Het effect van LSD op neurale synchronie, prosociaal gedrag, en relatie kwaliteit

Het onderzoek naar psychedelica heeft de afgelopen decennia een opleving
gekend, die heeft geleid tot een golf van nieuwe studies waarin de effecten van
deze stoffen bij zowel klinische populaties als bij gezonde vrijwilligers
worden onderzocht. Wat klinische studies betreft, groeit het bewijs dat
psychedelische stoffen zoals psilocybine, lyserginezuurdiethylamide (LSD) en
ayahuasca een potentiële alternatieve behandeling zouden kunnen zijn voor veel
voorkomende en moeilijk te behandelen psychiatrische aandoeningen, zoals
depressie, angst, verslaving, en posttraumatische stressstoornis (PTSS). Eén
van de mechanismen waar psychedelica zich op richten, en die een kenmerk is van
schijnbaar alle psychiatrische stoornissen, zijn tekorten in sociale cognitieve
vaardigheden. Het is herhaaldelijk gevonden dat een eenmalige inname van een
psychedelische drug prosociaal gedrag verhoogt, zoals verhoogde empathie,
bereidheid om gevoelige informatie over iemands leven te onthullen, en
(emotionele) verbondenheid met anderen. De neurale onderbouwing van
psychedelisch-geïnduceerde veranderingen in prosociaal gedrag is tot op heden
echter onbekend. Wij stellen de hypothese voorop dat psychedelica dergelijk
prosociaal gedrag verhogen door het verhogen van neurale synchronie, wat de
koppeling is van hersenactiviteit tussen twee of meer mensen; het is gevonden
dat het ten grondslag ligt aan sociale verbondenheid en verschillende vormen
van gedeeld prosociaal gedrag. Hyperscanning maakt het mogelijk om de
electroencephalografie (EEG) activiteit van meerdere hersenen tegelijk te
meten, en zo de neurale synchronie in dyades te beoordelen.

Om dit te beoordelen zal het effect van een eenmalige toediening van LSD (50
µg) op neurale synchronie, prosociaal gedrag, en relatiekwaliteit, en de
relatie tussen deze variabelen, worden beoordeeld tussen gezonde, romantische
partners, wanneer zij de stof gelijktijdig toegediend krijgen.



Primaire doelstellingen:

De primaire doelstellingen zijn het onderzoeken van de effecten van één dosis
LSD (50 µg) op de neurale synchronie, zoals beoordeeld via EEG hyperscanning,
tussen leden van een romantisch koppel.



Secundaire doelstellingen:

Secundaire doelen zijn om te onderzoeken of LSD (50 µg) (pro)sociaal gedrag,
gedefinieerd door veranderingen in empathie, zelf-ander onderscheid, altruïsme,
sociale invloed verwerking, sociale afwijzing verwerking, creativiteit,
socialiteit, en conflictoplossing, tussen de leden van het romantische paar
verbetert (beoordeeld via taakbatterijen en vragenlijsten), en of uitkomstmaten
van prosociaal gedrag correleren met neurale synchronie.



Tertiaire doelstellingen:

Tertiaire doelstellingen zijn het onderzoeken van de effecten van LSD (50 µg)
op de relatiekwaliteit, zoals beoordeeld via subjectieve vragenlijsten die
relatie- en seksuele tevredenheid meten, op vaste tijdstippen na de dag van
acute toediening. De uitkomstvariabelen relatiekwaliteit zullen gecorreleerd
worden met de uitkomstvariabelen neurale synchronie en prosociaal gedrag, om na
te gaan of er een verband is. Daarnaast omvatten tertiaire doelstellingen de
beoordeling van LSD, metabolomics, oxytocine, en cytokine concentraties in het
bloed.

De studieopzet zal worden uitgevoerd volgens een dubbelblind,
placebogecontroleerd, 2-weg cross-overontwerp. Gezonde proefpersonen met een
relatie zullen een placebo en een orale dosis van 50 µg LSD krijgen, waarbij
beide proefpersonen dezelfde behandeling krijgen op dezelfde testdag. Na de
eerste dag van de dosering komen de deelnemers 2 dagen later terug om
vervolgmetingen te doen. Tot vier dagen na de dag van de dosis vullen ze korte
vragenlijsten in over hoe ze zich voelen en over hun waargenomen
relatiekwaliteit. Tussen elke doseringsconditie zal er een minimum van 14 dagen
washout zijn.

