Vergelijking van een methode om blaren op te wekken op de huid met of zonder warmteplaat in een LPS-challengemodel bij gezonde vrijwilligers

Zuigblaren (skin suction blisters = SSB) kunnen kunstmatig worden geïnduceerd
om vocht en cellen rechtstreeks uit de huid te halen. Deze blaren worden
gevormd met onderdruk door een vacuüm. De duur van de blaarvorming varieert,
maar in de meeste gevallen duurt dit tussen de 1-2 uur. Zodra de blaar is
gevormd, kan vloeistof worden verzameld door middel van aanprikken met een
fijne naald of met behulp van een pipet na het doorprikken van de blaar. In de
meeste gevallen wordt SSB aan de ventrale zijde van de onderarm gedaan. Het is
bewezen dat het SSB-model effectief is in het objectief evalueren van de
immuunrespons bij mensen.

Het blaarapparaat bij CHDR is van Electronic Diversities (VS) en is ontworpen
met een warmteplaat in elke zuigkamer. De warmte wordt geleverd door
gloeilampen die worden aangestuurd door een temperatuurregelaar. Deze
temperatuurregelaar is ingesteld op 40 graden Celsius. De lampen stralen en
geleiden hun warmte naar de meetplaat en geven zicht op het huidgebied waar de
blaar wordt gevormd.

Bij CHDR is het blaarapparaat eerder gebruikt voor verschillende onderzoeken
(waaronder CHDR1752A, CHDR1752B en CHDR1912). In deze onderzoeken werd het
apparaat gebruikt met de verwarmingsplaat uitgeschakeld. Zo werd er getest in
de VS voorafgaand aan het gebruik in onze studies. Daarom is het effect van
warmte op eindpunten zoals cytokine-afgifte en cellulaire reacties onbekend. En
aangezien eerdere studies aangaven dat warmte een positief effect heeft op
blaarvorming en de blaarvormingstijd verkort, is het interessant om te bepalen
of warmte deze eindpunten beïnvloedt.

Lipopolysaccharide (LPS) is een pro-inflammatoire stof die wordt aangetroffen
op de buitenste celmembranen van Gram-negatieve bacteriën. Het beschermt deze
bacteriën tegen fagocytose en lysis. LPS wordt herkend door Toll-like receptor
(TLR) 4 in een normaal functionerend immuunsysteem. Toediening van LPS aan
gezonde menselijke vrijwilligers creëert een model waarin immuunresponsen
kunnen worden gevolgd en beïnvloed. LPS kan worden gebruikt voor intraveneuze,
inhalatie, nasale en intradermale toediening. Intradermale toediening zorgt
voor een snelle, beperkte lokale ontstekingsreactie en geeft gedetailleerd
inzicht in de lokale immuunrespons (CHDR1752A en CHDR 1752B)

Het doel van deze studie is om de invloed van warmte op blaarvorming te
bepalen, inclusief cytokineafgifte en cellulaire reacties, in een intradermaal
LPS-challengemodel bij gezonde vrijwilligers.

Primaire doelen
- Om het effect van de warmteplaat op zuigblaren te bepalen in een LPS
challenge-model

Secundaire doelen
- Om de veiligheid en verdraagbaarheid van de aan het LPS-challenge model
toegevoegde warmteplaat te evalueren;
- De correlatie evalueren tussen klinische metingen, biofysische metingen en
cellulaire en cytokineresponsen.
- Evaluatie van de perfusie van de huid en lokale microcirculatie na
blaarvorming met laser speckle contrast imaging (LSCI) en sidestream dark field
microscopie (SDFM).
- Evaluatie van de huidmorfologie
- Evaluatie van de functie van de huidbarrière

Een interventionele studie om het effect van warmte op zuigblaren op de huid te
bepalen na intradermale LPS-injecties.

De proefpersonen krijgen op dag 1 in totaal twee intradermale doses LPS op de onderarmen. De dosis per injectie is 5 ng.

Het algemene doel van deze studie is om het effect van warmte op de afgifte van
cytokines en cellulaire reacties gevonden in huidblaarvloeistof in een
LPS-huidchallengemodel bij gezonde vrijwilligers te onderzoeken. Het huid
ontstekingsmodel met LPS voor gezonde vrijwilligers is bewezen veilig en is
gebruikt in meerdere onderzoeken. Van dit onderzoek kan voor de deelnemende
proefpersonen geen medisch voordeel worden verwacht.