Een 52 weken durend, fase 3-, gerandomiseerd en placebogecontroleerd parallel onderzoek met actieve comparator naar de doeltreffendheid en veiligheid/verdraagbaarheid van subcutaan SCH 90022 / MK-3222, gevolgd door een optioneel lange termijn-uitbreidingsonderzoek, bij proefpersonen met matige tot ernstige chronische plaque-psoriasis (protocolnr. MK-3222-011)

MK-3222 wordt bestudeerd om te zien of het enige werking heeft op de
behandeling van ziektes als chronische plaquepsoriasis. Volgens de meest
recente gegevensbeoordeling (25 april 2012) zijn er ongeveer 516 gezonde
proefpersonen, evenals personen met chronische plaquepsoriasis en de ziekte van
Crohn, blootgesteld aan MK-3222, ofwel door intraveneuze (IV) inspuiting (in de
ader) of door subcutane (SC) inspuiting (onder de huid) tot een maximale dosis
van 10 mg/kg IV of 400 mg SC.

Aan dit onderzoek zullen ongeveer 1050 mensen meedoen aan het basisonderzoek.
Het basisonderzoek, zal ongeveer 76 weken (ongeveer 1 jaar en 6 maanden) duren.
Dit bestaat uit een screeningperiode van maximaal 4 weken, een
behandelingsperiode van ongeveer 52 weken en een 20-weekse opvolgingsperiode.
Na het basisonderzoek volgt een eventueel uitbreidingsonderzoek van ongeveer
268 weken (ongeveer 5 jaar en 2 maanden). In dit geval zal het basisonderzoek
ongeveer 56 weken (ongeveer 1 jaar en 1 maand) duren. Dit bestaat uit een
screeningperiode van maximaal 4 weken en een behandelingsperiode van ongeveer
52 weken. Het uitbreidingsonderzoek zal ongeveer 212 weken (ongeveer 4 jaar en
1 maand) duren; dit deel van het onderzoek omvat een behandelingsperiode van
192 weken en gaat dan door met een 20-weekse opvolgingsperiode.

Het doel van het basisonderzoek is om:
• de veiligheid/verdraagbaarheid te testen van het onderzoeksgeneesmiddel, SCH
900222/MK-3222 (dat in de rest van dit toestemmingsformulier MK-3222 genoemd
wordt);
•te testen of MK-3222 werkzaam is voor het behandelen van matige tot ernstige
chronische plaquepsoriasis.

Het doel van het uitbreidingsonderzoek is om:
•de veiligheid/verdraagbaarheid van MK-3222 op lange termijn te testen

Dit is een onderzoek naar een geneesmiddel dat nog niet is goedgekeurd voor de
verkoop. Dit onderzoek zal bestaan uit een basisonderzoek en een
uitbreidingsonderzoek.

1) Primaire onderzoeksdoelstellingen

Basisonderzoek:Primaire doeltreffendheidsdoelstelling: Het in vergelijking met
een placebo bepalen van de doeltreffendheid van SCH 900222/MK-3222, hierna
MK-3222 genoemd, voor het behandelen van matige tot ernstige chronische
plaque-psoriasis als bepaald door het percentage proefpersonen met een
verbetering t.o.v. de uitgangswaarde van ten minste 75% van het door psoriasis
aangetaste gebied en de ernstigheidsindex (PASI 75-respons) en het percentage
proefpersonen met een globale beoordelingsscore door de arts (PGA: Physician's
Global Assessment) in week 12 van "schoon" of "minimaal" met ten minste een
afname van 2 stappen vergeleken met de uitgangssituatie.

Primaire veiligheids-/verdraagbaarheidsdoelstelling: Bepalen van de
veiligheid/verdraagbaarheid van MK-3222 bij proefpersonen met matige tot
ernstige chronische plaque-psoriasis in week 12.

