Optimalisatie van de behandeling van cystitis bij met nitrofurantoine

Urineweginfecties zijn één van de meest voorkomende infecties wereldwijd.
Nitrofurantoïne is een oud antibioticum dat sinds 1953 wordt ingezet bij de
behandeling van deze infecties waarbij het sinds een aantal jaren zelfs het
middel van eerste keus is. Officiële richtlijnen adviseren het gebruik van
nitrofurantoïne te vermijden bij ouderen en patiënten met een matige
nierinsufficiëntie omdat het middel verminderd werkzaamheid zou zijn. Echter
zijn deze richtlijnen gebaseerd op oude onderzoeken en het blijkt in de
praktijk juist dat artsen het middel vaak voorschrijven aan deze beide groepen
patiënten bij gebrek aan alternatieven. Het is daarom van belang dat er
kwalitatief hoogwaardig onderzoek naar de effectiviteit en de veiligheid van
nitrofurantoïne bij ouderen (met een verminderde nierfunctie) wordt verricht
waarbij gebruik wordt gemaakt van moderne analysetechnieken en inzichten. Met
dit onderzoek willen we de nitrofurantoïne therapie bij blaasontsteking voor
ouderen en patiënten met een verminderde nierfunctie verbeteren, zodat zoveel
mogelijk patiënten een effectieve dosis van dit eerste keus geneesmiddel kunnen
krijgen.

In het onderzoek dat wij hier voorstellen worden urinemonsters verzameld bij 60
vrouwen die nitrofurantoïne krijgen ter behandeling van een urineweginfectie
dat is voorgeschreven door hun behandeld arts. Hierbij zullen zowel patiënten
worden geïncludeerd in het onderzoek met een goede als een verminderde
nierfunctie. In deze monsters zal vervolgens de hoeveelheid nitrofurantoïne
gemeten worden met behulp van een bestaande, gevalideerde analysemethode. De
relatie tussen de nitrofurantoïne dosering en de concentraties in de urine zal
worden beschreven in een farmacokinetisch populatie model, waarin gekeken zal
worden naar de invloed van patiënten kenmerken op deze relatie. De nierfunctie
en de gebruikte nitrofurantoine formulering zijn belangrijke variabelen die de
urineconcentraties beinvloeden. Met behulp van deze gegevens kan de huidige
nitrofurantoïne dosering vervolgens worden beoordeeld op effectiviteit en
veiligheid. De resultaten van deze analyses zullen gebruikt worden om de
optimale dosering vast te stellen op basis van individuele patiënteigenschappen
(bijv. leeftijd, gewicht en nierfunctie) zodat toekomstige patiënten veiliger
en effectiever kunnen worden behandeld. Er zullen veel patiënten baat hebben
bij de resultaten van deze studie. Door het includeren van patienten > 18 jaar
zal de gehele nitrofurantoine gebruikende populatie worden onderzocht dus de
onderzoeksresultaten zullen respresentatief zijn voor de hele patienten
populatie, inclusief de oudere patienten die bijna 70% van de totale
nitrofurantoïne gebruikers vertegenwoordigen omdat het één van de meest
gebruikte middelen is in verpleeg- en verzorgingstehuizen in Nederland. De
resultaten van dit onderzoek zullen breed worden gecommuniceerd en opgenomen
worden in richtlijnen, zodat zoveel mogelijk van deze patiënten behandeld
kunnen worden met een effectieve dosering nitrofurantoïne.

Hoofddoel:
Het optimaliseren van het doseerregime van nitrofurantoïne om zo de
effectiviteit en de veiligheid te verbeteren van de behandeling van een
urineweginfectie.

Secundaire doelstellingen:
(1) Onderzoeken van het farmacokinetische profiel van nitrofurantoïne, zowel
van de capsule met normale afgifte (Furadantine) als het preparaat met
vertraagde afgifte (Furabid), beide conform NHG standaard;
(2) Onderzoeken van de invloed van patiëntkarakteristieken (bijvoorbeeld
gewicht, leeftijd en nierfunctie) op dit farmacokinetische profiel;
(3) Evalueren van de effectiviteit van deze behandeling op basis van de
gevoeligheid van het uropathogeen voor nitrofurantoïne en de klinische
breekpunten die zijn vastgesteld door de European Committee on Antimicrobial
Susceptibility Testing (EUCAST).

Dit is een beschrijvend, prospectief, farmacokinetisch onderzoek van
nitrofurantoïne bij 60 vrouwelijke patienten met een vermoedelijke of bewezen
urineweginfectie.

In deze studie wordt de farmacokinetiek van nitrofurantoïne onderzocht in het
doseringsschema dat in overeenstemming met de Nederlandse Stichting Werkgroep
Antibioticabeleid van 50 mg viermaal per dag of 100 mg tweemaal per dag
(vertraagde afgifte preparaat) met behulp van urinemonsters.

Deze studie zal leiden tot een beter begrip van de eigenschappen en effecten
van nitrofurantoine en de ontwikkeling van optimale doseringsregimes te
ondersteunen om klinisch falen, toxiciteit en opkomst van resistentie te
verminderen. Het gebruik van nitrofurantoïne is standaard voor de behandeling
van urineweginfectie. In dit verband is er geen verhoogd risico voor de
patiënt. Daarom is het risico en de last van deelname aan deze studie minimaal
in vergelijking met de potentiële waarde van de studie.