Multicenter gerandomiseerd dubbelblind placebogecontroleerd onderzoek van 52 weken naar de klinische werkzaamheid en veiligheid van ligelizumab (QGE031) bij de vermindering van de gevoeligheid voor pinda*s bij patiënten met een pinda-allergie

Momenteel is de standaardbehandeling voor voedselallergie beperkt tot het
strikt vermijden van het allergeen en noodmedicatie in geval van onopzettelijke
blootstelling. Echter komen toevallige blootstellingen van voedselgevoelige
personen aan het antigeen dat zij juist trachten te vermijden, komt regelmatig
voor.
Ligelizumab is een nieuw middel, waarvan de werkzaamheid en veiligheid bij
pinda-allergie wordt onderzocht. Ligelizumab is nog niet door de Nederlandse
overheid goedgekeurd (*geregistreerd*) als geneesmiddel. Artsen mogen het
middel niet voorschrijven aan patiënten. Voor registratie is onderzoek bij
patiënten nodig. De uitslagen van dit onderzoek zullen hiervoor gebruikt
worden.
Meer dan 2.000 patiënten met diverse aandoeningen, waaronder langdurige
galbulten en astma, zijn tot nu toe tijdens onderzoeken met ligelizumab
behandeld. De effecten van ligelizumab op pinda-allergie zijn nog niet eerder
onderzocht. We weten dus nog niet of het bij deze aandoening werkt.
Ligelizumab is een zogenoemd monoklonaal antilichaam. Dat is een eiwit dat in
het laboratorium is gemaakt om in het lichaam een bepaalde werking te hebben.
Het lijkt op enkele eiwitten die door het lichaam zelf gemaakt worden.

Het doel van deze Fase 3 studie is het evalueren van de veiligheid en klinische
werkzaamheid van 240 mg en 120 mg subcutaan gegeven ligelizumab om de 4 weken,
om bescherming te verzekeren tegen allergische reactie door vermindering van de
gevoeligheid voor oraal pinda-allergeen bij deelnemers van 6 tot 55 jaar met
pinda-allergie, vergeleken met placebo. Gegevens uit deze studie, evenals
gegevens van een aanvullende fase 3-studie naar twee andere belangrijke
voedselallergenen (melk en ei), zullen de registratie van ligelizumab bij
voedselallergie ondersteunen om deelnemers te beschermen tegen allergische
allergische reacties als gevolg van een toevallige blootstelling, ongeacht het
(de) oorzakelijke voedselallergeen(s).

Dit is een 52 weken durende, fase 3 multicenter, gerandomiseerde, dubbelblinde
en placebogecontroleerde studie om de veiligheid en klinische werkzaamheid van
twee doseringsschema's van ligelizumab (240 mg en 120 mg) SCq4w (subcutane
injectie om de 4 weken) te beoordelen bij deelnemers met een medisch bevestigde
diagnose van IgE-gemedieerde pinda-allergie. Ongeveer 486 deelnemers zullen
worden gerandomiseerd naar ligelizumab 240 mg, ligelizumab 120 mg, of placebo
(5 behandelingsarmen, randomisatieratio van 2:2:2:2:1) voor de dubbelblinde
placebogecontroleerde behandelingsperiode (tot Week 12). Deelnemers die
aanvankelijk waren toegewezen aan de 8-weken placebo-armen, zullen de eerste
dosis geblindeerde ligelizumab-behandeling ontvangen tijdens het bezoek van
week 8. Deelnemers die aanvankelijk waren toegewezen aan de 16-weekse
placebo-arm zullen de laatste dosis placebo vóór de DBPCFC ontvangen in week 12
en de eerste dosis geblindeerde ligelizumab-behandeling in week 16.
De deelnemers zullen gestratificeerd worden op basis van regio, totaal IgE op
baseline (<350 IU/ mL; >=350 IU/ mL) en leeftijd (6-11j, 12-17j, en 18-55j).
Ongeveer hetzelfde aantal deelnemers zal worden gerandomiseerd in elke
leeftijdsgroep.

* Ligelizumab 240 mg sc q4w * Ligelizumab 120 mg sc q4w * Placebo 0 mg sc q4w

- 14 s.c. injecties elke 4 weken
- Lichamelijk onderzoek 8x
- bloeddruk en pols meten: 24x
- Meten lengte en/of gewicht : 7x
- Bloedonderzoek : 8x afnames, maximaal 45 ml per keer
- Urine onderzoek : 5x
- Voor vrouwelijke proefpersonen zwangerschapstest : 21x (indien van toepassing
- Ontlastingsonderzoek 2x van 3 ontlastingssamples
- ECG: 4x
- Huidtest: 4x
- voedselprovocatietest: 3x
- longfunctieonderzoek (in geval van astma): 7x


