rekrutering en infiltratie van immuuncellen vergemakkelijken.

De belangrijkste hypothese: is dat een lage dosis HDR-brachytherapie van
prostaatkanker uit een immunologisch "koude" (geen T-cel infiltratie)
prostaatkanker een immunologisch "hete" (CD4 en CD8-cel infiltratie) tumor zal
maken.

Het is duidelijk dat meer onderzoek nodig is om al deze onderliggende
mechanismen te verduidelijken. Bijgevolg zullen werkwijzen voor het verrijken
van de pool van prostaatkanker die T-cellen die de tumor infiltreren herkennen,
waarschijnlijk de werkzaamheid van controlepuntremmers verbeteren. RT kan de
micro-omgeving van de tumor veranderen door 1 / T-cellen aan te trekken door de
afgifte van chemokinen en 2 / het immuunrepertoire te verbreden.

Het doel van deze kleine pilot-studie is om de immuunstimulerende effecten van
RT te onderzoeken in de context van patiënten met een solitaire lokale tumor
terugval in de prostaat na eerdere RT. Bovendien te kijken naar PD- (L) -1,
CXCL12, IL-23 receptor en T-cel infiltratie in biopsieën van lokale recidieven
van prostaatkankerpatiënten.

Om te onderzoeken dat een lage dosis HDR-brachytherapie bij prostaatkanker een
immunologisch "koude" (geen T-cel infiltratie) prostaatkanker een immunologisch
"hete" (CD4 en CD8-cel infiltratie) tumor zal maken.

Dit zal een prospectieve analyse zijn van herhaalde biopsieën van 10 patiënten.

Zeer laag risico: het is een unieke kans om biopten te nemen in deze setting.
De therapeutische context van 3 opeenvolgende behandelsessies stelt ons in
staat om herhaaldelijk (vóór en meerdere punten na RT) tumorhistologie van deze
patiënten te analyseren zonder extra last te veroorzaken. Dit verhoogt de
haalbaarheid van het project enorm. Bovendien is een bloedafname tijdens de
anesthesie geen extra belasting.

Het is een unieke kans om moleculaire interacties van bestraling en het
immuunsysteem in histologie van menselijke kanker te bestuderen.