Uitbreidingsonderzoek:
Primaire doelstelling: Bepalen van de veiligheid / verdraagbaarheid van MK-3222
bij proefpersonen met matige tot ernstige chronische plaque-psoriasis over een
periode van minimaal 4 jaar


2) Belangrijkste secundaire onderzoeksdoelstellingen

Basisonderzoek:
1. Het in vergelijking met etanercept bepalen van de doeltreffendheid van
MK-3222 voor het behandelen van matige tot ernstige plaque-psoriasis als
bepaald door het percentage proefpersonen met een verbetering t.o.v. de
uitgangswaarde van ten minste 75% van het door psoriasis aangetaste gebied en
van de ernstigheidsindex (PASI-75 respons) en het percentage proefpersonen met
PGA in week 12 van "schoon" of "minimaal" met ten minste een afname van 2
stappen vergeleken met de uitgangssituatie.
2. Het in vergelijking met etanercept bepalen van de doeltreffendheid van
MK-3222 voor het behandelen van matige tot ernstige plaque-psoriasis als
bepaald door het percentage proefpersonen met een verbetering t.o.v. de
uitgangswaarde van ten minste 75% van het door psoriasis aangetaste gebied en
van de ernstigheidsindex (PASI-75 respons) en het percentage proefpersonen met
PGA in week 28 van "schoon" of "minimaal" met ten minste een afname van 2
stappen vergeleken met de uitgangssituatie.

Uitbreidingsonderzoek:
Er zijn geen belangrijke secundaire doelstellingen voor het
uitbreidingsonderzoek.

Dit is een 52 weken durend, fase 3, gerandomiseerd, dubbelblind,
placebogecontroleerd parallel onderzoek met actieve comparator, naar de
doeltreffendheid en veiligheid/verdraagbaarheid van subcutaan MK-3222, gevolgd
door een optioneel langdurig uitbreidingsonderzoek bij proefpersonen met matige
tot ernstige chronische plaque-psoriasis.

Basisonderzoek
Iedere proefpersoon die deelneemt aan het basisonderzoek maar ervoor kiest niet
door te gaan met het uitbreidingsonderzoek, zal ongeveer 76 weken deelnemen aan
het onderzoek, gerekend vanaf het moment dat die persoon het informatie- en
toestemmingsformulier (ICF: Informed Consent Form) tekent. Dit bestaat uit een
screeningsfase van maximaal 4 weken, een behandelingsperiode van ongeveer 52
weken en een opvolgingsperiode van 20 weken.In aanmerking komende personen die
ervoor kiezen mee te doen aan het lange termijn-uitbreidingsonderzoek, nemen
ongeveer 56 weken deel aan het hoofdonderzoek. Na een screeningsfase van
maximaal 4 weken gevolgd door een behandelingsfase van 52 weken gaan de
proefpersonen door met het lange termijn-uitbreidingsonderzoek.

Uitbreidingsonderzoek
Iedere proefpersoon neemt ongeveer 212 weken deel, gerekend vanaf het moment
dat hij of zij aan het uitbreidingsonderzoek begint door het laatste contact.
Ieder proefpersoon krijgt gedurende een periode van minimaal 192 weken de
toegewezen behandeling, gevolgd door een opvolgingsperiode van 20 weken.
Patiënten zullen de behandeling blijven ontvangen na 244 weken totdat het
product in de handel verkrijgbaar is op de nederlanse markt of tot december
2020, afhankelijk van wat zich het eerst voordoet.

