Mesenterium sparend versus centrale mesenterectomie bij ileocoecaal resectie voor terminale ileitis bij patiënten met de ziekte van Crohn

De ziekte van Crohn is een chronische inflammatoire ziekte van het
gastro-intestinale stelsel met in Nederland een incidentie van ongeveer 1000
patiënten. De ziekte kent een wisselend beloop van klachten in tijd. Wanneer
een operatie geïndiceerd is ontwikkeld tot 80 % na 1 jaar een endoscopisch
recidief. Van patiënten met postoperatief Crohn ondergaat tweederde een
reoperatie binnen 10 jaar. Dit leidt tot een verhoogde kans op een
malabsorptiesyndroom en een verminderde kwaliteit van leven. Ondanks dat de
pathogenese van de ziekte van Crohn niet geheel bekend is, zijn er recente
aanwijzingen dat het mesenterium een even grote rol als het darmmucosa er in
speelt. Daaruit wordt verondersteld dat patiënten die tijdens een
ileocecaalresectie een hoge ligatie van de arterie ileocaecalis ondergaan, met
het oog op het meereserceren van het mesenterium, verminderd postoperatieve
Crohn ontwikkelen.

Met deze studie hopen we het recidief van de ziekte van Crohn te verminderen.

Het is een multicenter prospectief gerandomiseerde studie.

Groep 1: nieuw proceduren voor de ziekte van Crohn, gekend van adenocarcincoma in het colon, een ileocoecaal resectie waarbij het aanliggende mesenterium centraal mee gereserceerd wordt. Groep 2: Standaard proceduren voor de ziekte van Crohn, mesenterium sparende ileocoecaalresectie (closed bowel).

Alle patiënten zullen een centrale mesenterectomie ileocoecaal resectie of een
mesenterium sparende ileocoecaal resectie vanwege die ziekte van Crohn
ondergaan. Momenteel wordt het mesenterium standaard gespaard tijdens een
resectie vanwege de ziekte van Crohn, in tegenstelling tot een resectie vanwege
een adenocarcinoom van het colon. Hoewel voor de ziekte van Crohn een centrale
mesenterectomie ileocoecaal resectie een experimetnele studie arm is, is de
werkwijze welbekend en vaak uitgevoerd binnen de oncologisch chirurgie. Zo ver
bekend is deze procedure niet geassocieerd met een verhoogd risico op
morbiditeit of mortaliteit. Beide procedures worden uitgevoerd als een
laparoscopische resectie met conversie naar een open operatie indien klinisch
geïndiceerd. Voor de operatie zal conform dagelijkse praktijk bij alle
patiënten bloed en feces worden afgenomen, wordt er een colonoscopie met
biopten en een MRE of CTE scan verricht.
Gegevens omtrent de operatie en 30-dagen postoperatief zullen worden verzameld.
Op 6 maanden (en indien geindiceerd na 1 jaar), zullen alle patiënten een
colonoscopie met biopten proximaal en distaal van de anastomose ondergaan, ter
bepaling van het endoscopische en histologische recidief. Het 6 maanden
recidief is 60 %, we willen een verlaging naar 35 % zien, wat een klinisch
relevant verschil is. Het totaal aantal wat hiervoor berekend is , is 124
patiënten (138 inclusief ingecalculeerde drop-out).
Verder worden patiënten geëvalueerd na 4 weken, 3-, 6-, en 12 maanden. De
Corhn's Disease Activity Index (CDAI) wordt bepaald aan de hand van zeven
daagse scoring door de patient voorafgaand aan het bezoek bij 6 en 12 maanden.
Tot slot zullen er tijdens de evaluatie vragenlijsten ingevuld worden om de
kwaliteit van leven te meten. CDAI en QOL zullen middels vragenlijsten bepaald
worden bij start van de studie en na 6 maanden.