Learn2Walk (Brein ontmoet ruggemerg: the neurale oorsprong van de eerste stap van peuters) DEEL II - Kinderen met cerebrale parese

Lopen is een functionele activiteit die cruciaal is voor het vermogen van een
individu om volledig te participeren in de samenleving. Cerebrale parese (CP)
is een non-progressieve chronische stoornis die gepaard gaat met slechte
motorische controle, spasticiteit, verlamming, en andere neurologische
problemen, die veroorzaakt worden door laesies in een onontwikkeld brein. Dit
beïnvloedt de motorische ontwikkeling en leidt tot loopproblemen. Loopanalyses
van oudere kinderen met CP zijn uitvoerig onderzocht, maar de ontwikkeling van
'locomotor primitives' (ook bekend als spier synergieën) en de interactie
tussen spier- en hersenactiviteit in deze kinderen is in zijn geheel niet
onderzocht. Er is aangetoond dat gecoördineerde spieractiviteit in 'neonate
stepping' wordt beschreven door twee 'locomotor primitives' die behouden worden
tijdens de ontwikkeling, en aangevuld worden met twee nieuwe primitives die
zich openbaren in normaal ontwikkelende kinderen gedurende de eerste
onafhankelijke stappen. Het is ook bekend dat gelimiteerde 'locomotor
primitives' een weerspiegeling zijn van verschillende pathologische
looppatronen, zoals in CP. Echter, er is niet veel bekend over hoe de
ontwikkeling van 'locomotor primitives' gerelateerd is aan de topologische
veranderingen van neurale functionele netwerken, de neurale netwerk dynamiek en
cortico-muscular coherentie bij zowel normaal ontwikkelende als CP kinderen.
Het onthullen van deze mechanismen van (pathologische) motorische ontwikkeling
kan bijdragen aan nieuwe ideeën voor vroege interventie bij CP.

Om verder inzicht te krijgen in welke (nieuwe) interventies toegepast zouden
kunnen worden in kinderen met CP, zal ook eerst het effect van de huidige
behandelingen op de 'locomotor primitives', neurale netwerken en
cortico-musculaire coherentie in kaart gebracht moeten worden.

Het doel van deze studie is om de onderliggende mechanismen van de ontwikkeling
van lopen in kinderen met cerebrale parese te karakteriseren, door spier- en
hersenactiviteit tegelijkertijd te meten. In het bijzonder zullen we de
musculaire en neurale aspecten verantwoordelijk voor de ontwikkeling van nieuwe
spier synergieën identificeren. Zodoende hopen we een beter begrip te krijgen
van de wisselwerking tussen spier- en hersenactiviteit die aan dit proces ten
grondslag ligt.

Een tweede doel is om te zien of het dragen van orthoses, BTA injecties, SDR
en/of fysiotherapie een effect hebben op de musculaire en neurale aspecten van
looppatroon in kinderen met CP.

Experimentele longitudinale studie met herhaalde metingen (5 sessies in 2 jaar).

In combinatie met een pre-post behandeling studie (2 sessies in maximaal 12
maanden).

Iedere proefpersoon zal deelnemen aan twee tot vijf sessies van ongeveer 2,5
uur, verspreid over maximaal 2 jaar. Proefpersonen zullen kinematica, EMG en
EEG setup ondergaan en ze zullen lopen op een loopband en over de grond.
Tijdens het lopen op een loopband zullen we een speciale loopband gebruiken die
geschikt is voor kinderen, met handgrepen aan de voor- en zijkant van de
proefpersoon. Om te voorkomen dat proefpersonen vallen, zullen de ouders of de
onderzoeker het zeer jonge en/of instabiele kind bij de arm of romp
ondersteunen. Het totale risico van bijwerkingen of ongewenste voorvallen
gedurende of na het experiment en tijdens het lopen op de loopband is
verwaarloosbaar. Periodes van rust worden toegestaan om vermoeidheid te
voorkomen of om de concentratiefocus te houden. Daarnaast zal de procedure
onmiddellijk gepauzeerd worden op het moment dat de proefpersoon enige vorm van
distress vertoond, en afgebroken worden indien de distress niet verdwijnt. Er
wordt ook benadrukt dat deelnemers het recht hebben om zich ten alle tijde
zonder opgaaf van redenen uit de studie terug te trekken.