Basisonderzoek: Deel 1: Week 0 tot 12, bezoeken 2-6 • Arm A: MK-3222 200 mg SC in week 0 en 4 EN etanercept-placebo tweemaal per week (n=300) • Arm B: MK-3222 100 mg SC in week 0 en 4 EN etanercept-placebo tweemaal per week (n=300) • Arm C: MK-3222 placebo SC in weken 0 en 4 EN etanercept-placebo tweemaal per week (n=150) • Arm D: MK-3222-placebo in week 0 en 4 EN etanercept 50 mgSC tweemaal per week (n=300) Deel 2: Weken 12 tot 28 (bezoeken 7-9) • Armen A en B krijgen een overeenkomende MK-3222-placebo om de blindering te handhaven in week 12 met daarnaast in week 16 een SC-dosis MK-3222 van ofwel 200 mg (Arm A) dan wel 100 mg (Arm B). De proefpersonen krijgen tot week 28 ook eenmaal per week een etanercept-placebo. • In week 12 wordt Arm C opnieuw gerandomiseerd om de eerste dosis MK-3222 200 mg of MK-3222 100 mg te ontvangen. Daarnaast krijgt deze groep extra doses onderzoeksgeneesmiddel volgens de opnieuw in week 16 gerandomiseerde behandelingsindeling. De proefpersonen krijgen tot week 28 ook eenmaal per week een etanercept-placebo. • Arm D blijft tot week 28 eenmaal per week etanerceptdoses ontvangen. De proefpersonen krijgen om de blindering te handhaven een overeenkomende dosis MK-3222-placebo in week 12 en 16. Deel 3: Weken 28 tot 52 (bezoeken 10-14) • Arm A: Proefpersonen met een >= PASI 75-respons in week 28 (voor de geplande toediening van hun dosis) zullen opnieuw gerandomiseerd worden om ofwel door te gaan met MK-3222 200 mg dan wel MK-3222 100 mg te ontvangen in week 28, 40 en 52. Proefpersonen met een >= PASI 50- maar < PASI 75-respons (gedeeltelijke respondenten) blijven iedere 12 weken MK-3222 200 mg krijgen (doses in week 28, 40 en 52). Proefpersonen met een < PASI 50-respons in week 28 krijgen geen onderzoeksgeneesmiddel meer. • Arm B: Proefpersonen met een >= PASI 75-respons in week 28 (voor de geplande toediening van hun dosis) zullen iedere week MK-3222 100 mg blijven ontvangen (doses in week 28, 40 en 52). Proefpersonen met een >= PASI 50- maar < PASI 75-respons (gedeeltelijke respondenten) zullen opnieuw worden gerandomiseerd om ofwel door te gaan met MK-3222 100 mg krijgen dan wel om MK-3222 200 mg te ontvangen (toediening in week 28, 40 en 52). Proefpersonen met een < PASI 50-respons in week 28 krijgen geen onderzoeksgeneesmiddel meer. • Arm C: Proefpersonen krijgen extra doses onderzoeksgeneesmiddel in week 28, 40 en 52 volgens hun opnieuw gerandomiseerde behandelingsindeling. • Arm D: Proefpersonen met een >= PASI 75-respons in week 28 (voor toedienen van ongeacht welke dosis) krijgen geen onderzoeksgeneesmiddel meer. Proefpersonen die geen >= PASI 75-respons behalen in week 28 (die niet op etanercept reageren) zullen overgezet worden op MK-3222 200 mg waarvan ze doses zullen krijgen in week 32, 36 en 48. Er zullen extra doses MK-3222-placebo worden toegediend om de blindering te handhaven. Uitbreidingsonderzoek: De proefpersonen krijgen tot Uitbreidingsweek 244 iedere week MK-3222 200 mg of 100 mg afhankelijk van de behandeling die ze kregen ten tijde van het afronden van deel 3 van het basisonderzoek. D.w.z. de proefpersonen krijgen dezelfde behandeling in het uitbreidingsonderzoek als bij het afsluiten van het basisonderzoek.

