Nauwkeurige Inschatting van Natriuminname met Minimale Belasting voor de Patiënt

Hoge dieetinname van natrium (Na+) is geassocieerd met slechtere uitkomsten op
het gebied van hart- en nierziekten, terwijl het tegenovergestelde wordt
waargenomen bij hoge kalium (K+) inname. Daarom wordt patiënten met nier- en
hartziekten geadviseerd om de Na+ inname te beperken tot 2 gram per dag. Om de
inname van Na+ te controleren, verzamelen patiënten 24-uurs urine waarin Na+
uitscheiding wordt gemeten. Deze methode is gebaseerd op de aanname dat de
24-uurs Na+ urine uitscheiding gelijk is aan 24-uurs Na+ inname. Recente
onderzoeken hebben echter aangetoond dat deze veronderstelling onjuist is. Zij
laten zien dat Na+ kan worden opgeslagen in een nieuw ontdekt huidcompartiment,
waaruit het ritmisch onder invloed van cortisol en aldosteron wordt opgenomen
en afgestaan, wat mogelijk zorgt voor de onnauwkeurigheid van de schatting van
Na+ inname met 24-uurs urine. Het schatten van de K+ inname wordt in de
praktijk weinig toegepast, echter is het gebruik van 24-uurs urine ook hiervoor
onnauwkeurig gebleken. Als gevolg hiervan zijn voedingsadviezen voor patiënten
op basis van 24-uurs urineverzameling niet adequaat. We hebben daarom betere
methoden nodig voor het schatten van de dieetinname van Na+ en K+, bij voorkeur
met een beperkte belasting van de patiënt.

Het primaire doel van dit onderzoek is om te beoordelen of je met meerdere
ochtend-, dag- of nacht spoturineverzamelingen de Na+ dieetinname nauwkeurig
kan schatten en om te bepalen hoeveel spoturineverzamelingen hiervoor nodig
zijn. We zullen testen of deze methode nauwkeuriger is dan het gebruik van een
enkele 24-uurs urineverzameling voor het schatten van de Na+ dieetinname. We
zullen deze aanpak ook onderzoeken voor het inschatten van K+ dieetinname.

Het secundaire doel is om te bepalen of de Na+/K+ dieetratio nauwkeuriger kan
worden voorspeld dan de Na+ of K+ dieetinname afzonderlijk, door de Na+/K+
ratio in de urine te meten. Als dat zo is, dan zullen we het aantal 24-uurs en
spoturineverzamelingen dat nodig is voor een nauwkeurige schatting van de
Na+/K+ dieetratio bepalen.

Verder zullen we beoordelen of de schatting van de dieetinname van Na+ of K+
kunnen verbeteren door de 24-uurs uitscheiding van Na+ of K+ te corrigeren voor
de uitscheiding van aldosteron en cortisol.

We zullen het bovenstaande vergelijken tussen gezonde deelnemers en patienten
met chronisch nierfalen, omdat metingen in de laatste groep beïnvloed kunnen
worden door medicatiegebruik, nierfunctie en albuminurie.

Dit is een observationeel onderzoek. Alle deelnemers aan het onderzoek krijgen
een gestandaardiseerd dieet van 14 dagen met een vaste hoeveelheid Na + (157
mmol / dag = 3600 mg / dag) en K + (85 mmol / dag = 3300 mg / dag). Het dieet
dient als controlemaat voor de dieetinname van Na+ en K+.

Deelnemers aan het onderzoek worden gevraagd om gedurende 17 dagen alle urine
verzamelen en een 14-daags dieet te volgen. Zij worden aangespoord om tijdens
het onderzoek geen lichamelijke inspanning te doen die kan leiden tot
transpireren. Ze krijgen de instructie om de dagelijks bij te houden hoeveel ze
drinken en plassen en welke voedingsmiddelen zij wel en niet hebben gegeten. Ze
zullen één geschiktheidsonderzoek van 60 minuten ondergaan en zullen drie
studiebezoeken van 30 minuten en vier studiebezoeken van 15 minuten bij onze
onderzoeksfaciliteit bijwonen. Desgewenst kunnen de deelnemers thuis bezocht
worden voor de studiebezoeken van 15 minuten, om zo de studielast te
verminderen. Ze zullen tweemaal een bloedafname van 10 ml ondergaan.

Inzichten van dit onderzoek zullen bijdragen aan het verbeteren van de
nauwkeurigheid van schatting van de Na + en K + dieetinname en kunnen de
patiëntlast verminderen. Dit zal een tot verbetering van voedingsadviezen
rondom Na+ inname leiden, wat de cardiovasculaire en nierresultaten zal
verbeteren. Met behulp van gegevens uit dit onderzoek zullen we een richtlijn
ontwikkelen over het schatting van de Na + dieetinname in de klinische
praktijk.