Het verlagen van gewelddadige victimisatie bij depressieve patiënten met behulp van emotie-regulatietraining: een gerandomiseerde gecontroleerde effectstudie.

Depressieve patiënten hebben 3.8 keer meer kans om slachtoffer te worden van
een gewelddadig misdrijf vergeleken met mensen in de algemene populatie. In een
steekproef van 104 depressieve ambulante patiënten, was 34% slachtoffer
geworden van geweld in de voorafgaande 12 maanden (Meijwaard et al., 2015).
Depressieve patiënten lijken voornamelijk kwetsbaar voor gewelddadige
misdrijven, zoals mishandeling, dreiging met geweld en seksuele misdrijven. De
aanzienlijke victimisatiecijfers en de hoge prevalentie van depressie
onderstrepen de relevantie van een interventie gericht op het reduceren van
victimisatie in deze doelgroep. Deze interventie bestaat tot op heden niet.
Emotieregulatie wordt geacht een belangrijk onderliggend mechanisme te zijn in
victimisatie (bijv. Marx et al., 2005). Emotie-dysregulatie wordt beschouwd als
een gevolg van en een risicofactor voor victimisatie. De invloed van
emotie-dysregulatie op victimisatie lijkt zeer relevant voor depressieve
patiënten, aangezien veel studies hebben aangetoond dat ernst van depressieve
symptomen geassocieerd is met emotieregulatieproblemen (Campbell-Sills et al.,
2006; Ehring,, 2008). Vergeleken met gezonde proefpersonen rapporteren
depressieve patiënten rapporteren verhoogde emotieregulatie-problemen, zoals
het ervaren, onderscheiden en moduleren van emoties (Brockmeyer, 2012). Daarom
verwachten we dat de toevoeging van een emotieregulatietraining aan reguliere
behandeling het risico op victimisatie verlaagt in reeds eerder
gevictimiseerde, depressieve patiënten.

Aangezien eerdere resultaten erop lijken te wijzen dat emotieregulatie een
belangrijke rol speelt als onderliggend mechanisme in (re)victimisatie,
veronderstellen wij dat een interventie gericht op het versterken van
emotieregulatievaardigheden het risico op toekomstige victimisatie kan
verminderen. Daarom zullen wij in deze studie de effectiviteit onderzoeken van
de toevoeging van een online emotieregulatietraining (ERT) aan reguliere
behandeling (TAU) in het verkleinen van het risico op toekomstige victimisatie,
in eerder gevictimiseerde hoog-risico patiënten met een depressie. Patiënten
zullen random worden toegewezen aan TAU of TAU+ERT. We verwachten dat patiënten
in de experimentele conditie minder kwetsbaar zullen zijn voor toekomstige
victimisatie, en in de follow-up-periode van 36 maanden minder gevictimiseerd
worden dan patiënten in de controlegroep.

Het betreft een 2-armige gerandomiseerde gecontrolleerde studie, waarin de
(kosten-)effectiviteit van ERT als toevoeging aan TAU zal worden onderzocht en
vergeleken met alleen TAU, in ambulante patienten met een depressie. Patienten
in beide condities zullen TAU volgen en zullen deelnemen aan 8 meetmomenten
waarin zij online vragenlijsten zullen invullen. De metingen vinden plaats op
baseline (2), 8 en 14 weken na start behandeling, en 6, 12, 24 en 36 maanden na
baseline. Ook wordt een extra vragenlijst afgenomen in augustus 2020 i.v.m. de
Covid-19 maatregelen.

De experimentele interventie betreft een verkorte en aangepaste versie van de Emotieregulatie-vaardigheidstraining (ERT, een korte versie van Affect Regulation Training [ART], ontwikkeld door Berking, 2007). ERT zal online worden aangeboden als toevoeging aan reguliere cognitieve gedragstherapie. ERT is een gestructureerde interventie gericht op het versterken van emotieregulatie-vaardigheden, die technieken bevat van dialectische gedragstherapie, emotion-focused therapie, mindfulness-based interventies, CGT en probleemoplossende behandelingen. ERT begint met grondige psycho-educatie over emotionele reacties en vier neuroaffectieve vicieuze cirkels die geacht worden belangrijk te zijn voor de instandhouding van negatieve emoties. Vervolgens worden vier vaardigheden behandeld die deze vicieuze cirkels kunnen helpen doorbreken: oordeelvrij bewustzijn, acceptatie, analyse en modulatie van emoties. Oorspronkelijk bevat ERT 7 vaardigheden; onze selectie is gebaseerd op bestaande literatuur over emotie-dysregulatie bij depressie en victimisatie.

Belasting:
Proefpersonen zullen tijd moeten investeren wanneer zij deelnemen aan dit
onderzoek. Proefpersonen in de
experimentele conditie zullen meer tijd kwijt zijn aan deelname. Daar staat
tegenover dat zij een interventie krijgen
aangeboden waarvan wij veronderstellen dat deze de emotieregulatie-vaardigheden
vergroot en de kans op victimisatie vermindert. Voor
een specificatie van de investering in tijd verwijs ik u naar E2.

Proefpersonen in zowel de experimentele als de controleconditie krijgen
vragenlijsten aangeboden op baseline (2 metingen), 8 weken, 14 weken en 6
maanden na start behandeling en 12, 24 en 36 maanden na randomisatie, welke
beschreven staan bij K1 'primaire en secundaire
uitkomstmaten'.

Risico:
Wij zien geen risico's voor deelname aan het onderzoek.