Enkele tests kunnen wat onbehaaglijk zijn of ongemak veroorzaken. Andere tests
houden ook risico's in, zoals:

• Bloedafname: het afnemen van bloed uit uw arm kan pijn, blauwe plekken,
duizeligheid en in zeldzame gevallen infectie veroorzaken.
• Tuberculinehuidtest: Een tuberculinehuidtest voor tuberculose (TB) bestaat
uit het inspuiten van een kleine hoeveelheid tuberculinevloeistof vlak onder de
huid van uw onderarm. U kunt lichte pijn, bloeding en verandering van
huidskleur of een blauwe plek, en/of in zeldzame gevallen een infectie door de
naaldenprik krijgen. Als uw huidtest positief is, kunt u pijn, jeuk, roodheid,
een harde plek en zwelling krijgen op de plek van de huidtest.
• Bloeddruk: Er wordt een opblaasbare manchet rond uw arm geplaatst. Het
opblazen van de manchet rond uw arm kan enig ongemak veroorzaken.
• ECG: Hierbij worden er met een kleine hoeveelheid vloeibare gel stickertjes
op uw borst, schouders en heupen bevestigd, en een apparaat zal de elektrische
activiteit van het hart meten. Misschien moeten er in deze gebieden kleine
plukjes haar worden weggeknipt. Deze stickertjes of gel kunnen wat plaatselijke
irritatie veroorzaken en het verwijderen van de stickertjes kan enig ongemak
geven.
• Iedereen wordt aan straling blootgesteld door bronnen in zijn of haar normale
leefomgeving, zoals zonlicht en de kleine hoeveelheden elementen die van nature
in ons voedsel voorkomen (achtergrondstraling). Als u een röntgenfoto moet
laten maken, is de hoeveelheid straling die u door deze röntgenfoto krijgt
ongeveer even groot als de hoeveelheid die u normaal gesproken in 10 dagen uit
alle bronnen (natuurlijke en kunstmatige) zou krijgen. Als u een
computertomografie (CT-scan) moet laten maken, wordt u blootgesteld aan
straling in de vorm van röntgenstralen. De hoeveelheid straling waaraan u door
de CT-scan wordt blootgesteld, zou even groot zijn als de blootstelling aan
natuurlijke straling gedurende 6 maanden tot 2 jaar.

Risico's in verband met MK-3222:

Bijwerkingen bij gezonde vrijwilligers:
Er hebben 3 onderzoeken van MK-3222 bij gezonde proefpersonen plaatsgevonden.
De volgende bijwerkingen werden gemeld bij ten minste 2% van de deelnemers aan
elk willekeurig van de drie onderzoeken van wie bekend is dat ze MK-3222
ontvangen hebben: infectie van de bovenste luchtwegen (symptomen als die van
een verkoudheid), hoofdpijn, vermoeidheid, pijnlijke menstruatie, pijn op de
plek van inspuiting, roodheid op de plek van inspuiting, misselijkheid,
hematoom (bloeduitstorting onder de huid).

Naast de hierboven genoemde bijwerkingen werden de gemelde afzonderlijke
gevallen van Chikungunya-virusinfectie en zelfmoordgedachten als ernstige
bijwerkingen overwogen, en van elk geval vond de onderzoeksarts dat ze
waarschijnlijk geen verband hielden met de onderzoeksmedicatie.

Bijwerkingen bij patiënten met de ziekte van Crohn:
In een onderzoek onder patiënten met de ziekte van Crohn waren de meest gemelde
bijwerkingen die bij meer dan 1 patiënt voorkwamen: hoofdpijn, vermoeidheid,
pijn in de onderbuik, braken, duizeligheid en misselijkheid.