50 microgram LSD opgelost in ethanol, resulterend in een 1 mL oplossing, placebo (1mL ethanol) per oraal

Vrijwilligers zullen worden ingeschreven voor minimaal vier weken, die zal
bestaan uit vijf lab bezoeken, en het ondergaan van twee drug voorwaarden in
totaal. Tijdens het eerste lab bezoek, zullen de deelnemers onafhankelijk van
elkaar een volledige medische screening ondergaan (onderzoek van de medische
voorgeschiedenis, laboratoriumonderzoek, elektrocardiogram, en bloed- en
urinemonsters zullen worden genomen) door een gediplomeerd arts die hun
veiligheid garandeert. De volgende vier labbezoeken bestaan uit de officiële
testdagen, twee acute testdagen waarop de deelnemers de medicamenteuze
behandeling krijgen, en twee korte follow-up bezoeken die 2 dagen na elke
medicamenteuze behandeling plaatsvinden. Bovendien zal de deelnemers worden
gevraagd om korte vragenlijsten te beantwoorden tot 4 dagen na de toediening
van de behandeling, vanuit huis. Elke testdag zal gelijktijdig met beide
partners worden uitgevoerd.

De acute testdag bestaat uit het innemen van de behandeling (50 mcg LSD of
placebo) door beide partners. De veiligheidsrisico's van LSD zijn voornamelijk
van psychologische aard, d.w.z. voorbijgaande angst, die vaak optreedt bij het
begin van het effect van de drug. Bij de in dit onderzoek gebruikte doses LSD
wordt verwacht dat de proefpersonen hun gedachten grotendeels onder controle
zullen houden en dat zij zich, in tegenstelling tot psychotische patiënten,
bewust zullen blijven van de voorbijgaande toestand van de door de drug
veroorzaakte ervaring. Negatieve ervaringen (bad trips) en
flashback-verschijnselen kunnen zich bij LSD voordoen, meestal in
ongecontroleerde omstandigheden en bij veel hogere doses dan in deze studie
zijn gebruikt. Bij eventuele psychiatrische complicaties na de studiesessie en
ook als de deelnemers negatieve ervaringen in verband met het onderzoek willen
bespreken, kunnen zij contact opnemen met de onderzoeksarts die ook na de
testdagen verdere hulp zal bieden. De fysiologische effecten zijn beperkt en
omvatten sympathomimetische effecten zoals een stijging van de systolische
bloeddruk, de lichaamstemperatuur en de pupilgrootte wanneer men onder invloed
van het geneesmiddel is.

Tijdens de acute testdag zullen ook bloedmonsters, urinemonsters, een EEG-scan,
computertaken, een op video opgenomen praattaak en vragenlijsten worden
ingevuld. Het urinemonster en het eerste bloedmonster worden vóór de toediening
van de behandeling afgenomen. De overige vijf bloedmonsters zullen worden
gebruikt om LSD, metabolomics, oxytocine, en cytokine concentraties te bepalen
op vastgestelde tijdstippen na de drug toediening. Twee dagen na de
medicamenteuze behandeling komen de deelnemers terug om een bloedstaal te nemen
voor cytokinebepalingen, korte taken uit te voeren om prosociaal gedrag te
beoordelen, en een video-opname van een praattaak te voltooien. Tot vier dagen
na de drugbehandelingen zullen de deelnemers gevraagd worden om korte
vragenlijsten te beantwoorden over relatiekwaliteit en seksueel functioneren.
De dagen van de acute drugstesten worden afgewisseld door 14 dagen, om een
uitwasperiode mogelijk te maken. In de loop van het medisch onderzoek en de
laboratoriumbezoeken zullen de deelnemers in totaal 203 ml bloed afstaan.
Indien zij klachten ondervinden, zal contact worden opgenomen met de medische
supervisor. Het totale ongemak dat de vrijwilliger ondervindt, is minimaal
wanneer alle voorzorgsmaatregelen in aanmerking worden genomen.