Heupfracturen: Inventarisatie van de prognostische factoren en hun bijdrage aan revalidatie bij ouderen

Heupfracturen (proximale femur fracturen) behoren tot de meest voorkomende
fracturen in de oudere populatie, met een incidentie van 17,000 in 2016. Door
de toenemende vergrijzing neemt het aantal heupfracturen naar verwachting de
komende jaren verder toe. Patiënten met een heupfractuur vormen een kwetsbare
populatie. De mediane leeftijd van patiënten met een heupfractuur is 82 jaar,
75% van de patiënten is vrouw en ongeveer 70% van de patiënten heeft twee of
meer chronische ziekten. In het eerste jaar na een heupfractuur overlijdt 25%
van de patiënten en slechts 40-60% herwint zijn of haar mobiliteit binnen het
eerste jaar.

Na een acute ziekenhuis opname worden patienten met een voorheen onafhankelijk
woonsituatie naar huis ontslagen of naar geriatrische revalidatie waar ze door
een multidisciplinaire team met o.a. specialist ouderengeneeskunde,
fysiotherapeut, ergotherapeut, psycholoog en gespecialiseerd verpleegkundige
worden behandeld. Tot op heden zijn er geen duidelijk richtlijnen met
betrekking tot type, kwaliteit of intensiteit van therapie gedurende de
revalidatie opname. Het effect van kwaliteit, intensiteit en leeftijd
gerelateerde karateristieken op functioneel herstel en kwaliteit van leven zijn
onbekend

Factoren waarvan bekend is dat ze gerelateerd zijn aan succesvolle revalidatie
na een heupfractuur zijn o.a. coping gedrag, psychosociale factoren zoals
depressie en valangst, en de manier waarop de behandelaren met deze
persoonsgebonden factoren omgaan. De aanwezigheid en belastbaarheid van
mantelzorgers is mogelijk een belangrijke succesfactor in de revalidatie na een
heupfractuur

Ons doel is door middel van vragenlijsten (aan patienten en mantelzorgers);
observatie lijsten en gebruik van accelerometers prognostische factoren te
onderzoeken. Die factoren kunnen informatie geven mbt succesvolle en niet
succesvolle revalidatie.Hierbij willen wij onderzoeken welke behandelingen
effectief zijn om vervolgens goede zorgpaden te ontwikkelen. Bovendien zijn
patiënt-gerelateerde factoren zoals zorg gebruik voor en na opname in een
post-acute GRZ afdeling alsmede de belasting en kwaliteit van leven van de
mantelzorger van belang.

Mixed method benadering met een groot inceptiecohort en kwalitatieve
data-collectie van chirurgen/ orthopedisch chirurgen, specialisten
ouderengeneeskunde, fysiotherapeuten, patiënten en mantelzorgers

Post operatief wordt aan de patient en mantelzorger informatie mbt onderzoek
verstrekt. Na bedenktijd van 24-48 uur komt de onderzoeker langs en zal
mondelinge toelichting geven. Na akkoord wordt de informed consent getekend.
Hierna volgen een aantal vragenlijsten voor de patient en mantelzorger die tijd
kosten.

Tijdens de follow fase zijn er reguliere polikliniek controles na een heup
fractuur waarbij er geen additionele belasting voor de patiënten is. Het vraagt
wel tijdsinvestering ivm invullen van additionele vragenlijsten naast de
regulieren zorg. Per poli bezoek 30 minuten extra.

Bij de drie maanden follow-up zal gevraagd worden om een accelerometer
(movemonitor) te dragen gedurende 7 dagen. Eerdere studies hebben aangetoond
dat er een minimale belasting is voor de proef persoon.

Patiënten in de follow up fase, die niet naar de poli kunnen komen, zullen
thuis of in het verpleeghuis worden bezocht door de onderzoekers. Dit vraagt
ook tijd van zowel patiënt als mantelzorger.