Bijwerkingen bij patiënten met psoriasis:
In vijf voltooide onderzoeken onder patiënten met psoriasis werden de volgende
bijwerkingen gemeld bij ten minste 2% van de patiënten van wie bekend was dat
ze MK-3222 ontvangen hadden. Deze bijwerkingen warden door de studiearts
beschouwd als gerelateerd aan de studie medicatie: Verhoogde
alanine-aminotransferase; bilirubine in het bloed verhoogd; verhoogde
aspartaat-aminotransferase (allen zijn abnormale bloedtesten van de lever);
leverfunctietest abnormaal, Lymfadenopathie (opgezette lymfklieren), Arthralgie
(pijn in de gewrichten), Spierskeletpijn (pijn in de spieren, botten,
gewrichtsbanden, pezen), Asthenie (weinig energie); vermoeidheid,
Nasofaryngitis (verkoudheid), Afgenomen chloride in het bloed Misselijkheid,
Verhoogde creatininefosfokinase in het bloed (abnormale bloedtest - eiwit dat
verband houdt met spierbeschadiging), Nekpijn, Bronchitis, Pijn in armen en
benen, Conjunctivitis (roze oog), Paraesthesie (tintelen), Convulsie (aanval)
Paraesthesie oraal (tintelen in de mond), Hoesten, Pharyngitis streptococcal
(keelontsteking), Diarree Verminderd aantal bloedplaatjes; Thrombocytopenie
(laag aantal bloedplaatjes [cellen die zijn betrokken bij bloedklontering]),
Belroos (bacteriële infectie van de huid), Pneumonie (longontsteking),
Gastroenteritis (ontsteking van de maag en darmen), Pruritus (jeuk), Hoofdpijn
Pulpitis dentaal (ontsteking in een tand), Hyperhidrose (overmatig zweten)
Pyrexie (koorts), Hypokaliaemie (laag kalium), Rhinitis (loopneus),
Geïnfecteerde dermale cyst (geïnfecteerde huidporie), Subcutaan abces (puszakje
onder de huid), Influenza (griep), Tromboflebitis (klonter in een ader en
ontsteking), Pijn op de plaats van injectie (pijn op de plaats van het
toedienen van het onderzoeksgeneesmiddel), Infectie van de bovenste luchtwegen
(verkoudheidachtige symptomen), Afgenomen libido (verminderde seksuele
begeerte), Vertigo (duizeligheid), Lymfadenopathie (opgezette lymfklieren
Vulvovaginale mycotische infectie (schimmelinfectie van de vagina en vulva).

Naast de bovengenoemd bijwerkingen voor fase 1, 2 en 3 onderzoeken met
patiënten met psoriasis, zijn vanaf 5 juli 2016 de volgende serieuze
bijwerkingen gerapporteerd bij patiënten bij wie bekend is dat tildrakizumab
(MK-3222) hebben genomen. Deze serieuze bijwerkingen werden door de studiearts
beschouwd als gerelateerd aan de studiemedicatie.
Angina pectoris (pijn op de borst), Hypertensieve crisis (ernstige hoge
bloeddruk), Appendicitis (blindedarmontsteking), Infectieuze colitis
(ontsteking van de dikke darm), Bacteriële artritis (door bacteriën
veroorzaakte infectie van een gewricht), Geïnfecteerde dermale cyste
(geïnfecteerde huidporie), Transitioneel blaascelcarcinoom (blaaskanker);
Metastatisch carcinoom van de blaas (blaaskanker), Ischemische beroerte
fataal; Cerebrovasculair accident; Herseninfarct (beroerte), Bot tuberculose
(bacteriële infectie in het bot) Poliep in de dikke darm (groei in de dikke
darm) Borstkanker, Verlies van bewustzijn, Stenose van de halsslagader
(vernauwing van de halsslagader in de nek) Lymfoedeem (zwelling als gevolg van
verstopping van het lymfestelsel), Chronisch hartfalen - Fataal, Melanoom
Cellulitis (ontsteking van de huid en het weefsel eronder) - 3 gevallen
gerapporteerd, Maligne melanoom (huidkanker), Chronische obstructieve
longziekte (langdurige longziekte met ademhalingsmoeilijkheden), Mesenteriale
trombose (klonter in de slagader van de darmen), Kwaadaardig longneoplasme
(abnormale groei van weefsels in de longen, kenmerkend voor longkanker),
Peritonitis (ontsteking van het slijmvlies van de buik), Diffuus grootcellig
B-cellymfoom (kanker van de lymfeklieren), Pneumonie (longinfecties),
Diverticulitis (darmontsteking), Psoriasis, Epiglottitis (zwelling van het
strotklepje) - 2 gevallen gerapporteerd, Convulsie (aanval), Maagpoliepen
(groei in de slijmvlieslaag van de maag), Staphylococcus infectie (bacteriële
infectie), Erosieve gastritis (ontsteking en verwering van de maag), Virale
meningitis, Gastro-enteritis (ontsteking van de maag en darmen), Thyrotoxische
crisis (ernstige overactiviteit van de schildklier), Herpes zoster (gordelroos)
Wondinfectie, Hyperplastische cholecystopathie, Rectaal adenocarcinoom (een
kwaadaardige tumor gevormd in de weefsels van het rectum),
Non-Hodgkin-lymfoom (kanker welke begint in het lymfestelsel),
Basaalcelcarcinoom (type huidkanker wlke begint in de cellen die nieuwe
huidcellen produceren naarmate oude huidcellen afsterven)

