De invloed van spieren, pezen en het evenwichtsorgaan op de stabiliteit tijdens het lopen, plasticiteit en valincidentie

Mensen van 50 jaar of ouder lopen een groter risico om te vallen en zelfs al
vanaf 40 jaar kunnen er afwijkingen van de dynamische stabiliteit tijdens het
lopen ontstaan. Dynamische stabiliteit tijdens het lopen verwijst naar het
vermogen om het massazwaartepunt van het lichaam te beïnvloeden zodat men
tijdens het lopen of rennen vooruit blijft gaan zonder de balans te verliezen.
Valincidenten komen het meest voor tijdens lopen en worden vaak toegeschreven
aan leeftijd gerelateerde neuromusculaire beperkingen, bijvoorbeeld verminderde
spierkracht of vermogen, asymmetrische spierkracht in de benen of een tragere
reactietijd op een verstoring van de balans. Lopen is een complexe motorische
taak waarvoor de positie van het lichaam en de ledematen vaak moeten worden
aangepast. Twee belangrijke systemen in het menselijk lichaam, zijn 1) de
systemen die de externe invloeden beoordelen en verwerken (het sensorische
systeem) en 2) de systemen die de juiste bewegingen voor die invloeden
produceren (het bewegingsapparaat systeem). Als deze systemen niet goed
functioneren, kan dit leiden tot een valincident. Het risico op letsel en de
bedreiging voor kwaliteit van leven die een valincident kan veroorzaken zijn
van groot belang voor ouderen. Naast het risico op letsel, is ook de toenemende
vraag voor gezondheidszorg die vallen met zich meebrengt van belang voor
Europese landen met een verouderende populatie. De negatieve fysieke,
psychologische en potentiële financiële gevolgen die de toenemende
valincidentie met zich mee kan brengen, zijn allen valide redenen voor een
onderzoek naar de onderliggende factoren die tot een valincident kunnen leiden.
Het vermogen om te reageren en een grote stap te nemen om te herstellen van een
balansverstoring (zoals struikelen of uitglijden) is een essentiële factor in
het overwinnen van mechanische balansverstoringen. Dit vermogen is echter
verminderd in ouderen en patiënten met vestibulopathie. Ondanks dit verminderde
vermogen, is het aangetoond in verschillende groepen van proefpersonen dat
herhaling van bewegingspatronen kan leiden tot een adaptatie van desbetreffende
bewegingspatronen. Daarom zijn gerichte fysieke activiteit, of andere soorten
interventies gericht op het verminderen van valrisico en het verbeteren van
plasticiteit van bewegingspatronen van belang. Aanpassingen op mechanische
balansverstoringen worden op dit moment nog niet goed begrepen. De waargenomen
verschillen tussen gezonde proefpersonen en ouderen met milde degeneratieve
neuromusculaire aandoeningen of ernstigere neurologische aandoening zoals
vestibulopathie zijn relatief recent, en de mate waarin neuromusculaire
factoren hier invloed op hebben zijn nog niet grondig geanalyseerd. Daardoor
lenen de uitdagende en balans verstorende omstandigheden die kunnen worden
verzorgd door het CAREN systeem (Motek Medical, Amsterdam) zich zeer goed voor
het beantwoorden van deze vragen.

Doelen van het onderzoek:
Primair doel:
• Aanpassing van corrigerend stappen na herhaaldelijke mechanische
balansverstoringen tijdens het lopen bepalen.
Secundaire doelen:
• Het bepalen en vergelijken van de eerste herstelreactie op een mechanische
balansverstoring tijdens het lopen in jonge en oudere gezonde volwassenen.
• Het analyseren van de mate van overdracht van ledemaat naar ledemaat, en het
beklijven van de aanpassingen van de herstelreactie na mechanische
balansverstoringen tijdens het lopen in gezonde volwassenen.
• Het bepalen van de invloed van biomechanische eigenschappen van onverstoord,
normaal lopen op controle van de stabiliteit tijdens zowel het lopen als het
herstellen van balansverstoringen.
• Het bepalen van het verband tussen enerzijds prestaties op het
onderzoeksprotocol voor bewegingsplasticiteit, en anderzijds de valincidentie
en valangst in oudere deelnemers gedurende 1 jaar.

Locatie: Universitair Ziekenhuis Maastricht:
CAREN metingen: CAREN lab, Afdeling Fysiotherapie
Soort onderzoek: observationeel, cross-sectioneel onderzoek
De groepen zullen bestaan uit een groep van gezonde jonge volwassenen, oudere
gezonde volwassenen.

Er zijn in het algemeen zeer weinig risico*s geassocieerd met deelname aan dit
onderzoek. Men kan lichte spierpijn ervaren voor een paar dagen na de spier- en
peesonderzoeken en een duizelige sensatie kan worden ervaren tijdens het
klinische vestibulaire onderzoek, maar dit zal aan de deelnemers worden
uitgelegd alvorens het verkrijgen van de toestemmingsverklaring. Gezien de
potentiële voordelen van dit onderzoek voor deze risicogroepen die hierboven
worden beschreven, worden deze kleine kansen op acuut ongemak als
verwaarloosbaar beschouwd.