Meten van lymfe flow snelheid bij niet-oedemateuze extremiteiten met behulp van Transonic Transit Time Ultrasound Microvascular Flowprobe (AureFlo®), een pilot studie

Onderzoek naar lymfevaten wordt sinds jaren gedaan, echter slechts enkele
studies beschrijven lymfe flow of flow snelheid. Lymfeflow wordt gegenereerd
door lymfeproductie en lymfe voortstuwing. Reeds bekend is dat lymfevaten glad
spierweefsel bevatten waardoor lymfevocht actief wordt voortgestuwd. Deze
gladde spieren zijn rekgevoelig en reageren volgens het Starlings mechanisme,
zoals in het hart, door een toenemende frequentie en toenemend slagvolume van
de pulsatie ten gevolge van toegenomen ultrafiltratie. Vaatklepjes dragen
daarnaast bij aan de lymfevoortbeweging en voorkomen retrograde flow.

Fischer et al. (1996) beschreven metingen van flowsnelheid in humane
lymfecapillairen middels fluorescence microlymphografie. Na injectie van
fluorescine isothiocyanate-dextran werd de voortgang van de kleurstof in de
microvaten direct geobserveerd om de snelheid van de flow te meten.
Direct na injectie werden snelheden van 5,5 mm/s bereikt. Echter de mediane
snelheid gedurende de vulling van het netwerk was 0.51 mm/s en de mediane
snelheid in rustende lymfatische capillairen was slechts 9.7 µm/s.
Modi et al. (2007) testten of er lymfatische pomp falen bestaat in borstkanker
gerelateerd lymfoedeem ten gevolge van chronisch verhoogde lymfatische gladde
spier afterload. Een gemiddelde hand-oksel snelheid van 8.9±5.8 cm/min
(1.48±0.97 mm/s) in normale armen zonder cuff, geen significant verschil in
normale armen met cuff (60mmHg) en een significante afname van flowsnelheid bij
patiënten met gezwollen armen en cuff (3.2±8.9 cm/min; 0.53±1.48 mm/s).
Lymfoedeem werd geassocieerd met een 38% afname van de pompkracht.

Tot op heden kon de lymfeflow enkel indirect gemeten worden door de gemiddelde
snelheid te berekenen over een bepaalde afstand (voet-lies of hand-oksel). Met
de komst van de Flowprobe voor microchirurgische vaten kan flow kwantitatief en
direct gemeten worden over het lymfevat. De eerste resultaten van Chen et al.
(2015) waren veelbelovend. Echter, deze studie betrof enkel lymfoedeem
patiënten. De directe, lokale flow in gezonde patiënten is nog niet eerder
beschreven.

Het doel van dit onderzoek is om de lymfeflow in oppervlakkige lymfevaten in de
onderarm te meten bij patiënten zonder klachten van lymfoedeem. Voor verder
onderzoek naar lymfoedeem en de verbetering van de lymfaticoveneuze anastomose
is het van groot belang een uitgangssituatie (gezonde situatie) te kennen. Aan
de hand van metingen die in deze studie verricht zullen worden, willen wij deze
gezonde situatie beschrijven.
Primaire vraagstelling: Wat is de flowsnelheid (in ml/min) in de oppervlakkige
lymfevaten van de niet-lymfoedemateuze onderarm?

Dit observationele onderzoek zal niet worden gerandomiseerd en niet worden
geblindeerd. Patiënten die een reconstructie ondergaan middels een vrije
radialis lap van de onderarm worden geïncludeerd door de plastisch chirurg
tijdens de peroperatieve afspraak. Via de incisie die gemaakt wordt voor het
vrij leggen van de radialislap wordt een oppervlakkig lymfevat opgezocht in de
dorsale onderarm met behulp van de microscoop. Vervolgens wordt door de
plastisch chirurg met behulp van de Transonic Transit Time Ultrasound
Microvascular Flowprobe (AureFlo®) volgens bijbehorend protocol de lymfeflow
gemeten. Resultaten worden geanonimiseerd genoteerd in gestandaardiseerde
tabellen.

De proefpersoon wordt enkel geïncludeerd indien hij of zij een operatie van de
onderarm zal onderdaan. Er worden dus geen extra invasieve ingrepen verricht op
de patiënt en de patiënt is onder narcose ten tijde van de metingen. Ook
postoperatief zal de patiënt geen schade ondervinden van de metingen die
verricht zijn. Er is geen aanvullend postoperatief beleid voor de patiënt wat
betreft de metingen. Het onderzoek is daarom niet belastend en er zijn geen
risico's aan het onderzoek verbonden. Om die redenen is deelname aan het
onderzoek gerechtvaardigd.