Naast de bovenstaande lijst met ernstige bijwerkingen, zijn de volgende
bijwerkingen geïdentificeerd tijdens het gebruik van tildrakizumab na
goedkeuring. Omdat deze reacties vrijwillig worden gemeld door een populatie
waarvan de omvang onzeker is, is het niet altijd mogelijk om de frequentie
ervan betrouwbaar te schatten of een oorzakelijk verband met blootstelling aan
geneesmiddelen vast te stellen.
Buikpijn boven, Myopathie, Actinomycosis (zeldzame, besmettelijke ziekte
waarbij bacteriën zich verspreiden van het ene lichaamsdeel naar het andere via
lichaamsweefsel), Neutropenie (abnormaal laag aantal neutrofielen in het
bloed), Atriale fibrillatie (onregelmatige hartslag), Mondeling ongemak, Dood -
1 geval, Osteonecrose (botsterfte door gebrek aan bloedtoevoer), Duizeligheid,
Verhoogde pancreas enzymen, Geneesmiddel niet effectief, Pruritus (jeuk),
Gegeneraliseerde uitslag, Pruritus gegeneraliseerd, Guttate psoriasis (rode,
schilferige, kleine, druppelvormige vlekken op de huid), Pyrexia (koorts),
Leukocytose (hoog aantal witte bloedcellen), Reactieve gastropathie (gastritis;
abnormaliteit in de maag veroorzaakt door chemicaliën zoals gal of alcohol en
heeft kenmerkend minimale ontsteking), Leukopenie (laag aantal witte
bloedcellen), Ademhalingsstoornis, Lymfocytose (hoger dan normaal aantal
lymfocyten in het lichaam), Suïcidale gedachten
Spierzwakte, Therapeutische respons afgenomen, Myalgie (spierpijn) Gebruiker
loophulp, Mycosis fungoides (ook bekend als Alibert-Bazin-syndroom; veel
voorkomende vorm van cutaan T-cellymfoom)

Er zijn weliswaar geen specifieke bijwerkingen waargenomen in onderzoeken met
dieren, en uit vroege gegevens uit onderzoek met mensen zijn geen bijzondere
bijwerkingen van MK-3222 gebleken, maar toch kunnen er bijkomende onbekende
risico's verbonden zijn aan de behandeling van mensen met MK-3222. MK-3222
hecht zich aan IL-23, een chemische boodschapper die deel uitmaakt van het
immuunsysteem, en daarom kan het geneesmiddel het immuunsysteem aantasten, met
een mogelijk risico op infectie of kanker. Als eiwitgeneesmiddel met grote
molecules houdt MK-3222 een mogelijk risico in van een allergische reactie, die
zonder onmiddellijke behandeling levensbedreigend kan worden. Symptomen van
allergie kunnen uitslag over het hele lichaam, kortademigheid, piepende
(moeizame) ademhaling, een snelle polsslag, zweten of een lage bloeddruk zijn.
Als u denkt dat u een allergische reactie hebt, moet u onmiddellijk medische
hulp zoeken. Als de sponsor tijdens uw deelname aan dit onderzoek belangrijke
nieuwe vindingen over MK-3222 te weten komt, zullen deze vindingen aan u
doorgegeven worden en kunt u gevraagd worden om een nieuw toestemmingsformulier
te ondertekenen.

