De waarde van robotische diagnostiek voor de behandeling van spasticiteit

Beperkingen in de motoriek van de arm zijn veelvuldig aanwezig in patienten
die te maken hebben gehad met een laesie van de bovenste motorneuronen, bijv.
als een gevolg van een hersenbloeding of bij cereberale parese. Deze
beperkingen leiden tot een enorme afname in het kwaliteit van leven. Klinische
tekenen van beperkte arm-functie zijn: spierzwakte, verhoogde reflexactiviteit
(spasticiteit), verhoogde stijfheid van spieren en gewrichten (viscoelastische
eigenschappen) en de neiging om gewenste bewegingen onvrijwillig met andere
beginnen te combineren (abnormale synergie). De diagnostische instrumenten die
in de huidige klinische praktijk ingezet worden om deze tekenen te
kwantificeren blijken niet zo betrouwbaar en valide te zijn. In een vorig
onderzoek (NL64660.078.18) zijn we in staat geweest een betrouwbaar en valide
diagnostisch meetinstrument, de shouder-elleboog perturbator (SEP), en
meetprotocol te ontwikkelen waarmee de tekenen van beperkte arm-functie
uiteengerafeld kunnen worden. In het huidige onderzoek willen we de
meetresultaten voorafgaande aan de behandeling relateren aan de
behandeluitkomst bij patienten die behandeld worden voor spasticiteit van de
arm als gevolg van een laesie van de bovenste motorneuronen. Bovendien, zullen
we de gevoeligheid van de de meetresultaten bepalen voor klinische
veranderingen.

1. Het vaststellen van de relatie tussen spierzwakte, spasticiteit, abonormale
synergie en viscoelastische eigenschappen van arm-functie voorafgaande aan
behandeling aan en veranderingen in spasticiteit van arm-functie na afloop van
de behandeling, in patienten met een laesie van de bovenste motorneuronen die
behandeld willen worden voor spasticiteit van de bovenste extremiteit.

2. Het onderzoeken van de gevoeligheid van de SEP meetresultaten als verkregen
met behulp van de SEP als gevolg van behandeling.

Een longitudinale observationele studie. We zullen de routine matig verzamelde
klinische uitkomstmaten tijdens het poliklinisch spasticiteitsspreekuur in
Rijndam Revalidatiecentrum, ErasmusMC en Amsterdam UMC (locatie VUmc) aanvullen
met data verzameld met behulp van de SEP. De metingen worden verricht
voorafgaande aan behandeling en 4-6 weken na de behandeling.

Het onderzoek wordt verricht met een diagnostisch instrument dat ontwikkeld is
door Hankamp b.v. (Enschede, the Netherlands). Het diagnostische meetinstrument
implementeert een kracht op de onderarm en meet relevante uitkomsten van de
elleboog. Zowel het meet-protocol als het diagnostisch apparaat hebben meerdere
veiligheidsmaatregelen ingebouwd, waardoor de kans op schade aan proefpersonen
gering is. Het meetprotocol met de SEP duurt niet langer dan 45 minuten en is
ontwikkeld als onderdeel van een eerder beoordeeld protocol NL64660.078.18.
Tijdens de studie hebben de patiënten niet direct profijt van de resultaten.
Echter, de resultaten van het huidige project kunnen in de toekomst
waarschijnlijk beslissingen met betrekking tot behandeling verbeteren voor de
onderzoekspopulatie.