Etiologie, beloop en lange-termijn effecten van de ziekte van Kawasaki

De ziekte van Kawasaki is een acute systemische vasculitis op de
kinderleeftijd, waarbij als complicatie coronaire arteriële aneurysmata op
kunnen treden. Hoewel relatief zeldzaaam (1:10.000 kinderen onder de 5 jaar in
Nederland per jaar), is de ziekte van Kawasaki de belangrijkste oorzaak van
verworven hartafwijkingen op de kinderleeftijd.

Standaardbehandeling bestaat uit een eenmalige toediening van hoge dosis
intraveneuze immuunglobulinen (IVIG), en acetylsalicylzuur (aspirine oraal).
Onbehandeld worden coronaire arteriële aneurysmata in meer dan 25% van de
kinderen gezien, maar behandeling met IVIG heeft dit in sommige studies
verlaagd tot minder dan 10%. Het merendeel van de patiënten knapt klinisch snel
op na start van de behandeling. Toch heeft ongeveer 15-20% van de kinderen
onvoldoende baat bij de standaardbehandeling. Van te voren is onduidelijk welke
kinderen dit zullen zijn. Kinderen die onvoldoende reageren op behandeling met
IVIG, hebben een verhoogd risico om aneurysmata van de kransslagaaders te
ontwikkelen.

Ondanks het feit dat de ziekte van Kawasaki voor het eerst beschreven werd in
1967, is de oorzaak van de ziekte onduidelijk gebleven. Nog altijd wordt de
diagnose gesteld op basis van een set van klinisch welomschreven klinische
kriteria.
Aangezien niet eenduidig oorzakelijke verwekker(s) zijn gevonden, is er ook
niet een ondersteunende laboratoriumtest die meer helderheid of zekerheid ten
aanzien van de diagnose kan bieden. Ook is het niet duidelijk welke kinderen
vatbaar zijn voor de ziekte van Kawasaki of wie van de patienten een ernstig
beloop zal doormaken. De Pandemie met SARS-CoV2 heeft wel aangetoond dat een
voorafgaande infectie een inflammatoir ziektebeeld zoals de ziekte van Kawasaki
uit kan lokken, die soms met shock verschijnselen gepaard gaat, zoals voorheen
gediagnosticeerd als 'Kawasaki disease shock syndrome'.
Verschil in incidentie, waargenomen tussen verschillende etnische populaties,
de resultaten van tweelingen studies en een aantal (deels eigen) genetische
studies in internationaal verband, geeft aan dat de genetische aanleg van het
kind een rol speelt bij ontstaan en beloop van de ziekte.

Ook vragen naar de toekomst zijn opportuun. Lopen alleen kinderen die tijdens
de acute fase van de ziekte coronaire aneurysmata hebben ontwikkeld een
verhoogd risico op bijvoorbeeld hart- en vaatziekten op latere leeftijd, of ook
bij kinderen die een ongecompliceerd beloop hebben meegemaakt? Eerdere studies
hiernaar zijn beperkt van omvang en niet eenduidig.

Het doel is om meer inzicht te krijgen in:

1. Mogelijke microbiele verwekker(s) van de ziekte van Kawasaki. Vooralsnog is
er geen 'Kawasaki verwekker' aangetoond ondanks de sterke verdenking op een
infectieuze oorzaak.

2. Genetische factoren die gerelateerd zijn aan de vatbaarheid voor en het
ziektebeloop van de ziekte van Kawasaki.

3. Aanvullende biomarkers in bloed die helpen de diagnose met meer zekerheid te
stellen.

4. Invloed van deze pediatrische vasculitis van (voornamelijk) de
kransslagaders op de lange termijn.

Prospectief, cross-sectioneel en (deels) longitudinaal.

Nadeel van deelname aan het onderzoek is dat we de families vragen voor de
standaard na-controle een bezoek aan het AMC (in plaats van aan het ziekenhuis
van opname). Tijdens deze controle zal er standaard bloed afgenomen worden, wat
gecombineerd kan worden met de bloedafname voor de studie.