Risico's in verband met Etanercept:

Etanercept kan ernstige bijwerkingen veroorzaken, zoals:
1. Risico op infectie
2. Risico op kanker

1. Risico op infectie
Etanercept kan het vermogen van uw immuunsysteem om infecties te bestrijden
verminderen. Sommige mensen krijgen ernstige infecties terwijl ze etanercept
nemen. Deze infecties zijn onder andere TB-infecties en infecties die
veroorzaakt worden door virussen, schimmels of bacteriën die zich door het hele
lichaam verspreiden. Sommige mensen zijn aan deze infecties
gestorven.

2. Risico op kanker
Er zijn gevallen opgetreden van ongebruikelijke kankers bij patiënten in de
kinder- en tienerleeftijd die TNF-remmende middelen gingen gebruiken toen ze
nog geen 18 waren.
Voor kinderen, tieners en volwassenen die TNF-remmende medicijnen, waaronder
etanercept, nemen, kunnen de kansen om lymfoom of andere kankers te krijgen
toenemen.
Mensen met reumatoïde artritis of psoriasis, met name degenen bij wie de ziekte
erg actief is, kunnen meer kans hebben om lymfoom te krijgen.
Uw arts moet een TB-test bij u afnemen voordat u met etanercept begint.
Uw arts moet zorgvuldig controleren of u tijdens de behandeling met etanercept
geen symptomen van TB krijgt, ook als de uitslag van uw TB-test negatief was.
Uw arts moet vóór, tijdens en na uw behandeling met etanercept controleren of u
geen symptomen van welk soort infectie dan ook hebt.
U mag geen etanercept gaan nemen als u enig soort infectie hebt, tenzij uw arts
zegt dat het wel mag.

De volgende bijwerkingen zijn waargenomen bij volwassen patiënten:

Zeer vaak voorkomend (treedt op bij meer dan 1 op de 10 personen):
• Infecties (verkoudheid, sinusitis, bronchitis, infecties van de urinewegen en
huidinfecties)
• Reacties op de plek van inspuiting (bloeding, blauwe plek, roodheid, jeuk,
pijn en zwelling)
Reacties op de plek van inspuiting komen zeer vaak voor, maar minder vaak na de
eerste maand van behandeling. Sommige patiënten hebben een reactie ontwikkeld
op een plek waar al eerder een injectie was gegeven.

Vaak voorkomend (treedt op bij 1-10 op de 100 personen):

• Allergische reacties
• Jeuk
• Koorts
• Antilichamen die zich tegen normaal weefsel richten (zelfvorming van
antilichamen)

Weinig voorkomend (treedt op bij 1-10 op de 1000 personen):
• Ernstige infecties (zoals longontsteking, diepe huidinfecties,
gewrichtsontstekingen, bloedinfectie en infecties op diverse plaatsen)
• Laag aantal bloedplaatjes
• Huidkanker (uitgezonderd melanoom)
• Gelokaliseerde zwelling van de huid (angioedeem)
• Galbulten (uitstekende plekjes rode of bleke huid, die meestal jeuken)
• Oogontsteking
• Psoriasis (nieuw of verergerend)
• Huiduitslag
• Ontsteking van of littekenvorming op de longen
• Ontsteking van de bloedvaten, wat een uitwerking heeft op meerdere organen