De mogelijkheid bestaat dat u bijwerkingen krijgt door de onderzoeksmedicatie
of door de onderzoekstesten.
Ligelizumab zit nog in de onderzoeksfase. We kennen nog niet alle bijwerkingen.
Meld daarom alle klachten die u tijdens het onderzoek krijgt aan de
onderzoeker. Dat geldt ook voor bezoeken aan artsen of ziekenhuisopnames buiten
het onderzoek om.
Hieronder vindt u de bijwerkingen die gemeld zijn bij patiënten die behandeld
werden met ligelizumab.
Mogelijke bijwerkingen van ligelizumab
• Zeer gebruikelijke bijwerkingen (bij ongeveer 1 op de 10 personen) zijn
bijwerkingen op de plaats van de injectie: roodheid, pijn, jeuk, zwelling,
blauwe plek, warmte, infiltraat (harde zwelling) en/of oedeem (vocht).
• Gebruikelijke bijwerkingen (bij ongeveer 1 op de 100 personen) zijn galbulten
en *overal* jeuk.
• Zeldzame bijwerkingen (bij ongeveer 1 op de 10.000 personen) zijn een diepe
weefselzwelling (angio-oedeem) en een ernstige allergische reactie (anafylaxie).
• Anafylaxie: U kunt na een injectie met ligelizumab of als gevolg van de
voedselprovocatietest een ernstige allergische reactie krijgen, die
levensbedreigend kan zijn. Daarom moet u in de 2 uur na een injectie of een
voedselprovocatietest ter observatie in het ziekenhuis blijven. De onderzoeker
let dan tijdens en na de injectie of de provocatietest nauwlettend op tekenen
van een allergische reactie. De onderzoeker bespreekt met u wat u moet doen als
u buiten het ziekenhuis een allergische reactie krijgt. U krijgt van de
onderzoeker een EpiPen (een *automatische* injectiespuit met adrenaline) voor
noodgevallen. U wordt over het gebruik uitgebreid voorgelicht.
Tekenen van een ernstige allergische reactie zijn: piepende ademhaling,
beklemmend gevoel op de borst, kortademigheid of moeite met ademhalen, lage
bloeddruk, duizeligheid, flauwvallen, snelle of zwakke hartslag, angst,
roodheid in het gezicht, warm gevoel, het gevoel dat er iets ergs gaat
gebeuren, zwelling van de keel of tong, druk op de keel, heesheid en moeite met
slikken.
• Infectie met parasieten: U kunt klachten krijgen die veroorzaakt zijn door
een infectie met parasieten, zoals diarree. Dit kan op elk moment tijdens het
onderzoek gebeuren. Neem in dat geval contact op met de onderzoeker. Deze zal
zo snel mogelijk uw ontlasting onderzoeken op parasieten.
Ongemakken en risico*s van onderzoekstesten en -procedures
De onderzoekstesten worden ook tijdens de gebruikelijke medische behandeling
regelmatig toegepast.
• Bloedafname: Bloedprikken kan pijn doen, een bloeduitstorting geven,
duizeligheid veroorzaken of resulteren in flauwvallen. Een infectie komt zelden
voor. In uitzonderlijke gevallen ontstaat er een bloedstolsel of een infect op
de plek van bloedafname. Tijdens dit onderzoek wordt maximaal 45 ml bloed per
keer afgenomen. Dat is in totaal 285 ml in 18 maanden. Ter vergelijking: iemand
die bloed geeft bij de bloedbank, geeft per keer 500 ml bloed.
• Voedselprovocatietest: Tijdens een voedselprovocatietest kan een allergische
reactie optreden, net als bij het per ongeluk eten van klein beetje pinda.
Tot de verschijnselen behoren: huidafwijkingen (zoals jeuk, galbulten,
netelroos, zwelling en een verergering van een bestaande dermatitis), braken,
diarree, ademhalingsproblemen (zoals piepende ademhaling, abnormaal ademgeluid
of kortademigheid), snelle hartslag en lage bloeddruk. Een enkele keer ontstaat
een ernstige allergische reactie (Anafylaxie (zie ook hierboven).
• Huidtest (skin prick test): Tijdens een huidtest kunt u huidproblemen
krijgen, die lijken op een muggenbeet (roodheid, zwelling en jeuk). Deze kunnen
een aantal uur tot een dag aanhouden. Heel zeldzaam zijn een ernstige
allergische reactie (anafylaxie) zoals hierboven beschreven.
• EpiPen: EpiPen is een merknaam, die echter vaak gebruikt wordt voor alle
soorten *pennen*. Er zijn namelijk nog diverse andere pennen met adrenaline.
Vraag de onderzoeker om een gebruiksaanwijzing van de pen die u krijgt. Als u
de pen gebruikt (eventueel door de kleding heen) kunt u een prik(je) voelen,
maar waarschijnlijk merkt u het niet eens.