Zeldzaam (treedt op bij 1-10 op de 10.000 personen):

• Lymfoom (een soort bloedkanker)
• Melanoom (een soort huidkanker)
• Gezamenlijk laag aantal bloedplaatjes, rode en witte bloedcellen
• Tuberculose
• Verergerend congestief hartfalen
• Plotselinge aanvallen
• Laag aantal rode bloedcellen
• Laag aantal witte bloedcellen
• Laag aantal neutrofielen (een soort witte bloedcel)
• Hoge leverbloedtestresultaten
• Huiduitslag
• Ontsteking van de lever door toedoen van het immuunsysteem van het lichaam
zelf (auto-immune hepatitis)
• Ernstige allergische reacties (zoals ernstige gelokaliseerde zwelling van de
huid en piepende ademhaling)
• Aandoeningen van het zenuwstelsel (met ernstige spierzwakte en tekenen en
symptomen die vergelijkbaar zijn met die van multiple sclerose of ontsteking
van de zenuwen in de ogen of de wervelkolom)
• Lupus of lupusachtig syndroom (de symptomen kunnen aanhoudende huiduitslag,
koorts, gewrichtspijn en vermoeidheid inhouden)
• Aandoening van het immuunsysteem die de longen, huid en lymfeklieren kan
aantasten (sarcoïdose)

Zeer zeldzaam (treedt op bij minder dan 1 op de 10.000 personen):
• Het niet produceren van cruciale rode bloedcellen door het beenmerg

De volgende bijwerkingen zijn gemeld door mensen die etanercept hebben genomen,
maar de frequentie kan niet geschat worden aan de hand van de beschikbare
gegevens:
• Leukemie (kanker die het bloed en het beenmerg aantast)
• Merkelcelcarcinoom (een soort huidkanker)
• Buitensporige activering van witte bloedcellen die met ontsteking gepaard
gaat (macrofaag-activeringssyndroom)

Specifieke waarschuwingen en/of aanwijzingen voor beheer van specifieke
bijwerkingen (adverse events - AE's):
• Allergie: Gebruik etanercept niet als u allergisch bent voor etanercept of
welk ander bestanddeel van etanercept dan ook. Als u allergische reacties
ondervindt, zoals een beklemd gevoel op de borst, piepend ademhalen,
duizeligheid of huiduitslag, moet u etanercept niet inspuiten en onmiddellijk
contact opnemen met uw arts.
• Ernstige bloedinfectie: Gebruik etanercept niet als u een ernstige
bloedinfectie met de naam sepsis hebt of risico loopt om die te ontwikkelen.
Als u het niet zeker weet, neem dan contact op met uw arts.
• Infecties: Gebruik etanercept niet als u een infectie van welk soort dan ook
hebt. Als u het niet zeker weet, overleg dan met uw arts.
• Latex: Het beschermkapje van de naald is gemaakt van latex (droog natuurlijk
rubber). Neem vóór gebruik van etanercept contact op met uw arts als het
beschermkapje van de naald aangeraakt zal worden door / als etanercept gegeven
zal worden aan iemand met een vastgestelde of mogelijke overgevoeligheid voor
latex.

Zwangerschap:
• De werkingen van etanercept bij zwangere vrouwen zijn niet bekend, en daarom
wordt het gebruik van etanercept tijdens zwangerschap afgeraden. Vrouwen die
etanercept gebruiken mogen niet zwanger worden. Als de patiënt zwanger wordt,
moet u de arts van de patiënt raadplegen.

Voor placebo: uw aandoening wordt niet behandeld, dus hij kan hetzelfde blijven
of verergeren.
Bovendien kunnen er risico's of bijwerkingen optreden die op dit moment nog
niet bekend zijn.
U zult tijdig op de hoogte gesteld worden van belangrijke nieuwe informatie die
van invloed zou kunnen zijn op uw beslissing om aan het onderzoek te blijven
meedoen.